Billy Ocean @ De Roma: Refreinoceaan

Elke generatie lijkt zijn eigen Billy te hebben. Waar Billie Eilish Gen Z in vuur en vlam zet, is het de oudere garde die watertandt naar Ocean. Al sinds eind jaren zeventig (ja, dat lees je goed) maakt de soulman oppeppende klassiekers. Dat je dan een aardig setje in elkaar kan steken, spreekt voor zich. Dat je dat op 72-jarige leeftijd nog komt doen met zoveel bescheidenheid en een eindeloze glimlach, is dan weer de reden dat Billy Ocean De Roma in geen tijd wist uit te verkopen.

Al zingend kwam OC Ocean op. De reggaedrive en messiastekst van “One World” vormden een opgewekte opener. Na dit relatief nieuwe nummer uit 2020 (waarom zou je ook stoppen met singles uitbrengen op pensioengerechtigde leeftijd?), stak de hitparade van wal. Het leek Billy billijk om ons te trakteren op een marathon vol funk en soul. De Roma had duidelijk geen voorprogramma nodig, want de beminnelijke man had het publiek al op voorhand voor zich gewonnen. Ocean leek op de hoogte van de Vlaamse hittegolfgewoontes van overspoelde treinen richting oceaa… euh, ’t zeetje. Hij vertelde ons mee te willen nemen naar prachtige stranden met blauwe hemel en de beste rum ter wereld.

Het was dan ook aangenaam vertoeven op zijn zorgeloos resort, waar de tijdloze hits in het rond werden gestrooid. De Roma wist niet hoe niet luidkeels mee te zingen met staande begrippen als “Love Really Hurts Without You” of “When The Going Gets Tough, The Tough Get Going”. Enkel spijtig dat ‘tijdloos’ ook werd toegepast op de duur van de nummers. De spontane samenzang met het publiek werd regelmatig aangewend als aanleiding om het refrein tot in de eeuwigheid te herhalen. Niet dat het enthousiasme van de meerderheid uitdoofde — als het aan hen lag, waren we nu nog ‘get into my car!’ aan het schreeuwen met de arm in de lucht — maar als je de neiging krijgt te turven, is de magie enigszins uitgewerkt.

Weliswaar was hij zo aimabel dat je hem alles vergaf. Hoe kan je nu kritisch zijn voor een man die zo zichtbaar gelukkig wordt van twee kindjes in de zaal. Zijn grootouderinstinct nam het van hem over toen hij het tweetal op het podium vroeg en polste naar hun schooldag. Toch zakte de energie soms een tikkeltje weg tussen de nummers door. Toegegeven, het lijkt menselijk om een 72-jarige zanger even de tijd te gunnen zijn handdoekje te bezigen. Waarvoor zou je je overigens nog haasten? Los van ergerlijke speeches over modewoord ‘onthaasten’, is het punt dat Ocean een generatie geleden al meer dan genoeg punten heeft gescoord. ‘When the going gets… easy’, resteert plezier maken met medemuzikanten en het publiek. Dat dat geen probleem was, verraadde Oceans hemelsbrede glimlach en kleine maar fijne danspasjes waarmee hij het podium telkens weer doorkruiste.

Plezier en professionaliteit gingen hand in hand, want de hele show was uitgewerkt tot in de puntjes. Tien om te Zien had deze tien beter eens uitgenodigd voor een zomerpassage. Ook zij deden aan handjes geven, minichoreo’s van de backings en de meezingmomenten (/ -minuten). Nooit werd het echter onoprecht. Ocean maakte een connectie met zijn publiek en samen met zijn muzikanten bracht hij een strak gespeelde, mooi verzorgde set. Het werd een innemende hitjesavond en dat was exact waarvoor we gekomen waren.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!