2022 zou wel eens het jaar van de doorbraak kunnen zijn voor Pauwel. De singer-songwriter uit Sint-Niklaas brengt deze lente zijn debuutalbum Dear uit via Unday Records en wie op zondagavond de tv aan de kant laat voor de radio zal al meermaals deze kwetsbare songsmid de radiogolven hebben horen temmen. Stilaan mag hij zich een regular noemen bij Duyster, na al die jaren nog steeds dé plaats voor de meerwaardezoeker van het zachtere genre. Met een puurheid en weemoed, altijd vertrekkende vanuit zijn eigen leven, timmerde Pauwel jaren aan zijn eigen weg. Dit resulteerde in 2020 in een tedere en mooie debuut-ep waar ook de eerste radiohit “Molly” op terug te vinden was.
Het is die authenticiteit en breekbare kant die we ook nu weer te horen krijgen van Pauwel op deze “Bones”. In de zomer van 2020 moest hij afscheid nemen van zijn moeder en kort daarna volgde de tweede lockdown. In die periode zonderde hij zich af in een hutje in de bossen net buiten Charleroi. Dit gevoelige afscheid van zijn moeder werd een van de eerste liedjes die hij opnam. De grootsheid zit hem in de kleine zaken: de Elliott Smith-achtige stem, de breekbare tokkel op zijn akoestische gitaar, de subtiele klanken op de achtergrond. Van zulk moois worden wij oprecht stil.
Tevens is dit het tweede voorsmaakje dat we te horen krijgen, nadat eind hij eind vorig jaar “Deer” op de wereld losliet. Waar Pauwel zich toen nog liet omringen door een volledige band, pakt hij het nu dus terug iets intiemer aan. Dit toont de persoonlijke groei die Pauwel gemaakt heeft als muzikant perfect aan. De kinderlijke naïviteit maakt stilaan plaats voor een volwassen, warme rust. Met band of zonder band? Het maakt weinig verschil, hij beroert ons op beide manieren. Beide singles doen alvast het beste verhopen voor het aanstaande debuut album.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
