© CPU – Stijn Verbruggen
Het Zesde Metaal staat in Vlaanderen bekend als de band die het West-Vlaams terug populair maakt. Dit door het maken van nummers, waar teksten en instrumenten elkaar versterken naar een zeer hoog niveau. Een niveau dat doorheen de jaren alleen maar is gestegen. Uiteraard is “Ploegsteert”, het nummer (waar tevens ook de tweede plaat van deze muziekgroep naar vernoemd is) over de betreurde wielrenner Frank Vandenbroucke een van de hoogtepunten in het werk van Wannes Cappelle en zijn bandgenoten. Maar er zijn nog wel meerdere hoogtepunten, zo ook op hun nieuwste plaat.
Skepsels, zo heet deze nieuwste plaat die in 2019 verscheen, laat namelijk zien dat deze band nog lang niet uitgespeeld is. Zo staan er ijzersterke nummers op zoals “Tid Van Ton” en “De Onvolledigen”. Op “De Onvolledigen” zingen Wannes Cappelle en Stefanie Callebaut (frontvrouw van SX) op een zeer echte manier samen. Deze echtheid kenmerkt dan ook heel de plaat en het concert van gisteren. Gisteren werd namelijk Skepsels voorgesteld aan het Turnhoutse publiek.
Na een zeer mooie inleidende tekst die op een sublieme manier werd gebracht door Wannes Cappelle begon de band met het eerste lied te spelen. Als eerste nummer werd, verrassend, niet gekozen voor een nummer van Skepsels maar wel voor een nummer van Calais. Zo was “Liefde” het eerste liedje dat door de Turnhoutse schouwburg weergalmde. Op de uitvoering van “Liefde” was niks aan te merken, Alleen hadden wij eerder gekozen voor een liedje van Skepsels, want naar onze mening stonden de nummers van dat album eerder op de achtergrond hier. Ergens jammer, gelukkig heeft Het Zesde Metaal genoeg goede nummers om dit goed te maken.
Buiten een uitstekende inleidende tekst waren de bindteksten van de frontman altijd de moeite waard. Zo speelde hij het Turnhoutse publiek in de hand door een uitstekende Wikipedia-kennis. De bindteksten ging namelijk over het feit dat Turnhout veel Bekende Vlamingen heeft, en dat deze stad bekend staat als speelkaartenhoofdstad. Kortom, hij was zeer goed voorbereid en wist maar al te goed de aandacht van het publiek te houden. Op het einde van het concert vertelde hij nog de tekst die hij geschreven heeft voor het boek van beeldhouwer Stefaan De Croock (in het beeldhouwerswereldje beter bekend als Strook). Het grote publiek wist deze tekst fel te appreciëren.
Naast bindende teksten, werd er uiteraard ook nog verder muziek gespeeld. Zo werd onder andere de titelsong van het tweede seizoen van Beau Sejour, “Geef Mie Nen Dag”, gespeeld, Een song die ons allen wist te overtuigen en de avond karakteriseerde: overtuigende echtheid. Niet alleen Wannes Cappelle toonde zijn klasse gisteravond, ook de andere bandleden wisten ons te overtuigen. Zo wisten basgitarist Robin Aerts en toetsenist/gitarist Tom Pintens maar al te goed waar ze mee bezig waren in de achtergrond van hun frontman. Ook Filip Wauters, bekend als de gitarist, lapsteelist en pedalsteelist van de groep wist ons meer dan te overtuigen. Tot slot was Tim Van Oosten op de drums met momenten indrukwekkend.
Het orgelpunt van de avond was het moment dat “Ploegsteert” gebracht werd. Dit lied blijft ons na verschillende jaren nog steeds kippenvel bezorgen. Net zoals Het Zesde Metaal zal “Ploegsteert” niet vergankelijk zijn, maar blijven voortleven in West-Vlaanderen en ver daarbuiten. Kortom, het was een magische muziekavond.
