Nadat de afgelopen maanden via sociale media veel hints gelost werden, is het vierde album van Halsey (echte naam Ashley Frangipane) If I Can’t Have Love, I Want Power vandaag eindelijk beschikbaar. Trent Reznor en Atticus Ross werden als producers ingeschakeld. Dit duo is niet alleen actief bij Nine Inch Nails maar heeft ook al meermaals succesvolle soundtracks gecomponeerd. Voor de muziek van Soul en The Social Network wonnen ze zelfs twee Oscars. Halsey werkt op de nieuwe langspeler niet samen met gastartiesten, maar naast Reznor en Ross komt nog versterking van diverse topmuzikanten.
If I Can’t Have Love, I Want Power is net als de eerste twee Halseyplaten een conceptalbum. Het album doet ook dienst als soundtrack voor de gelijknamige horrorfilm die Halsey samen met regisseur Colin Tilley maakte. Centrale onderwerpen zijn volgens de artieste zelf zwangerschap en geboorte, zowel de glorieuze hoogtepunten als de pijnlijke momenten errond. Ze was in het verleden al erg openhartig over moeizame zwangerschappen en een miskraam, en beviel afgelopen maand van haar eerste kindje. Met de aankondiging van de conceptplaat mochten we ons wel aan emotioneel werk verwachten.
Op ieders lippen brandt nu de vraag of de samenwerking tussen Halsey, Trent Reznor en Atticus Ross een geslaagd resultaat heeft opgeleverd. Fans die Reznor in 1994 nog gedrenkt in modder ‘fist fuck‘ hoorden schreeuwen op Woodstock konden zich toen misschien niet meteen voorstellen dat hij ooit zou samenwerken met een popidool, maar de liefde voor muziek opent natuurlijk alle harten. Op If I Can’t Have Love, I Want Power vallen de verschillende inbrengen als puzzelstukjes samen in een consistent geheel.
Al van bij het eerste nummer is duidelijk dat Reznor en Ross de productie voor hun rekening namen. Het pianogeluid van “The Tradition” past zo op een van hun soundtracks. Meer dan haar stem, een ijzige piano en een mysterieuze tekst heeft Halsey niet nodig om de aandacht te trekken. De albumopener is nog bescheiden opgebouwd, maar op de volgende nummers worden vele registers opengetrokken. In “Bells in Santa Fe” krijgen de pianoklanken versterking van synths en lichte dronegeluiden, in “Easier than Lying” komt het geluid van Nine Inch Nails aan de oppervlakte met nerveuze drumritmes, een dreigende bas en een venijnige geluidsmuur van gitaren.
Op de rest van het album blijft Halsey succesvol afwisselen tussen stijlen. “Lilith” bestaat uit niet meer dan een fijne groove van drummer Karriem Riggins (van D’Angelo) en bassist Pino Palladino (van The Who en D’Angelo), maar toch verveelt het geen moment. “You asked for this” brengt alternatieve rock volgens het recept uit de jaren negentig met Dave Sitek van TV On The Radio op gitaren. “Honey” is in wezen aanstekelijke poppunk met Dave Grohl van Foo Fighters nog eens achter het drumstel, al moeten zijn fans hierbij geen wilde drumpartij in het genre van “Song for the Dead” of “Breed” verwachten. Wel creëert hij een degelijk ritme ten dienste van het nummer.
De extremen stapelen zich verder op. Lindsey Buckingham van Fleetwood Mac voorziet “Darling” van een tedere gitaartokkel en plaatst zo een folkballade in het midden van de langspeler. “I am not a woman, I’m a god” bevat dan weer een stevige elektrobeat en ijzige synthgeluiden. Zo meandert het album tussen stijlen als een rivier tussen veranderende landschappen. Toch klinkt het geheel erg samenhangend: Halsey voorziet haar plaat van een logische opbouw zodat het ook aanvoelt als een conceptalbum. We zouden onze interpretatie van het verhaal volledig uit de doeken kunnen doen, maar gunnen je het plezier om het zelf te ontdekken. De teksten zijn dikwijls cryptisch en mysterieus, dus afhankelijk van de invalshoek zal iedereen wel persoonlijke inzichten hebben.
Op Manic introduceerde Halsey als een van de eerste artiesten elementen van alternatieve rock in catchy popnummers, een trend die we vandaag meer en meer horen terugkomen op de radio. Op If I Can’t Have Love, I Want Power gaat ze nog een stap verder door een emotioneel verhaal te brengen en de zoete popingrediënten terug te dringen. Gelukkig blijft het eindresultaat nog bijzonder goed smaken.
Facebook / Instagram / Website
