AlbumsRecensies

CUT_ – Egolove (★★★): Eclectische electro en middelmatige pop

Als er een stad is die zichzelf het muzikale mekka van Nederland kan noemen, is dat zonder twijfel Amsterdam. Zijn pittoreske grachtstraatjes en omliggende bossen herbergen ’s werelds meest gereputeerde platenwinkels, festivals, DJ’s en muzikanten. Onder die laatste categorie valt CUT_ , een electropop-duo dat bekend staat voor zijn intense duetten tussen zang en synth. Frontvrouw Belle en instrumentalist Sebastiaan maakten al heel wat mee sinds ze de groep ter wereld brachten in 2013. Zo gingen ze al snel viraal met een cover van Stromae’s “Papaoutai”, die onze nationale trots op zijn beurt deelde op zijn eigen sociale media. Verder werd hun nummer “Out Of Touch” ook gebruikt in de razend populaire Netflix-serie Elite. We kregen al enkele voorproefjes van hun tweede album tijdens hun energetische liveshows, maar vanaf vandaag ligt Egolove eindelijk in de digitale winkelrekken.

De eerste seconden van de intro “Shostakovich” belichamen alles wat wij van een goede aftrap verwachten. Iets wat op een gemanipuleerde vocale sample lijkt provoceert onze voorspelling van onheil. Onze vingers klemmen zich hecht vast rond onze stoelleuning wanneer een stem onze vermoedens bevestigt. ‘No one can hide us, we’ve got nowhere to stay’, horen we terwijl de kerkachtige sopraan verder siddert op de achtergrond. Wanneer apocalyptische drums de verdoemenis aankondigen, vervolgd door complete stilte, verwachten we een extatische clusterbom van synthesizerwaanzin en oerkreten. Uiteindelijk gaat het nummer gewoon verder zijn gangetje en wordt er ons weinig escalatie gegund. We knikken rustig mee op de beat, maar blijven hongerig naar chaos.

Hoewel CUT_ ons niet meteen van onze sokken blies met de magere intro, maakt het duo dat goed met een paar toffe nummers die onze nietsvermoedende benen in dansmodus zetten. De duistere elementen worden een toontje lager gezet. “Egolove” maakt korte metten met onze vooringenomenheid en verleidt ons met een interessant samenspel tussen bas en drums. Deze keer halen Belle en Sebastiaan de buit wel binnen met een prachtig refrein waarvan de ontroerende arpeggio barst van emotie. Het radioklare “Innervision” is dan weer een echt meezinglied. ‘Stay the night, just let me feel te fire in your eyes’, zingt Belle terwijl een aanstekelijke acid baslijn ons flashbacks geeft naar zalige raves en zorgeloze zomers.

Met “The Edge” raakt de band de kantjes van wat de twee vorige nummers zo geweldig maakte, maar slaagt ze er niet meer in om ons te verrassen. Die trend zet zich helaas niet alleen voort naargelang we ons dieper in het album begeven, maar hij verergert zelfs. De nummers lijken hier op een compilatie van B-kanten van oude singles op vinyl. We kunnen ze gerust afspelen zonder onze oren te moeten beschermen, maar draaien de plaat toch halverwege om omdat we die heerlijke A-kant al zo hard missen. Gelukkig zijn er twee uitschieters die onze luisterervaring toch nog een niveautje hoger tillen. De uptempo technobeat en Indische stemvibrato op “Last Night” zouden ons namelijk volledig uit ons dak laten gaan op een avondje uit. Bovendien zijn we ook helemaal weg van de synth melodie die lijkt op iets wat DJ Fresh in 2011 zou maken als hij een Berlijner was geweest. Het tempo wordt wat verlaagd op “Cry”, waar CUT_ zich volledig laat inspireren door popinvloeden. De synthesizer, die ons deze keer aan een Flume-nummer doet denken, doet wederom wonderen.

Als dit album werd opgesplitst in twee EP’s zouden we de ene stof laten vangen, en de andere grijs draaien. Na de valse start waren we voor enkele minuten buiten onszelf met twee topnummers. De rest voelt echter aan als een hoopje nonchalant opgevulde gaten voor de resterende topnummers, die ook wel een plekje waard zijn op onze hypothetische EP. We weten maar al te goed dat een album een grote stap is voor een artiest, maar denken dat kleinere stapjes in dit geval gunstiger waren geweest. CUT_ begint ondertussen al bijna aan zijn tiende levensjaar. Na het beluisteren van Egolove krijgen we de indruk dat de goesting er nog is, maar dat de inspiratie stilaan begint uit te doven. We hopen dus dat dit contrast tussen saai en opwindend vervaagt, tot alleen die laatste overblijft.

Facebook / Instagram / Twitter / Website

Related posts
InstagramLiveRecensies

Pukkelpop 2023 (Festivaldag 2): Kokend bloed

De tweede dag van Pukkelpop stond volledig in het teken van Billie Eilish als headliner op de Main Stage. De zangeres blijft…
Festivalnieuws

Pongo, DJ Fresh en meer voor Pukkelpop 2023

Vorige week kwam Pukkelpop met de langverwachte timetable op de proppen en wie daar al eens doorheen is gegaan zal ongetwijfeld ook…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Tkay Maidza & Flume - "Silent Assassin"

De in Zimbabwe geboren, Australische Tkay Maidza is terug. Na de trilogie van ep’s genaamd Last Year Was Weird (Pt. 1, 2…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.