LiveRecensies

deathcrash @ Cactus (Villa Bota): De toekomst van slowcore is verzekerd

Muziekcentrum Cactus organiseert onder de noemer ‘Breaking Waves’ concerten waar jonge, verfrissende artiesten een podium krijgen. Ditmaal werd het Londense kwartet deathcrash uitgenodigd om in Villa Bota te Brugge de menigte te overtuigen. Een succes zo bleek, want de heren wisten met hun gevoelige slowcore het evenement uit te verkopen. Voor de fans van het eerste uur was het dan ook een buitenkans, aangezien de jonge Britten nog maar hun tweede show op Belgische bodem speelden, waarvan de eerste een dag eerder plaatsvond in Hasselt. Bij de liefhebbers van het radioprogramma Duyster zal er waarschijnlijk wel een belletje rinkelen, want daar kregen ze reeds verschillende malen airplay.

Iets na het aangekondigde aanvangsuur bestegen de vier jonge snaken het podium, en gaven aanvankelijk een verlegen indruk. Na nog even snel de gitaren gestemd te hebben, begonnen ze aan hun gevarieerde set. Het eerste hoogtepunt mochten we bij het tweede nummer ervaren. Met “Horses” werd vroeg in de set meteen een van de bekendste songs uit de kast gehaald. De zoetklinkende gitaren en de meeslepende stem van zanger Banks palmde de zaal in. Waar er na het openingsnummer her en der nog geroezemoes klonk, was dit na “Horses” helemaal verdwenen. Wij werden vanaf dat moment meegenomen in de set, en niet meer losgelaten.

Kenmerkend voor deathcrash is hun opbouw. Vaak starten ze zacht en instrumentaal, tot de zang je meeneemt op een melancholische tocht om finaal uit te monden in een stevige uitbarsting. Dit live overtuigend brengen is een kunst, maar wel een die de Britten beheersen. Het schoolvoorbeeld die we voorgeschoteld kregen was “Unwind”. Met een spoken word en de herkenbare gitaarriff werd het geheel in gang gezet. Telkens ging het er een stapje steviger aan toe en speelden de muzikanten dat tikkeltje luider. De uitbarsting in het nummer zorgde opnieuw voor een van de hoogtepunten van de set. Alles klonk perfect samen en met de overtuigende zang was de cirkel rond. Ook “Sundown” stond in de setlist, en hier zorgde de samenzang voor de absolute climax.

In totaal speelden de Britten ongeveer drie kwartier. Wanneer verschillende nummers tussen de zes tot acht minuten duren, is het niet simpel om een erg gevarieerde set te spelen. Toch slaagde deathcrash hier overtuigend in. Door het zachte “Horses” en het onzachte “Wrestle With Jimmy” in hun set te plaatsen zorgden ze met twee relatief korte nummers voor voldoende afwisseling. In “Wrestle With Jimmy” was van een laag tempo na de intro geen sprake meer. Eens het geheel losgebarsten was, gooide de drummer zijn geschreeuw in de strijd, dat overweldigend overkwamen. Het luid applaus nadien was dan ook meer dan terecht.

De verlegen eerste indruk werd echter nooit volledig van zich afgeschud. Tussen de nummers door diende er vaak gestemd te worden, maar daarbij kwam er erg weinig interactie met het publiek waardoor er een stilte was tot het volgende meesterwerk op gang werd getrapt. Een uitzondering was net voor aanvang van afsluiter “Doomcrash”. Toen bedankten ze uitvoerig de organisatie en de crew dat zij hier mochten spelen, en uiteraard ook het publiek voor hun talrijke aanwezigheid. Met afsluiter “Doomcrash” kunnen we eigenlijk de volledige set samenvatten. We werden meegesleept in een overtuigend en melancholisch verhaal dat uitmondde in een stevige climax. Onder het geluid van stevige feedback werd de set afgesloten. Naar de duidelijke vraag van het publiek om nog een bisnummer te doen had de groep helaas geen oren.

De Britten toonden zich heer en meester in hetgeen ze doen. Ze brachten een set die de zaal meenam op hun muzikale trip met verschillende hoogtepunten, afwisseling en overtuigingskracht. De oprechtheid en melancholie die uit de stem van zanger Brooks kwam, was ongetwijfeld een van de troeven. Daarnaast merkten we ook dat deathcrash gewoonweg heel erg goed is in hetgeen ze doen. Als het van ons afhangt zien we ze graag binnenkort terug in België voor een volgend uitverkocht concert.

Facebook / Instagram

Related posts
InstagramLiveRecensies

SPRINTS + English Teacher @ Cactus Muziekcentrum: Een lesje spurten

Als twee post-punksensaties gezamenlijk de oversteek maken naar Europa, dan zijn we er als de kippen bij. En wij niet alleen. De…
InstagramLiveRecensies

The Scratch @ Cactus Muziekcentrum (Café): Zeker geen krabbers

The Scratch is een Ierse band die al enkele jaren actief is en in eigen land zeker op een publiek kan rekenen….
InstagramLiveRecensies

bdrmm @ Cactus Muziekcentrum (Café): Geen slaapkamermuziek

Aan het begin van de zomervakantie kwam bdrmm op de proppen met een tweede album. Ze zeggen altijd dat een tweede plaat…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.