InstagramLiveRecensies

Melissa Etheridge @ De Roma: Trip down memory lane

© CPU – Peter Verstraeten

De schorre, rokerige stem van Melissa Etheridge is misschien wel één van de meest herkenbare vrouwelijke zangstemmen binnen de rockmuziek. Het zijn haar hese klanken, begeleid door een folkachtige rocksound, die haar tot een van de grootste rockiconen aller tijden maakten. Haar grote doorbraak Yes I Am, dat hits als “I’m The Only One” en “Come To My Window” bevat, dateert alweer van 1993, maar dat wil niet zeggen dat Etheridge sindsdien onderuitgezakt in haar zetel is blijven zitten. Haar passie voor muziek maken lijkt geen einde te kennen en ook een uitdaging slaat de Amerikaanse niet zomaar af. Zo verscheen vorig jaar nog haar zestiende studioalbum One Way Out en in 2011 verving ze Billie Joe Armstrong van Green Day op Broadway in de rockopera American Idiot. Naar aanleiding van die rockopera werd haar onvervalste rock-’n-rollgehalte geëerd met een ster op de Hollywood Walk of Fame. Na twee jaar pandemie kriebelt het bij elk podiumbeest om weer op het podium te klimmen en dat is bij Melissa Etheridge uiteraard niet anders. Afgelopen vrijdag gaf ze in Londen het startschot van haar Europese tour en nu trakteerde ze Antwerpen op een stampende trip down memory lane.

Een gouwe ouwe als Melissa Etheridge heeft geen opwarmertje nodig. Zonder voorprogramma krijgen we dan ook meteen waar we voor kwamen. Om iets na acht uur wandelt een stoer geklede Etheridge vrolijk, zelfverzekerd en met gitaar in de hand het podium op, terwijl het publiek haar klappend, juichend en fluitend als een ware rockheld begroet. Na een muzikale intro die de zaal onmiddellijk in een gemoedelijke sfeer hult, laat ze haar karakteristieke krachtige en schorre stem weerklinken. Ze steekt van wal met de meezinger “No Souvenirs”, waarmee ze van in het begin op heel wat bijval van het publiek kan rekenen. Daarmee is dan ook de toon voor de rest van de avond gezet.

© CPU – Peter Verstraeten

Wat volgt is zowaar een trip down memory lane. De Amerikaanse singer-songwriter belooft al haar hits te spelen en je kan haar op haar woord geloven zo blijkt. Na “No Souvenirs” volgen kleppers als “Similar Features” en “Ain’t It Heavy”, samen een drieluik dat het de zaal onmogelijk maakt stil te blijven staan. Ook onder meer “I Want To Come Over”, “Come To My Window” en “I’m The Only One” passeren de revue. Etheridges muzikale oeuvre is omvangrijk en ook haar vijver met hits is niet ondiep, om het zacht uit te drukken. Zoals ze zelf aangeeft zijn er ‘So many songs, but only so many time,’ waarop iemand uit het publiek enthousiast antwoordt dat we gerust tijd voor haar willen uitrekken. Dat enthousiasme is van begin tot eind voelbaar in de gehele zaal en vertaalt zich in luidkeels gebrul en ietwat voorzichtige danspasjes tijdens Melissa’s grote en nog grotere hits.

Dat Melissa Etheridge een geboren performer is, wordt nog maar eens duidelijk. Meermaals haalt ze stevig uit met haar indrukwekkende stem en ook een occasioneel oo-oo’tje kan niet ontbreken. Daarbij zoekt ze interactie met het publiek, dat gehoorzaam haar oo’tjes uit volle borst nazingt wanneer Melissa dat vraagt. Ook op instrumentaal vlak pakt de singer-songwriter regelmatig uit. Tijdens “For The Last Time” en “Chrome Plated Heart” haalt ze haar mondharmonica boven, die live veel beter tot zijn recht komt dan op de studioversies van de nummers. Maar bovenal palmt ze meer dan eens het podium in met een imponerende gitaarsolo. Naar het einde toe wurmt ze echter bijna in elk lied een instrumentaal stuk, wat na verloop van tijd ging vervelen en de nummers onnodig lang maakt.

© CPU – Peter Verstraeten

Hoewel Etheridge tussen de hits en de stevige performance door af en toe een rustiger nummer brengt, zoals het bijna dromerige “Dance Without Sleeping”, bouwt het optreden gestaag op naar een rockend feestje dat helemaal tot ontplooiing komt tijdens het nummer “Meet Me In The Back”. Dat het nummer een stukje wordt hernomen omdat ze het in de verkeerde toonaard start, wordt al gauw vergeten door de ‘schwung’ en vurigheid waarmee ze het lied brengt. Zoals het een rasechte performer betaamt, sluit Melissa Etheridge af met een bisronde. Die bestaat enkel en alleen uit het onontbeerlijke “Like The Way I Do”, waarop ze nog een laatste keer alles uit de kast haalt. Van ontzagwekkend uithalen met haar stem tot ondertussen de zoveelste gitaarsolo van de avond, de bisronde vat het volledige concert nog eens kort samen. Wat je kort kan noemen natuurlijk, want hoewel de bisronde slechts één nummer telt, duurt die niettemin bijna tien minuten. En ze doet er zelfs nog een schepje bovenop. Ze vergezelt Eric Gardner bij de drums, waarop het duo ons trakteert op een drumsolo die ze in perfecte harmonie brengen.

© CPU – Peter Verstraeten

Hoewel Melissa Etheridge geen muzikant is die jarenlang blijft teren op succes uit het verleden, bracht ze voornamelijk haar grootste hits die zo goed als allemaal dateren van voor de eeuwwisseling. Misschien verklaart dat wel het laaiende enthousiasme van het publiek, dat lied na lied luidkeels kan meezingen. Melissa’s schorre, karaktervolle stem en haar eigen authentieke begeleiding op de gitaar vormen de rode draad doorheen het concert. De nummers rekt ze dan wel tot vervelens toe, ze kan ons niettemin imponeren met haar vocale en instrumentale talent.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist:

No Souvenirs
Similar Features
Ain’t It Heavy
Dance Without Sleeping
If I Wanted To
I Want To Come Over
You Can Sleep While I Drive
For The Last Time
Monster
Keep It Precious
Meet Me In The Back
Come To My Window
I’m The Only One
Chrome Plated Heart
Bring Me Some Water

Like The Way I Do

Related posts
LiveRecensies

Tom Odell @ De Roma: Tranenkeizer met durf

Het was sturm en drang voor de poorten van De Roma, en daar was één man voor verantwoordelijk: Tom Odell. Waar de…
InstagramLiveRecensies

Froukje @ De Roma: Noodzakelijk geluk

Op je tweeëntwintigste je debuutplaat tot leven wekken, concertzalen uitverkopen en al enkele jaren lang de affiches van festivals vullen? Doe het…
InstagramLiveRecensies

Sophie Ellis-Bextor @ De Roma: Live hitjesjukebox

We waren haar eigenlijk al bijna vergeten, maar opeens is Sophie Ellis-Bextor weer helemaal populair. Aanleiding daartoe was de film Saltburn, waarin…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.