LiveRecensies

Shht @ BarBroos: Een vlezige massa

Gisteren vierde de videoclip van “Masterpiece” zijn derde verjaardag. Bijkomende reden tot blijdschap: de concertprogrammatie van Shht-thuisbasis BarBroos is terug van wel heel lang weggeweest. Om die twee feestelijke momenten te vieren, besloot het Gentse viertal een ‘verrassingsoptreden’ te organiseren in zijn geliefde café. Dat voormalig frontman Michiel Renson – slechts voor de op één na eerste keer ooit als Mixmeister Michelle – het voorprogramma voor zijn rekening nam, zorgde ervoor dat er rond deze gratis thuismatch een grote hype ontstond. Honderden mensen hoopten zich op in het kleine café en de temperatuur liep gedurende de hele avond steeds hoger op.

Het vertrek van Michiel uit de band was er eentje vol wederzijdse vriendschap en liefde. Dat kwam hij als Mixmeister Michelle met een mantra van ‘I love you’ verkondigen, terwijl het publiek nog binnenstroomde. Toen het wel echt tijd was voor zijn eigen set, zat BarBroos stampvol en zette ‘Michelle’ de “I Love You (Me & You Forever)”-tocht verder. Met enkel zijn gitaar ter begeleiding zette hij een minimalistische, doch dynamische sfeer neer.

Vervolgens duwde hij op het startpijltje op zijn laptop en klikte een backing track aan die, Shht-gewijs, alle kanten op stuiterde. Toen de ex-frontman van Shht voor een tijdje naar Spanje vertrok, schreef hij deze uitgesponnen reflectie op het verlaten van de band en zijn omgang met escapisme: ondanks het feit dat hij nieuwe schoenen kon vinden in Spanje, stond het paar dat hem het best paste gewoon bij zijn vrienden op de stoep. Die overdenking werd in een dynamisch, eclectisch en vooral ook episch muzikaal verhaal gegoten. Opnieuw eindigend met ‘I love you’ was ‘Michelles’ boodschap van liefde compleet. Of toch niet?

Shht werkt momenteel aan een derde album en stelde het nieuwe, onuitgebrachte materiaal maar al te graag voor aan zijn trouwe volgelingen. De set werd er dan ook eentje waarin niet uitsluitend werd gefeest op alle publieksfavorieten, maar waar even werd gekeken of dansen ook kon op het nieuwe geluid. De uiteenlopende stijl van het gevierde kwartet werd dan ook ingeruild voor meer focus dan bij het extreem eclectische Noneketanu.

Met die nieuwe focus laat ook gloednieuwe frontman James De Graef de autotunepedaal van weleer liggen en schreeuwt hij zijn teksten meer overstuur. Dat laatste is iets wat de nieuwe koers van Shht op meerdere vlakken kenmerkt. Vele nummers zijn meer rechttoe rechtaan (post)punk en noise rock, met meebrulbare poprefreinen en een hevige intensiteit. Zo was op het tweede nummer, “Newflash”, de invloed die de Europese tour van de band met De Staat heeft nagelaten duidelijk hoorbaar. Politieke teksten (‘Every politician’s a liar!’) gaan gepaard met moshen. Toch blijft Shht zijn eigenheid behouden en ligt de energie niet in punktestosteron, maar in een absurd randje. Dat de band harder klonk dan ooit voelen we echter nog steeds in onze kuiten.

Met publieksfavoriet “Morning Coffee” barstte alles dan ook onherroepelijk open. De mensen in de vlezige massa bonkten tegen elkaar op, tot alles begon te plakken van eigen en elkanders zweet. De temperaturen stegen, de menigte steeg mee. De CO2-meter, die sinds corona de luchtkwaliteit bijhoudt, sloeg bijgevolg voortdurend alarm. De benauwdheid in de drukte was duidelijk voelbaar. De bandleden gingen uit de kleren, delen van het publiek ook. Wat misten we dit lichaamsplakken toch! Met “67” zette Shht hun triomftocht verder.

Nadien kregen we nog een hele hoop nieuw materiaal te horen, gaande van razendsnel ratelende drums tot pure pop, van lange jams tot theatrale punk. De gezichtsuitdrukking van frontman James schipperde tussen expressief furieus en blij door het aanschouwen van de kokende en kolkende horde mensen. Bij het bisnummer wisselden frontman en drummer Wouter ‘Falafeldwerg’ Van Asselbergh eventjes van plaats. Het was namelijk de eerste keer dat Wouter live een zelfgeschreven nummer wilde voorstellen. “Like a Machine” verhaalde hoe we ons soms verliezen als mens in een robotachtig bestaan, en dat overkoepeld door melige kitschpop en harde noise.

Na die finale werd het publiek helemaal wild omdat ze “Masterpiece” wilden vieren (of afzakten naar BarBroos voor de hits). Michiel, die inmiddels achter de geluidsknoppen stond, werd even op het podium geroepen om dat laatste nummer vocaal voor zijn rekening te nemen. Het was het intense einde van een ongelooflijk krachtig, vernietigend, vernieuwend, vriendschapvierend en emotioneel Shht om uiteindelijk uit te monden in het eeuwig herhalende ‘I love you’.

Facebook / Instagram / Website

 

Related posts
InstagramLiveRecensies

Loverman @ Trix (Bar): Aan de lippen gekluisterd

Het gaat ontzettend hard voor James de Graef. Hij schopt zichzelf gaandeweg tot meest liefdevolle man van België. Na een lange tijd…
LiveRecensies

Badlands @ Vlasmarkt: De Vlasmarkt herwonnen

Gisterenavond konden we op verschillende locaties in Gent ons laten meeslepen door stevige gitaren. Maar liefst zeventien bands, zowel uit het Verenigd…
FeaturesMuzieknieuwtjesUitgelicht

Dansende Beren viert feest met Suncreek, Arend Delabie en Noonzy!

Zoals het ondertussen al jaren de gewoonte is, zal Dansende Beren ook in 2023 het jaar feestelijk op gang trappen met alweer…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.