© CPU – Nathan Dobbelaere
Optredens in de Lotto Arena, het is sinds vorig jaar iets speciaals geworden. Bazart speelt deze week twee keer in de grote zaal en dat in het teken van zijn nieuwe album, Onderweg. De Nederlandstalige popband bracht in 2016 een eerste album uit en dat ging meteen gepaard met een grote doorbraak. Sindsdien heeft Bazart nog niet moeten inboeten aan airplay, want het trio (bestaande uit Mathieu Terryn, Simon Nuytten en Oliver Simons) weet hoe het oorwurmen in elkaar moet steken. Dankzij die aanstekelijke meezingers groeide Bazart de afgelopen jaren uit tot een sterke liveband en we verwachtten ons gisterenavond dan ook aan niets anders dan een groot Nederlandstalig feest.
Vol enthousiasme liep de Nederlandse Froukje het podium op en al gauw kreeg ze het publiek mee dankzij een blitse lichtshow en een coole gitaarsolo tijdens opener “Groter Dan Ik”. De zangeres speelde nooit eerder in zo’n grote zaal, maar veel stress leek ze daarvoor niet te hebben. Froukje palmde het volledige podium in en straalde een hele hoop energie uit. Doordat ze zoveel bewoog, was de zang niet altijd even zuiver, maar tijdens het ingetogen “Een Teken” begeleidde ze zichzelf op gitaar en kregen we haar stem beter te horen. Het emotionele lied wekte bijna een traantje op, maar door het vele gebabbel kwam het niet helemaal tot zijn recht. Bij de uptempo liedjes lette het publiek wel op en tijdens “Niets Tussen” werd er dan ook vrolijk meegeklapt. Froukje slaagde er zeker en vast, en zonder enige moeite, zeker in om de Lotto Arena een half uurtje te entertainen en wanneer ze afsluit met “Ik Wil Dansen”, beseften we dat we dat ook willen.
© CPU – Nathan Dobbelaere
Een klein half uurtje later kon het dansen dan echt beginnen. “Anders” en “Nacht” zorgden ervoor dat het publiek meteen goed loskwam en de sfeer er al gauw in zat. Die tweede klonk net iets vettiger door een goeie baslijn en Warhola-achtige klanken van Oliver Simons. Wanneer Mathieu Terryn hier voor het eerst vroeg om mee te zingen, was dat dan ook geen probleem voor een mondmaskerloze Lotto Arena. De confetti dwarrelde al gauw door de lucht en het leek het begin van een grootste feest. Wanneer “Echo” aan bod kwam, werd er minder meegezongen en ondanks dat het een fantastisch lied blijft, werd het echter niet door iedereen even hard omarmt. Wat later volgde het amper gekende “Het Doet Me Toch Iets” en de sfeer nam nog iets meer af. Een grootste outro waarbij Terryn voor de coolheid een gitaar vastnam, redde het lied maar net van zijn ondergang en maakte er toch een vreugdevol momentje van.
“Onderweg” klonk door een akoestische gitaar en wat percussie een beetje zomers, maar de zon brak niet helemaal door. Wanneer er later enkele backingvocals ten tonele verschijnen, zorgen die voor net iets meer kleur tijdens nummers als “In Cirkels”. Hetzelfde geldt voor de blazers, die zo nu en dan werden ingeschakeld. Het werd telkens een leuke toevoeging, maar meer dan eens net te subtiel om een groot verschil te maken. De backings en blazers mochten gerust iets meer hun stempel drukken op de muziek, want Bazart speelde net iets te veel op veilig met deze troef.
© CPU – Nathan Dobbelaere
Nummers als “Lux” en “Maanlicht” brachten de Lotto Arena in extase en wanneer Mario Goosens (van Triggerfinger) losging op de drums tijdens “Ademnood”, zat Bazart terug op topniveau. Het publiek werd zeer goed bespeeld door de poppenspeler/frontman van de popgroep; armen gaan op en neer, er wordt meegezongen en gsm-lichtjes gaan op de juiste momenten de lucht in. En dan moesten megahits als “Chaos” en “Goud” nog aan bod komen. Het dak werd er zo tweemaal na elkaar af geblazen en gouden confetti dwarrelde neer terwijl de kinderen rond ons naarstig aan het filmen zijn voor hun TikTok-feed en vrouwen van middelbare leeftijd een Facebook Live organiseren. De video’s zullen er uitzien als een groot feest, want dat was het ook in de zaal.
“Alles of Niets” zorgde tijdens de bisronde voor nog een emotioneel momentje en de sit down tijdens “Grip (Omarm Me)” bracht dan weer een euforisch gevoel met zich mee. Met “Denk Maar Niet Aan Morgen” gooide het trio er nog een laatste nummer tegenaan, en we moeten toegeven dat we met dit lied als afsluiter niet volledig voldaan waren. Het is fijn liedje waarbij de mensen in de tribunes graag nog eens gaan rechtstaan, maar het dak lag er nu wel nog gewoon op. Bovendien was de bisronde de uitgelezen kans om het geweldige “Andere Oorden” (een van de hoogtepunten van het nieuwe album) nog leven in te blazen, maar de verdacht lange stilte tussen de laatste twee nummers deed vermoeden dat het lied last minute van de setlist verdween. Jammer!
© CPU – Nathan Dobbelaere
Bazart was ongelofelijk blij dat het nog eens een grootschalig optreden mocht geven en het was dan ook duidelijk dat de drie ervan genoten. Tijdens de grootste hits was de sfeer op en top, maar het was ook een avond met verschillende gemiste kansen. De backings en blazers hadden wat meer soul in de muziek kunnen leggen en als de setlist iets beter in elkaar had gezeten, zou het halverwege niet even in elkaar zijn gezakt. Bazart is goed begonnen en nog beter geëindigd, maar tussendoor was het niet altijd op hetzelfde niveau.
Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!
Setlist Froukje:
Groter Dan Ik
Goud
Onbezonnen
Een Teken
Licht en Donker
Heb Ik Dat Gezegd?
Niets Tussen
Ik Wil Dansen
Setlist Bazart:
Anders
Nacht
Laat Me Los
Onder ons
Echo
Onderweg
Het Doet Me Toch Iets
Als Ik Val
In Cirkels
Telkens Als Je Gaat
Lux
Maanlicht
Breekbaar
Ademnood
Chaos
Goud
Alles of Niets
Grip (Omarm Me)
Denk Maar Niet Aan Morgen
Dit artikel is de grootste zever die ik ooit gelezen heb. De backings en blazers waren een leuke toevoeging maar het hoefde niet meer te zijn. Het was goed zoals het was. Bij “echo” en “het doet me toch iets” zat de sfeer er nog altijd evenveel in. Er werd nog altijd meegezongen en meegenoten. Wanneer Mathieu de gitaar vastnam was een leuke toevoeging maar het lied ging zeker niet ten onder als dit er niet was aan toegevoegd. Schrijf geen artikels waar je geen kennis over hebt.