Na twee jaar aanstekelijke singles en energieke liveoptredens, ligt het eerste album van Cloudy-Oh sinds dit weekend in de rekken. De band combineerde spacepop en slackerrock met een vleugje humor en relativering. Een rooskleurig plaatje dat de luisteraar ervan gelukkig achterlaat.
Cloudy-Oh ontstond ergens in 2019, toen frontman Floris De Decker (Team William, The Van Jets, Intergalactic Lovers) de documentaire ‘John & Yoko: Above us only sky’ zag. Geïnspireerd door de surrealistische verschijning van Curt Claudio (een stalker van John Lennon), schreef hij de eerste nummers. Niet veel later vervoegden Nils Tijtgat (bas), Mauro Bentano (gitaar) en Dennis Mahieu (drums) hem en ontstond de band Cloudy-Oh.
De afgelopen twee jaar wisten radiozenders Willy en Studio Brussel de slackerpop van Cloudy-Oh wel te smaken en veroverde het viertal uit Gent een plekje in de finale van Humo’s Rock Rally. Na op zowat elk klein Belgisch festival en achterzaaltje in cafés ter landen te hebben gespeeld, start de band hun nieuwe jaar met een eerste fullalbum.
De titel van de plaat is allesomvattend. Exactly Where I Wanna Be, niet meer, niet minder, slackers op zijn best! Of de songs dan niet té lazy klinken? Het debuutalbum van Cloudy-Oh houdt een mooie balans tussen slome slackerrock en oppeppende spacepop. Zo blijft het geheel fris. “Riding High” zweeft Dope Lemon-gewijs voorbij, terwijl de gitaren worden losgelaten op “The Light”. En zo kabbelt de rest van het album verder.
Wat Cloudy-Oh en dit album zo leuk maakt om naar te luisteren? De combinatie van vrolijke deuntjes en soms minder vrolijke teksten: ‘I miss the colours, I miss the light, I miss having you around all night’, zingt De Decker op “I Do”. Toch heb je dankzij de meezinger van een refrein, niet door wat je aan het zingen bent. Op die manier voel je niet echt de triestere songlyrics. En echte tristesse moet je op deze plaat met een vergrootglas zoeken. Elk lied eindigt steevast met een positieve noot zoals ook in “First To Say“: ‘Nothing lasts forever, but that’s okay.’ Of misschien is het wel het stemgeluid van De Decker. Op een gekke manier klinkt het alsof de zanger lachend zijn verzen brengt.
Hoewel we hier en daar wat emoties terugvinden op Exactly Where I Wanna Be, klinkt de plaat dus vooral erg funny met humor en ja zelfs maatschappijkritiek. “Lately” gaat over een huisfeest waar de zanger kost wat kost bij wil zijn. De fomo is volledig aanwezig. Op “Paradise” moet onze smartphone-verslaving eraan geloven: ‘I ain’t gonna spend my time watching a screen while the world around me is so beautiful.’ Gewichtig wordt het gelukkig niet. Het zomerse geluid, de frivole intro en akoestische gitaarklanken verpakken het totaalplaatje mooi.
Met “Date Me Up, Scotty” gaat het net zo. Al hebben de jongens van Cloudy-Oh hier ook wat absurdisme in de mix gegooid. Hoogtepunt van de plaat is toch wel “Style”. De tekst klinkt op het eerste zicht net als andere songs absurd en kinderlijk, maar het refrein met een veelvoud aan stemmen weet dan toch iets te raken binnenin. Waar de meeste nummers opzettelijk grappig en vrolijk klinken, breekt dit lied als enige ietwat door dat schild.
Met Exactly Where I Wanna Be schuift Cloudy-Oh een vrolijk plaatje als eerste worp naar voren. Met hun slackerpop en absurde verzen bewijst de band dat je niet altijd grote woorden en zware emoties nodig hebt voor een geslaagd debuut.
Cloudy-Oh stelt zijn debuutalbum voor tijdens een releaseshow in Café Charlatan in Gent op 20 januari.
Facebook / Instagram / Website
