AlbumsRecensies

Sammy Hagar & The Circle – Crazy Times (★★★½): Kijken in de spiegel

Sammy Hagar is een icoon. Begin jaren zeventig knalde hij als frontman van het legendarische Montrose. Daarna boekte hij solo succes – behalve die ene keer dat hij als voorprogramma van KISS het publiek tegen zich kreeg, zijn fluit bovenhaalde en van het podium stormde. Tussen 1985 en 1996 deed hij het onmogelijke: niet alleen verving hij moeiteloos David Lee Roth in Van Halen, fans begonnen de groep zelfs Van Hagar te noemen. Meer recent vormde hij Chickenfoot, een supergroep met Michael Anthony (ex-Van Halen), Chad Smith (Red Hot Chili Peppers) en Joe Satriani (Joe Satriani). Ja, Sammy weet zijn gitaristen te kiezen.

Rock & Roll Hall of Fame? Yep. Meer Grammy Awards dan zijn schouw kan torsen? Yep. En voor wie denkt dat rockers gewoonlijk dommekloten zijn, moet zeker Hagars indrukwekkende neus voor zaken ontdekken in zijn autobiografie ‘Red‘. Stond op nummer 1 in de New York Times bestsellerlijst. Dat noemen ze dan ‘een geslaagde carrière als artiest’.

Een van z’n vele zijprojecten is Sammy Hagar & The Circle. Dat vormde hij in 2014 met, opnieuw, Michael Anthony, Jason Bonham (zoon van) en Vic Johnson. Tegen alle verwachtingen in speelden ze geen hardrock, maar heavy Amerikaanse folk, met teksten over Amerika en de wereld. Een recept dat van hun eerste album, Space Between, een succes maakte. Nu is er de opvolger Crazy Times. De nummers zijn in de herfst van 2021 opgenomen, toen we eindelijk – eindelijk! – een beetje zicht kregen op een normaal leven. Hagar kon de herwonnen vrijheid proeven, met een vieze nasmaak van onzekerheid. ‘Wat doen we hier en waar willen we naartoe?’ vroeg hij zich af.

Het zette de toon voor de opener “The Beginning of the End”: akoestisch en vol gevoel, een beetje triest, eigenlijk. Daarna trekt de wat sombere, midtempo rocker “Slow Drain” de boel op gang. ‘Watching the world go down, it’s a slow drain’, nee, vrolijk word je er niet van. Al doet de stem van Michael Anthony in het achtergrondkoortje onze mondhoeken toch naar boven krullen. “Feed Your Head” trekt de donkere lijn verder (‘You gotta feed your head, your head is dead’), maar “Pump It Up” knipt die vrolijk door. Deze cover van Elvis Costello and the Attractions uit 1978 klinkt nog urgenter dan het origineel. Er moet van het leven genoten worden en wel nu meteen en liefst in overdreven mate!

Het is alsof Hagar niet weet of we nu moeten huilen of lachen – wie weet dat wel? Hij blijft over en weer pendelen tussen meer introspectieve, hoopvollere nummers (“Be Still”, “Father Time”) en stevige rechtse hoeken van rockers (“You Get What You Pay For”, “Crazy Times”). Ook de moeite: “Funky Feng Shui”, springerige funk met een paar typische Hagar HEEEEEYYYYYs, en “Childhoods End”, pure Pink Floyd, maar dan in Sammy Hagar-stijl en met een opnieuw heerlijk kwelende Michael Anthony op de achtergrond.

In de herfst van 2021 kon Sammy Hagar niet vermoeden hoe de herfst van 2022 er zou uitzien. De twijfel, de angst en de vragen die we onszelf massaal moeten stellen, zijn er niet minder op geworden. Daardoor is Crazy Times akelig actueel. Bovendien maakt het livegevoel van het album, met dank aan producer Dave Cobb, de emoties nog tastbaarder. De uitzinnige rockster Sammy Hagar die de wereld een spiegel voorhoudt, wie had dat ooit kunnen denken? Misschien ligt het aan zijn leeftijd: op 13 oktober blaast hij 75 kaarsjes uit. Wij wensen hem alvast het allerbeste.

Facebook / Instagram / Website

Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.

Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Black Country Communion - "Stay Free"

We hebben er lang op moeten wachten, maar Black Country Communion heeft eindelijk zijn langverwachte vijfde studioalbum aangekondigd. V verschijnt namelijk op 14…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.