AlbumsFeatured albumsRecensies

Jake Xerxes Fussell – Good and Green Again (★★★★): Wondermooi melancholisch museum

De Amerikaanse zanger en gitarist Jake Xerxes Fussell is niet zomaar een muzikant, hij is een muziekconservator. Als een archivaris gaat hij op zoek naar oude blues- en folknummers die op de rand van de vergetelheid zweven, nummers die nooit door de grote publishing-maatschappijen werden toegeëigend en dus niet onder enig copyright vallen. Die vergeten traditionals verwerkt hij in eigentijdse akoestische liedjes om zo een stukje Amerikaanse geschiedenis te redden van de vergeetput. Sinds zijn debuut in 2015 bracht Fussell al drie albums uit op basis van dit concept, de laatste plaat Out of Sight dateert intussen al van 2019. Met Good and Green Again is album nummer vier beschikbaar, en hierop horen we voor het eerst ook enkele eigen composities.

De meeste nummers op Good and Green Again mogen dan wel al meerdere decennia oud zijn, toch voelen ze helemaal niet gedateerd aan. Tekstueel draait alles immers om tijdloze, universele thema’s als afscheid en verlangen. Ook de heldere productie zorgt voor een fris geluid. In tegenstelling tot voorgaande albums werkte Fussell voor deze langspeler nog eens samen met een producer, meer bepaald de Engelse gitarist en singer-songwriter James Elkington. In de studio kreeg het duo onder andere versterking van enkele klinkende folknamen zoals Nathan Bowles’ bassist Casey Toll, Mipso’s violist Libby Rodenbough en Megafauns drummer Joe Westerlund. De bekendste studiogast is ongetwijfeld Bonnie “Prince” Billy die her en der wat extra zang toevoegt.

Samen met zijn muzikale vrienden brengt Fussell een album dat baadt in een wondermooie melancholie. Good and Green Again roept nog het best de sfeer op van een koffietafel na een begrafenisplechtigheid; een sfeer van droefheid en ingetogenheid, maar ook van bitterzoete glimlachjes om de herinneringen aan lang vervlogen tijden die achterblijven. Dit komt niet enkel door de mooie teksten waarin verlies centraal staat, maar ook door de zachte stem waarmee Fussell ze inzingt. Warme blazers vormen regelmatig de kers op de taart, zoals in het breekbaar gezongen “Carriebelle” of de gloedvolle wals “Washington”. Ook in het gelaagde “Breast of Glass”, waarin enkele gitaarpartijen in een frivool geheel verweven worden, zorgen blazers voor een pakkende toevoeging. Het zijn bescheiden ideeën waarmee Fussell zijn verhaaltjes naar een hoger niveau weet te tillen.

Naast de vele traditionals horen we voor het eerst ook enkele zelfgeschreven nummers van Fussell. Het zijn drie muzikale intermezzi die vooral wat hoop toevoegen aan het weemoedig album. “Frolic” is niet meer dan een bloedmooie tokkel, een lapsteel, een dromerige piano en wat achtergrondzang, maar Fussell slaagt er toch in om er een sfeervolle soundtrack voor een winterse trip voor te maken. Het opgewekte “In Florida” doet de zon dan weer helemaal schijnen met een shuffleritme, accordeon en luchtige gitaren.

De zelfgeschreven composities voegen enkele hoopvolle noten toe aan Good and Green Again, maar de kracht van het album schuilt natuurlijk in de melancholische teksten van de traditionals die Fussell met zijn warme stem brengt. In albumopener “Love Farewell” voel je de berusting in zijn zang, terwijl hij het verhaal brengt van een jonge soldaat die ten oorlog trekt en z’n liefje moet achterlaten. Het hoogtepunt is echter het negen minuten durende “The Golden Willow Tree”, een ingetogen opus over een matroos die door zijn kapitein belogen wordt. Het verhaal dat Fussell in combinatie met een loepzuivere tokkel en hartverscheurende folkviool brengt, zal je ongetwijfeld een krop in de keel bezorgen.

Op zijn vierde album slaat Fussell de bal eigenlijk nergens mis. Als we streng willen zijn kunnen we enkel “Rolling Mills Are Burning Down” wat langdradig en repetitief noemen, maar door de klaterende pianomelodie zouden we het anderzijds niet over ons hart krijgen om het te schrappen van de plaat. Elk van de negen nummers voegt iets moois toe aan het geheel, en bovendien doseert Fussell alles met een doordachte opbouw. Good and Green Again is zo’n album dat je in een geheel afspeelt, met alle nummers in de volgorde zoals de meester ze bepaald heeft.

Jake Xerxes Fussell brengt met Good and Green Again een fraaie collectie folk- en bluesnummers in een gloedvol en melancholisch jasje. Het album vormt de perfecte soundtrack voor een roadtrip doorheen een verlaten landschap, een wondermooie reis die je tot inkeer brengt en hoopvol troost biedt in tijden waarin alles verloren lijkt te gaan. Door zelf naar voor te stappen als iemand die oude folkliedjes beschermt alvorens ze definitief verloren gaan, bewijst Jake Xerxes Fussell de muziekwereld een belangrijke dienst. En dat is al minstens even bewonderenswaardig als de kwaliteit van Good and Green Again. Op 12 mei staat hij op het podium van Het Bos in Antwerpen, wij kijken er alvast naar uit om de nieuwe nummers live te horen.

Facebook / Instagram / Website

Ontdek nog meer nieuwe muziek op onze Spotify!

183 posts

About author
It's party time and not one minute we can lose.
Articles
Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Half Moon Run - "Loose Ends"

De Canadese band Half Moon Run brak in 2012 door met een geluid van mooie indierock met folkinvloeden en soms een donker…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Liza Lo - "Morning Call"

Nadat Liza Lo vorig jaar de ep flourish uitbracht, lijkt haar carrière gestaag van de grond te komen. Dit jaar verwende de…
Nieuwe singlesOntdekkingen van "Den Beir"

Debuutsingle Juniper - "Still Feel Like Shit"

In ons kleine strookje land zijn er ontelbare artiesten die wachten op hun doorbraak. Initiatieven als De Nieuwe Lichting en Sound Track…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.