De Nederlandse band Moon Moon Moon maakt niet alleen muziek. Ze ontwikkelen ook videospelletjes en websites en produceren als het moet ook videoclips, dat deden ze bijvoorbeeld voor Tim Knol. Wat muziekalbums betreft bleef het de laatste jaren vrij stil. Hun laatste album dateert alweer van 2017. Help! Help! had raakvlakken met Mercury Rev en Sparklehorse. Het is muziek die soms dromerig is, intiem en wat zweverig. Niet ieders kopje thee, maar eind jaren negentig waren er toch behoorlijk wat bands die hier na de grunge hun toevlucht in zochten.
Dat MMM een grote liefde voor de geïllustreerde media heeft, blijkt wel uit hun werk naast de muziek. Het is dan ook een kleine stap naar Disneycartoons. Minder bekend bij het grote publiek, maar voor Disney heel belangrijk, zijn de 75 animatiefilms die tussen 1929 en 1939 werden gemaakt onder de naam ‘Silly Symphonies’. Daar konden de Disneystudio’s experimenteren met animatie, verhaallijnen en muziekstijlen. De korte animaties waren kleine symfonietjes op zich. Met soms gebruik van alles wat maar voor handen was: koekenpannen, koeienbellen of fietsbellen, het maakte niet uit.
Dat als basis gebruiken voor je nieuwe album, het eerste in vijf jaar, verdient een pluim. Mark Lohmann en medeproducer/-arrangeur Stef Koenis nemen ons mee in een mix van indie en filmische pop die we kennen van Sufjan Stevens. Wij worden net als in de jaren dertig tekenfilms muzikaal en tekstueel van hot naar her gesleept. Zo rennen we weg van een feest, krijgen we een auto)ongeluk, raken we in coma en zien we dansende dieren, om maar wat te noemen.
Op openingsnummer “First Snow” maait Lohmanns gelijk het gras voor onze voeten weg: Most of the time my brain is split / I have no idea how to deal with it’. Hij zingt het terwijl het nummer zijn weg nog vrij traditioneel vervolgt tot een orkestrale uitbarsting, ingeluid door een klokkenspel. De overgang naar “Interlude”, en dat nummer zelf, prikkelen dan weer je verbeeldingsvermogen. Je ziet het verhaal zich afspelen aan de achterkant van je ogen.
Silly Symphonies is geen conceptalbum in de traditionele zin dat muzikale thema’s zich herhalen, maar wel in de verhalen die genoeg verwarring zaaien en daardoor intrigeren. “Forest Ln. 16” is zo’n nummer, geschreven over een studentenflat met gewone observaties als ‘Het is mijn beurt om de keuken schoon te maken’. Of over je thuis voelen op een plek: dat komt in ieder geval niet door de vloeren en de muren. Dat wordt dan muzikaal verbonden door een aanstekelijk refrein waarvan er wel meer op het album te vinden zijn.
Met dit album worden de nummers van MMM met nog meer jeu opgediend dan voorheen. De orkestraties verrijken de nummers. Ze zijn er niet alleen ter ondersteuning, maar gaan af en toe ook hun eigenwijze weg. Ze zijn soms liefdevol, dan weer bombastisch; net als de teksten, eerlijk, intiem en verwarrend; als hersenspinsels die over ons uit worden gestrooid. Het houdt onze aandacht vast en betovert ons keer op keer. Moon Moon Moon speelt 14 mei in Cinetol te Amsterdam en 20 juni in Tivoli te Utrecht.
Facebook / Instagram / Twitter
