GoGo Penguin, Lady Blackbird, Theon Cross en Oscar Jerome @ Gent Jazz: Minimalistisch groots

De tweede dag van Gent Jazz was een mooie. Een zonovergoten weide maakte plaats voor onder andere Oscar Jerome en GoGo Penguin, maar er was ook ongedwongen gezelligheid, fijne mensen achter bar en balie, en natuurlijk ook bier. De Bijlokesite werd gevuld door jong en oud – zowel op als naast het podium – en bleek nog maar eens het perfecte klein-maar-fijne festivalterrein voor het steengoede concept dat Gent Jazz is. Hoewel de line-up minder uitgebreid was dan op de andere Gent-Jazzdagen – de tickets waren bijvoorbeeld een stuk goedkoper – barstte deze festivaldag van de fijne muziek en fijne performances. Bovendien kreeg je er gratis en voor niets driemaal jong talent bij, want voor de finalisten van de B-Jazz International Contest werd er een extra podium opgesteld waar je terecht kon voor een greep uit hun jonge oeuvre.

Theon Cross

Omsingeld door zijn eclectische band brengt Theon Cross al jaren out-of-the-box-jazznummers die deconstructie vieren en die zelfs om 16u in de namiddag een zonnig festivalterrein in je reinste nachtclub omtoveren. Het vaste lid van het Britse Sons of Kemet – waar ook Tom Skinner van The Smile bij speelt, als we belletjes zoeken om te doen rinkelen – haalde de tuba uit het vergeethoekje en maakte haar tot protagonist van zijn muzikale werk. Cross bespeelt die tuba als een bezetene, maar laat ook met enige regelmaat ruimte voor zijn bandleden om met hun kunde te pronken. Tijdens de meest intense momenten doet de bombast van dit ensemble denken black midi; tijdens andere momenten zijn er reggae- en lofi-geluiden te horen die het optreden luchtig en spannend houden.

De nummers van Theon Cross beginnen steeds simpel: een van de muzikanten zwengelt de muziekdoos aan; soms met gedempte drums, soms met King Krule-ish gitaarkronkels. De bombast – lees: tuba – van Cross valt later in en schudt de compositie door elkaar. De nummers pakken zichzelf op die manier een beetje uit als cadeautjes. Yes, het was in feite een cadeau om deze man en band aan het werk te zien.

Oscar Jerome

Oscar Jerome brengt live veel minder gepolijste liedjes dan je op zijn studioalbums vindt. De Brit, die ook al bij het rinkelende KOKOROKO speelde, bracht pompende jazz met toetsen van punk en funk, en zong overal overheen alsof het niets was. Of het aan zijn charisma of aan z’n gitaar lag, weten we niet, maar Jerome bewees zichzelf een vedette die het publiek prima inpakte. Ook wie hier eerder was voor gezelligheid dan voor jazz – we kunnen het ons in feite niet voorstellen, maar het gebeurt – kon bij Jerome zijn hart ophalen, want de zang maakte het jazzgeheel heel wat toegankelijker. Bij de ondergaande zon zat er dus minstens zo veel volk van op de weide mee te luisteren als er in de tent stond te luisteren.

Lady Blackbird

Vorige week nog op Rock Werchter, gisteren op Gent Jazz: Lady Blackbird wordt overal warm verwelkomd en wij snappen waarom. Voor haar artiestennaam haalde ze haar mosterd uit een nummer van Nina Simone. Muzikaal is die invloed alleszins nog niet gaan liggen, en de vergelijking tussen de twee degelijke dames dringt zichzelf al op wanneer ze haar eerste liedje inzet. Lady Blackbird heeft een prachtige, ietwat hese stem die van de oren recht naar het hart gaat, en allures die op je netvlies gebrand staan, wij vermoeden voor nog een hele tijd. Voornamelijk de liedjes van haar laatste album Black Acid Soul (2021) kwamen binnen als mokerslagen. Ook zij genoot, en liet dat graag en vaak zien aan haar publiek. Hoewel haar muziek zeker ook geënt is in de jazzscene, was het verfrissend om op deze festivaldag ook soul- en gospelelementen te horen.

GoGo Penguin

Het magistrale trio van GoGo Penguin mocht de tweede dag Gent Jazz afsluiten. Terwijl er in de festivaltent evenveel volk stond als bij de drie andere concerten tezamen, werd er op het podium gegooid met hits – ‘hits’; het is te zeggen, liedjes die je kent als je broekzak, maar waarvan je niet weet vanwaar je ze dan precies zou kennen. Hoewel de muziek vaak omschreven wordt als minimalistisch, kon het podium precies niet groot genoeg zijn. De soms zelfs breekbare, maar immer innemende liedjes van GoGo Penguin ademen een grootsheid die prachtig tot zijn recht kwam in de grote tent. De drie Britten bewezen zo de i-de-ale afsluiter van een festivaldag te zijn, met vleugen elektro en breakbeats in hun vooral door piano gestuwde melodieën.

De nummers werden vlekke-, fout- en probleemloos aan elkaar gebreid en gingen van halve ballades tot Aphex Twin tot uptempo riedeltjes. Hun set afsluiten deden ze met het prachtige “Hopopono”. In het publiek werd er gewiegd, geknikt, zelfs gedanst, en wij zagen dat het goed was. Minimalistisch of niet, groots waren ze gisteren.

B-Jazz International Contest

Op vrijdag 8 juli en zaterdag 9 juli werd er op de schone weide van de Bijloke een extra podium opgetrokken, waar de finalisten van de internationale wedstrijd B-Jazz kwamen tonen wat ze konden. Elk hiaat op de ‘mainstage’ kon zo opgevuld worden met een bezoekje aan het jonge geweld dat streed voor de winst van deze Spaans-Italiaans-Belgische wedstrijd. De jongens van Latitude zagen er zo jong uit als hun muziek fijn was. Met groene vingers bespeelden ze sax, contrabas, drum en gitaar. Het was fijn om de eerste fase van het jazzartiestschap van zo dichtbij te mogen meemaken, surtout in contrast met de artiesten op het hoofdpodium. Ook zagen we Michelangelo Scandroglio uit Italië en O.N.E. uit Polen hun finalistschap kracht bijzetten op het B-Jazz-podium. Vandaag volgen de drie andere finalisten.

Wij trokken voldaan centrum Gent in na deze dag jazz en meer. Theon Cross verraste en vervoerde met z’n tuba, Oscar Jerome pakte het publiek in met een opzwepende charme en GoGo Penguin vierde warempel feest met minimalistische muziek. Ook de komende dagen ziet de line-up er prachtig uit, en het weerbericht ook. Hier kan je nog tickets scoren voor Gent Jazz.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!