InstagramLiveRecensies

Dour 2022 (Festivaldag 4): Baanbrekend, opwindend en vorstelijk

©Solenn Fort

De ‘DOUREUUUUUUH’-kreten klonken op dag vier al wat meer schor, maar toch bleef het energiepeil bij de festivalgangers opvallend hoog. Het domein baadde dan ook in een heerlijk zomers weertje, waar ook nog eens heel wat fijne muzikale ontdekkingen gedaan konden worden. Vertoeven deden we gisteren enkel in La Petite Maison dans la Prairie en The Last Arena en daar kregen we een aantal sterke en vooral verfrissende optredens op ons bord, die de eerste drie dagen wat in de schaduw stelden. Het terrein werd bovendien heel wat drukker bezocht dan de dagen voordien en dat zorgde voor iets minder lege tenten. Bij ons zullen vooral de passages van Yves Tumor en Les Louanges nog een tijdje nazinderen, terwijl headliner Angèle bewees waarom ze momenteel een van de grootste sterren van de Franstalige muziek is.

Les Louanges @ La Petite Maison

Met de deur in huis vallen, dat deed Les Lounges om half drie in de namiddag. Het project van de Franstalige Canadees Vincent Roberge had nochtans de onfortuinlijke opgave om dag vier te openen, maar wat speelde hij uiteindelijk de pannen van het dak! Franstalige indiepop klonk al lang niet meer zo verfrissend en vernieuwend, zeker op livegebied. Vanaf het eerste nummer had hij ons al mee in zijn muzikaal universum, dat inmiddels al drie albums rijk is. Toch was het vooral zijn laatste plaat Crash die centraal stond en met veel overtuiging gebracht werd. Props ook aan zijn fantastische muzikanten die de groove er in kregen, en hielden en dan hebben we het specifiek over de man achter de keys en de saxofoon. Les Louanges gaf op DOUR een visitekaart af om U tegen te zeggen!

MEYY @ La Petite Maison

© Michael Smits

We bleven nog een tijdje in La Petite Maison hangen, want amper een half uur later was het al de beurt aan MEYY. De Belgische woont nu al een tijdje in Londen en heeft sinds haar debuutsingle “Angelic Lies” een enorme muzikale groei doorgemaakt. Ondertussen brengt ze sensuele, atypische popmuziek die heel wat verschillende richtingen uitgaat. Dat niet elke richting op haar favoriete Belgische festival altijd even spannend overkwam, was maar een klein euvel, want eigenlijk deed ze het over de volledige set gezien wel best aardig. Tijdens een ingetogen versie van “Famous” werd ze begeleid door een getalenteerde pianist en net die ontmantelde versie kwam extra goed binnen. Wat kleine technische problemen op het einde loste ze op charmante wijze op tijdens haar The Weeknd-cover van “The Hills”, waar ze in het laatste refrein nog een eigen draai aan kon geven. Dat er nog een veelbelovende toekomst op haar te wachten staat, bewees ze met het nog maar net gemaakte nummer waarmee ze de set afsloot.

Lala &Ce @ The Last Arena

We moeten eerlijk zijn dat we met niet al te veel voorkennis naar The Last Arena waren afgezakt voor het optreden van Lala &Ce. De uit Lyon afkomstige artiest valt namelijk moeilijk in een hokje te plaatsen en dat dat eigenlijk ook totaal niet hoeft, bewees ze in een kleurrijke set waar heel wat vuur in zat. Het woord baanbrekend was zelfs op z’n plaats, want Mélanie Berthinier was op het podium een verademing en maakte dan ook nog eens komaf met heel wat clichés waar de hiphopgame nog steeds plechtig aan is. Een klein ego had ze wel, maar dat is als je het ons vraagt net nodig om een groot podium als The Last Arena te kunnen vullen. Op DOUR speelde ze trouwens ook al een paar nummers van haar nieuwe project SunSystem en die pasten heerlijk bij het zomerse weer. Lala &Ce zorgde dus voor een aangename verrassing waar het publiek helemaal los op ging.

Yves Tumor @ La Petite Maison

© CPU – Nathan Dobbelaere – Archieffoto

Weinig artiesten kleuren tijdens deze DOUR-editie zoveel buiten de lijntjes als Yves Tumor. De Amerikaan stond al enkele jaren hoog op de lijst van de programmatoren en zakte gisteren eindelijk voor het eerst af naar de Waalse gemeente voor een intense show. Een lange intro zorgde, nog voor hen met band het podium beklom, voor een onheilspellende sfeer en die trokken ze met “Jackie” meteen door. Tumor durft al eens in een wispelturige stemming te verkeren en dat was op DOUR niet anders. Na twee nummers deed hen zijn beklag over de fotografen in de frontpit waar hen toch even geïrriteerd door bleef in de daaropvolgende nummers.

Gelukkig klaarde hun humeur snel weer wat op vanaf het nog onuitgebrachte “Operator”. Dat was overigens niet het enige nieuwe nummer dat Tumor speelde van hun komende album en allen hadden ze één ding gemeenschappelijk: ze waren loeihard en bliezen je trommelvlies in een ruk eruit. Hulde trouwens aan hun gitarist Chris Greatti, die de songs toch net dat tikkeltje vinniger maakte en Yves Tumor zelfs bij momenten in de schaduw stelde. De intensiteit van het optreden piekte tegen het einde nog eens met het weergaloze “Secrecy Is Incredibly Important to the Both of Them”, een passend slot van een van de indrukwekkendste optredens van heel het weekend.

Angèle @ The Last Arena

© CPU – Ymke Dirikx – Archieffoto

Er was op zaterdag eindelijk eens wat sprake van wat drukte op het terrein en daar had één naam voor een groot stuk mee te maken: Angèle. De Brusselse megaster speelde op DOUR haar enige Belgische festivalshow van de zomer en de kans om haar aan het werk te kunnen zien, lieten duidelijk heel wat mensen niet liggen. Het plein voor The Last Arena stond al lang niet meer zo volgepakt (ook bij de vorige edities van het festival op de nieuwe locatie niet) en zij die er waren werden getrakteerd op een strak geregisseerde popshow van eigen bodem. Ruimte voor wat spontaniteit of een uitgebreide bindtekst was er niet, want Angèle had eigenlijk maar een doel: de weide aan het dansen en zingen krijgen.

Beginnen deed ze met dezelfde opening als recent in Vorst Nationaal, waarmee ze weinig verkeerd mee kon doen. Het was een goede voorbode en opwarmingsronde voor ze met haar hits de weide kon inpakken. “Tout oublier” was zo het eerste grote meezingmoment en dat werd aardig opgevolgd met een mooie versie van “Ta reine”. Haar band bleef daarbij vlak en weinig opvallend in de schaduw staan en toonde maar zelden hun echte kunnen (tijdens de outro van “Je veux tes yeux” bijvoorbeeld). Iets meer aanwezig waren de dansers en danseressen, maar toch bleef het Angèle die alle blikken naar zich toe zoog.

Het laatste deel van het optreden was misschien wel het leukste, want daar passeerden eigenlijk al haar rits de revue. Voor “Fever” moesten we het zonder Dua Lipa doen, maar haar deel werd door de duizenden kelen toch heel enthousiast meegezongen. A propos zingen, Angèle haar stem klonk tijdens sommige nummers uitgeput en iets minder soepel. “Balance ton quoi” en “Démons” vonden we daarom op vocaal vlak wat tegenvallen. Afsluiten deed ze met haar ode aan Brussel genaamd “Bruxelles je t’aime” waarmee ze heel de weide nog een laatste keer meekreeg. Een mooie afsluiter voor ons DOUR-avontuur anno 2022!

Het verslag van de eerste festivaldag vind je hier.
Het verslag van de tweede festivaldag vind je hier.
Het verslag van de derde festivaldag vind je hier.

2006 posts

About author
Schrijft wel eens iets...
Articles
Related posts
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

Dour vult verder aan met o.a. Baxter Dury, Arca en Donny Benét!

Dour gaat ook dit jaar weer voor een gevarieerd programma. De afgelopen maanden heeft het grootste Waalse festival hard gewerkt aan een…
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

The Libertines, Ice Spice, Oscar and the Wolf, Protoje en meer naar Dour 2024!

Net als een kleine maand geleden pakt Dour uit met een pakketje van ruim vijftig namen. En wat voor één! De beduidendste…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Kidä - "Sand Invades Everything"

De Italiaans-Egyptische artiest Kidä is een ware architect van melodieën en geldt sinds haar debuutsingle “Kneel To You” als een voorloopster in…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.