InstagramLiveRecensies

Damon Albarn @ Bozar: Idyllische grandeur met een streepje absurditeit

© CPU – Joost Van Hoey

Eindelijk. Na twee jaar wachten konden we Damon Albarn eindelijk aan het werk zien in Bozar. Waar zijn initieel bezoek in mei 2020 nog allemaal nieuwe onuitgebrachte muziek zou omvatten, werd het nu een voorstelling van zijn plaat The Nearer The Fountain, More Pure The Stream Flows. Dat de man al vele projecten heeft verorberd, is een understatement. Dit keer kwam hij echter onder zijn eigen naam eerlijke, zachte muziek brengen. Het werd een prachtig concert waarin de subtiliteit van zijn gloednieuw album perfect tot uiting kwam.

De man liet zich omringen door acht muzikanten, waarvan vier vrouwelijke en vier mannelijke, om de genderbalans perfect in evenwicht te houden. Zelf nam hij plaats centraal achter zijn piano, waar hij met zijn donkere bril soms wat weg had van Elton John, maar dan zonder de grote hits. Volledig in het donker werd de titeltrack ingezet en Bozar was muisstil. Iedereen zal vol verwondering te kijken naar wat we hier te zien zouden krijgen. Albarn liet bij de eerste twee songs vooral de piano en intimiteit spreken. De tegelijk emotionele en romantische song, was de intro voor wat zou volgen. Niet veel later werden er elektronische drums aan het geheel toegevoegd, en zo waren de eerste twee nummers nog voor we het wisten voorbij.

© CPU – Joost Van Hoey

Het was “Royal Morning Blue” dat een eerste hoogtepunt in de set herbergde. Waar de vorige twee nummers het vooral hadden van intimiteit, kregen we plots een rocknummer, zoals dat evengoed van Blur zou kunnen zijn, te horen. Natuurlijk iets minder stevig, maar wel met veel gitaren en een bepaalde catchyness. Die gitaren waren trouwens altijd aanwezig, alleen werd dat instrument niet gebruikt op de manier waarop we dat gewoon zijn. Zo zat de gitarist permanent neer en creëerde hij eerder soundscapes dan echte melodieën, maar dat paste perfect in het geheel.

Het eerste uitbundige applaus was hierna een feit, en het publiek werd daardoor enkel enthousiaster. Toch bleef de zaal tijdens de muziek altijd muisstil en luisterde iedereen vol aandacht. Dat mocht ook wel, want zo kwam de beleving van de show nog meer naar voor. Er was dan ook altijd iets te beleven met strijkers, blazers, een gitarist en noem maar op. Het respect voor de artiest was er dus zeker en dat droeg ook bij aan de intense beleving van de show.

© CPU – Joost Van Hoey

Maar Damon Albarn zou Damon Albarn niet zijn als hij niet iets gek in zijn show zou implementeren. Zo had hij een reuzengrote trompet naast zijn piano gehangen, die hij bij de intro van “Combustion” gebruikte om het publiek even aan de tand te voelen. Met zijn lang blaasintrument ging hij op de rand van het podium staan en blies hij het publiek als het ware wakker. De chaotische instrumentatie die dat geblaas vergezelde, zorgde voor een absurd, maar tegelijk grappig moment in de set. De sfeer zat er nadien goed in, en daar maakte hij handig gebruik van door met zijn piano iets opgewekter te spelen, waardoor spontaan werd meegeklapt.

De pianomuziek van Damon Albarn is dus niet zo saai als je op het eerste zicht zou denken. Zelfs als er bij “Esja” gewoon zeegeluiden worden gespeeld en er een soort van leegheid in de zaal komt, blijf je geboeid kijken. De prachtige zaal van Bozar is natuurlijk sterk om het oog ook wat te geven, maar dat gold evengoed voor de belichting en de mimiek op iedere artiest zijn gezicht. Met “The Tower of Montevideo” werd de sfeer iets meer loungy waardoor we ons plots in een donkere jazzbar bevonden. En zo had iedere song wel zijn eigenheid waarmee het geheel live net nog iets rijker in geluid naar voor kwam.

© CPU – Joost Van Hoey

Het beste voorbeeld was het hoogtepunt “Polaris”. De single werd eerst twee keer gespeeld door Albarn enkel op de piano, waarna de strijkers invielen voor een derde strofe. Daarna ontaarde de song echter in een super dansbaar geheel, waarbij Albarn zijn typische mondpiano, die hij ook graag bij Gorillaz gebruikt, bovenhaalde. Mocht niet iedereen verplicht moeten blijven zitten, was er ongetwijfeld een groot dansfeest ontstaan. Dat hij dan afsloot met het dramatische “Particles”, leek een mooie cirkel te trekken rond de show.

Maar dan kwam Damon Albarn nog terug en had hij nog een verrassing voor ons in petto. Eerst vergat hij zijn bril, waardoor er een beetje hilariteit optrad, maar hij sloot af met een Blur-nummer van het zelfgetitelde album uit 1997. “Strange News From Another Star” bleek zelfs in deze context perfect te passen binnen de show. Met wat extra blazers en strijkers kreeg het nummer wat meer panache, waardoor het de perfecte afsluiter was van een heerlijk concert. Het was trouwens de eerste keer sinds 2014 dat hij het nummer nog eens speelde!

© CPU – Joost Van Hoey

Deze zomer staat Damon Albarn met Gorillaz op Werchter Boutique, en dan zal hij weer alles uit de kast mogen halen om het publiek te entertainen met spektakel. Ook met enkel zijn piano en een klein orkestje kan de man echter boeien. Hij is zo oprecht in wat hij doet, dat je altijd geniet van wat je ziet. The Nearer The Fountain, More Pure The Stream Flows is op plaat soms wat minder boeiend, maar live is het album veel boeiender; gewoonweg door alles wat er op het podium gebeurt. Albarn was niet het podiumbeest dat we van hem gewoon zijn, maar toch trok hij ons mee in zijn verhaal.

Vanavond speelt Damon Albarn nog een tweede show in Bozar.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist:

The Nearer The Fountain, More Pure The Stream Flows
The Cormorant
Royal Morning Blue
Combustion
Daft Wadar
Darkness To Light
Esja
The Tower of Montevideo
Giraffe Trumpet Sea
Polaris
Particles

The Bollocked Man
Island
Strange News from Another Star (Blur-nummer)

3662 posts

About author
Ook bekend als "Den Beir", oprichter van de site, leidt alles in goeie banen en schrijft ook wel eens iets.
Articles
Related posts
InstagramLiveRecensies

Asaf Avidan @ Bozar: Een stem die een zaal kan vullen

Het is al meer dan tien jaar geleden dat “One Day / Reckoning Song (Wankelmut Rmx)” verscheen. De remix van “Reckoning Song”…
LiveRecensies

Elvis Costello & Steve Nieve @ Bozar: Muzikaal kameraadschap

Er zijn maar weinig dingen op de wereld die zo onafscheidelijk zijn als Elvis Costello en zijn muzikale rechterhand Steve Nieve. Nieve…
AlbumsFeatured albumsRecensies

Blur - The Ballad Of Darren (★★★½): Een aantal prachtnummers, te veel slepers

‘We have lost the feeling that we thought we’d never lose’, zingt Blur op “Barbaric”. Het slaat gelukkig niet op de groep…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.