Vooraleer er nog maar sprake was van LũpḁGangGang speelden Anton, Miel, Lena en Rob samen in een coverband, waarin ze de funk en soul van Vulfpeck zo goed mogelijk trachtten te imiteren. ‘Waarom geen eigen materiaal uitbrengen?’, moeten de Brusselaars hebben gedacht en zo geschiedde. In 2020 kwam het viertal opdraven met hun eerste ep, die ze tot Stalingrad omdoopten. De ep werd overal goed onthaald en schopte het bij Dansende Beren nog tot Zalm van de Maand. Twee jaar later schenkt LũpḁGangGang ons een tweede ep wat een voorbode is voor de release van hun debuutplaat, die we in 2023 mogen verwachten.
Vooraleer we die langverwachte plaat in handen krijgen, kunnen we ons voorlopig zoet houden met de vier nieuwe nummers die op Urban Detox te vinden zijn. De ep opent alvast sterk met “galet” en die schept vrijwel meteen een warme vertrouwde sfeer. Het voelt alsof LũpḁGangGang ons in onze fijne fauteuil wilt planten om er nooit meer uit te komen. Een gevoel die we overigens maar al te graag omarmen. Het nummer is een mooie compositie met meeslepende tempowisselingen, duidelijke afrobeat invloeden en dat alles gekleurd met herkenbaarheid, die we onder andere horen in het gitaarwerk.
Met “Yesterday Didn’t Matter” gaat LũpḁGangGang netjes verder op het elan van de opener, want net als bij “galet” vinden we opnieuw die mooie arrangementen terug. Waarin “Yesterday Didn’t Matter” wel verschilt met die opener is het hoge popgehalte, zonder zich los te maken van zijn fundamenten binnen de jazz. Het nummer bezit de noodzaak om licht en hoop uit te stralen en dat doet het zonder enige moeite. De herkenbaarheid en smakelijke hook in de vorm van enkele simpele toetsen maakt van dit nummer het meest toegankelijke op Urban Detox. Een heel verteerbare brok muziek en ideaal voer voor wie kennis wil maken met jazz.
We weten het, jazz kan soms als een stuurloos paard aanvoelen waardoor het soms moeilijk is om de aandacht erbij te houden. En toch slaagt het viertal erin om de teugels niet los te laten, waardoor het geheel erg beheerst en rustig wordt ervaren. Dat maakt van deze ep een aangenaam luisterspel, zonder doorsnee of extraordinair te klinken. Wat opvalt is dat LũpḁGangGang uitblinkt in zijn timing. Net genoeg ruimte laten en op gepaste momenten toeslaan met een kwinkslag in de vorm van zang, rollende drums of donkere baslijnen. De met soul overladen “Woods Near Athens” is hierbij geen uitzondering. Overigens een verwijzing naar Shakespeare’s A Midsummer Night’s Dream en de fantasie die we met het ouder worden stelselmatig verliezen.
Als kers op deze kleine, maar smakelijke taart tovert LũpḁGangGang “kiende” uit zijn hoed. Een wervelend theatraal nummer, die nog wat extra kleur krijgt door de toevoegingen van de Franse saxofonist Yonatan Hes. “kiende” is het meest speelse nummer op de ep en dat heeft het te danken aan zijn grenzeloosheid en het spelen met met complexe tempowisselingen. Een sterk staaltje jazz van jonge Belgische wolven, die aan de voet staan van een potentieel mooie muzikale carrière.
Na het beluisteren van Urban Detox kunnen we niet anders stellen dan dat LũpḁGangGang zijn plaats binnen Belgische jazzscène aan het veroveren is. Hun frisse sounds begint zelf tekenen te tonen van eigenheid en herkenbaarheid, iets waar ze naar onze bescheiden mening nog in kunnen groeien. Los daarvan bezit Urban Detox vier gevarieerde nummers, die ons doen hunkeren naar de debuutplaat.
Wie LũpḁGangGang aan het werk wil zien tijdens hun release show kan op 3 juli terecht in de WERF in Hasselt. Verder zijn ze nog enkel te bewonderen op BOS! festival op 9 juli. Op extra data is het voorlopig nog wat wachten.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
