Het Schotse synthpoptrio CHVRCHES dateert al uit het tijdperk waarin het nog cool was om de letter ‘u’ als een ‘v’ te schrijven, maar is er doorheen de jaren gelukkig wel in geslaagd om mee te groeien met zijn tijd. Helaas bleef dat vooralsnog altijd een beetje onder de radar, waardoor Lauren Mayberry en haar bandleden gerust het etiket van ‘underrated band’ op hun voorhoofd mogen plakken. Dat is op zich best wel opvallend te noemen, want toen het drietal in 2013 hun debuutplaat The Bones of What You Believe uitbracht, was dat een regelrecht schot in de roos. Liedjes als “The Mother We Share“, “Lies” en “Gun” werden door de wereldwijde muziekpers opgepikt en bestempeld als diamantjes, waardoor CHVRCHES een mooie toekomst werd voorspeld. Opvolger Every Open Eye maakte al die hoge verwachtingen nog maar eens waar, maar toen nummer drie voor de finale doorbraak moest zorgen, stelde die een beetje teleur.
Tot op vandaag blijven de Schotten dus een band die bij het grote publiek niet meteen een belletje doet rinkelen, of het zou dankzij de samenwerking met dj en producer Marshmello moeten zijn. Het drietal weet echter zelf maar al te goed dat het die commerciële paden liever niet bewandelt en komt nu met het langverwachte Screen Violence. Een ijzersterke vierde langspeler, die een wondermooi geheel vormt en synthpop laat herleven als nooit tevoren. Net als op Love Is Dead, waar Matt Berninger van The National een bijrolletje speelde, is CHVRCHES er ook nu in geslaagd om een wereldster op de tracklist te positioneren: Robert Smith van The Cure.
Eigenlijk zouden we Screen Violence kunnen omschrijven als een betere, tweede poging. Met hun vorige plaat probeerden de Schotten namelijk te mikken op de grote zalen, maar Love Is Dead miste eigenheid. Nu, bijna vier jaar later, hebben ze die eigenheid eindelijk gevonden. Zonder hun eigen sound te verraden, klinkt CHVRCHES nu net dat stapje grootser. Donker en licht tegelijkertijd, alsof de band beseft dat het leven niet altijd even makkelijk is, maar er wel altijd voor je zal zijn.
Laat dat nu net ook het verhaal zijn dat achter openingstrack “Asking for a Friend” verscholen zit. Frontvrouw Lauren vertelt over hoe het verleden voorbij is en hoe de toekomst enkel beterschap kan brengen, terwijl ze begeleid wordt door donkere, doch euforische synths. ‘You still matter!’, zingt ze bemoedigend, terwijl wij stilletjesaan richting de dansvloer beginnen lonken. Het is dan ook opvallend dat er wat meer radiohitgehalte doorheen de nieuwe tracks hangt. Zo zal het refrein “He Said She Said” ongetwijfeld nog een paar dagen door je hoofd blijven spoken en zou “California” wel eens kunnen uitgroeien tot een echte meebruller. CHVRCHES heeft er met andere woorden voor gezorgd dat hun liveshows een nog groter feestje zullen worden dan voordien.
Het is een kunst op zich, om met donkere nummers een euforische sfeer te creëren, maar het drietal lijkt er geen moeite mee te hebben. De beats knallen zoals altijd lekker hard door je koptelefoon, maar nu zitten er ook zwoele baslijntjes verstopt doorheen de nummers. Een poging tot het verkennen van andere paden, al loopt dat pad op “Final Girl” toch een beetje dood. Het donkere refrein voorspelt nochtans veel goeds, maar de iets te lichte en uitgerokken refreinen vormen een domper op de feestvreugde. Doe ons dan maar een nummer als “Nightmares”, dat gigantisch goed in elkaar zit. Met chaotische bombast ontaardt de song in een ware storm, terwijl ook Lauren haar schattige zelve omruilt in een rasechte performer.
Je kan eigenlijk perfect aan de uitstraling van de frontvrouw afleiden in welke richting CHVRCHES evolueert. Waar ze vroeger nog glitterende vlindertjes rond haar ogen droeg, is dat nu vooral donkere oogschaduw met hier en daar nog een glinsterend steentje. Het drietal lijkt gegroeid te zijn tijdens de afgelopen coronaperiode en is helemaal klaar om het grote podium onveilig te maken. Er mogen dan misschien geen grootse radiohits op Screen Violence staan – al werden de singles hier en daar wel opgepikt door verschillende stations – de band is nu helemaal klaar voor die finale doorbraak. We hopen dan ook dat het drietal met dit vierde album eindelijk uit de schaduw treedt bij het grote publiek.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
