© Andreas Johansson
Je hoeft geen metal of shockrock te spelen om gemaskerd opzwepende muziek te maken. Als er één band is die dat het afgelopen decennium bewees, is het Goat. Hoewel de leden hun exotische maskers en gewaden doen denken aan Latijns-Amerika of andere warme oorden, is de groep afkomstig uit Zweden. Vanuit de voormalige vikingstaat sprokkelt de groep stukken afrobeat en psychedelische rock bij elkaar, die samen ook wel desert blues genoemd worden. Het debuut World Music uit 2012 kwam als een bom bij indierockliefhebbers. Sindsdien zijn de leden in alle anonimiteit muziek blijven opnemen en touren. Het laatste volwaardige studio-album Requiem dateert al van 2016, maar vorig jaar werd er met “Queen of the Underground” en “Fill My Mouth” gehint naar een compilatie-album. Met de herfst in aantocht kan een streep zomerse muziek echter geen kwaad en dat heeft Goat goed begrepen.
Dat “Under No Nation” dan ook nog eens de eerste single is van een nieuw album, brengt de zon in ons hart. De ganse single lang doen de muzikanten immers waar ze goed zijn: solerend jammen. De basisriff van al het complementair gitaargejank doet verrassend genoeg denken aan die van Dio’s “Holy Diver“, dat voor velen ook al ‘gepikt’ was door Foo Fighters op “Something From Nothing“. Deze gedachtesprong insinueert daarentegen niet dat Goat plots minder origineel of authentiek is. Bluesmuziek bouwt nu eenmaal voort op ellenlange tradities of akkoordenschema’s, waardoor het soms haast niet anders kan dat we eens iets herkenbaars horen. De ene glipt daarbij soms beter door de mazen van het net dan de andere. In het geval van Goat mogen we stellen dat “Under No Nation” geen muzikale revolutie zal ontketenen. Binnen de discografie van Goat is de single dan weer een rijke toevoeging voor eens in een livemedley te steken.
Oh Death verschijnt op 21 oktober. Op uitnodiging van Gilla Band speelt Goat op de eerste festivaldag van het Kortrijkse ontdekkingsfestival, Sonic City.
Ontdek nog meer nieuwe muziek op onze Spotify.
