Het Nederlandse lied is echt niet meer weg te slaan op dit moment. Door de successen van Eefje De Visser, Froukje, S10 en Goldband worden de wegen voor de vele bands en artiesten die Nederlandstalig zingen gladgestreken en elke keer staan er weer nieuwe ruwe diamanten op. Een van deze nieuwe diamanten is de Zeeuwse band De Toegift. Het viertal combineert de werelden van poëzie en de hedendaagse indie tot datgene wat ze het liefst zelf maken: Nederlandstalige indie met invloeden uit de jazz. Altijd op zoek naar het uiterste en het perfecte liedje. Nu worden we getrakteerd op het prachtige “Nollestrand”.
En dat het prachtig is, daar is geen woord over gelogen: het is werkelijk wonderschoon. “Nollestrand” is het eerste Nederlandstalige nummer dat zanger Maxim Ventulé ooit schreef. Als zanger begon hij in de Engelstalige band Little Symphonies. Op het moment dat zijn moeder overleed, begon hij een heleboel liedjes te schrijven. Omdat het zo persoonlijk was, besloot Maxim om dit in het Nederlands te doen. “Nollestrand” is de tweede single en het titelnummer van de aankomende ep.
De single is een levendige jeugdherinnering waarin hij als driejarig jongetje naar Zeeland verhuisde met zijn ouders en oudere broer. Het is letterlijk een eerbetoon aan deze speciale plek. De muziek probeert op zijn geheel eigen wijze het ritme van deze woeste zee te vangen en van de warmte van die dag aan zee. Het geheel wordt op een perfecte manier vastgelegd. Vooral de bijdrage van de saxofoon maakt “Nollestrand” nostalgisch. Het knappe aan dit nummer is dat je vanaf het eerste moment in het verhaal wordt gezogen en er pas aan het einde weer van los komt. De piano, de saxofoon, de jazz drums en de Ramses Shaffy-achtige zanglijntjes, alles valt op zijn plek. Het is nogal een tripje dat werkelijk waar prachtig wordt afgesloten met de sax in de hoofdrol.
“Nollestrand” is een gevoelig liedje dat de juiste snaar raakt en daardoor klopt De Toegift aan de deur. De debuut ep En ik kon alles zien verschijnt op 1 april.