AlbumsRecensies

Steven Troch Band – The Call (★★★): Lokroep van de blues

Al jaar en dag is harmonicaspeler en vocalist Steven Troch een vaste waarde in het genre van de bluesmuziek. Op het label van bluesgitarist Tiny Legs Tim brengt Troch nu een fris nieuw album uit. The Call, de derde plaat van Troch, is een wonderlijke bluesmis die erg jammer zou zijn om te missen. Echt vernieuwend is de muziek die Troch met dit album presenteert echter niet. Doorheen een jarenlange praktijk, vaak beoefend in blues- & jazzbars en concertzaaltjes, maakte hij zich allerhande genres, tradities en stijlen eigen, waaruit hij een heel eigen muziektaal en sound puurde.

Het maakt dat het door sprankelende levenslust gekenmerkte The Call grotendeels op een eerder stereotiep bluesy geluid aanleunt. Al weet Troch, geruggesteund door een ruime en bonte stoet medemuzikanten, er toch maar weer een heel persoonlijk en breed uitwaaierend verhaal van te maken. Het veelkoppige ensemble rond Troch grijpt op muzikaal vlak onder meer terug naar een heerlijk allegaartje van pop, folk, roots, swampy r&b, met lichte streepjes dub, reggae en soul in verwerkt.

Het grotendeels live in de Gentse Rabot studios opgenomen The Call zou je kunnen beschouwen als een prima, tot feesten uitnodigende soundtrack. Her en der proef je echo’s van allerlei contemporaine en half vergeten blueshelden (o.a. Howlin’ Wolf, Chester Burnett, Captain Beefheart…), maar wat bovenal komt bovendrijven, is de unieke wijze waarop vakmanschap en speelplezier hier een heerlijk verbond met elkaar aangaan.

Op inhoudelijk vlak schippert Troch tussen aan de toog van een bar bedachte verzinsels en allerhande halve en hele waarheden. Neem een sfeervolle track als “The Call Of Cornholio” die vrijwel direct aan zwart-witsoundtracks en spaghettiwesterns doet denken. Een wat tragere passage in het geheel die fel contrasteert met de vinnige, springerige pianobarroom riffs van opener “Bad Times” en het op knekelachtige percussie drijvende “That’s Life” (denk: de experimenten van Tom Waits). Om maar te illustreren dat er veel variaties en contrasten op het erg fijne The Call opduiken. Prima plaat dus, en extra bonuspunten voor het erg knappe artwork van Jef De Smet.

Facebook

Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.