Wie zich Caligula herinnert, Kristin Hayters verwerkingstestament van mishandeling uit 2019, weet dat Lingua Ignota geen gemakkelijk verteerbare muziek maakt. De klassiek geschoolde Amerikaanse is al enkele jaren bekend door haar mengelmoes tussen die opleiding en al het mogelijke gedonkerte zoals zijnde industrial, metal en harsh-noise, waarop ze zware thema’s als het huiselijke geweld dat haar werd aangedaan theatraal bezingt. Haar diploma’s in operazang en piano weten haar pijnlijke verleden om te zetten in een unieke noodkreet voor al wie ooit gebukt door het leven heeft moeten gaan. Caligula liet zo een sterke indruk van ruw, emotioneel gewicht achter dat benieuwd maakte naar meer.
Conceptueel gooit Sinner Get Ready het in eerste instantie over een nieuwe boeg. Hayter is minder gekweld door haar eigen verleden, maar blikt des te meer op wat het religieuze voor haar betekent in haar thuisbasis Pennsylvania, waar God eerder gevreesd dan geliefd wordt. De Amerikaanse staat is een broeihaard voor duistere folklore, gevoed door isolatie en religie. Voor Hayter staat God voor verraad, angst, eenzaamheid en vooral rechtvaardige bestraffing van de zondaars. Jezus en diens bloedvergieten (datgene wat enerzijds bevrijdt en anderzijds vernietigt, volgens Hayter) staat pal naast het verhaal van een eeuwig in vlammen dansende mijn in “Perpetual Flame of Centralia”. Dat Hayter vriendjes is met de Amenra-kerk, is dan ook niet verwonderlijk.
Ook instrumentaal veranderde er heel wat. Het is niet langer het volume dat de regelrechte slagen en trappen tegen en rond je ledematen bestuurt, maar het scheppen van een allesomvattende sfeer van duisternis. De metal en noise zijn vervangen door folk uit de Appalachen, het gebergte dat zich uitstrekt over enkele oostelijke staten. Verscheidene traditionele instrumenten, zoals banjo en viool, psalterium en dulcimer bouwen een gelaagdheid op die een ongeziene barokke grandeur capteren. Toch zijn er nog steeds uitbarstingen. Alleen al met het openingsnummer “The Order of Spiritual Virgins” zijn we hier na een schamele vier minuten alvast getuige van.
Toch gaat het niet langer om het gigantische contrast in dynamiek dat deze uitspattingen teweegbrengen. “Pennsylvania Furnace” berust op piano en strijkers. “Many Hands” galmt dissonant en met veel snaargepluk dreunend verder doorheen het pad der levenspijn. In het midden van “Man Is Like a Spring Flower”, een nummer waarin de gehele mensheid in vraag wordt gesteld (‘The heart of man is impossible to hold’), maakt piano plaats voor een bijna gezellig folkdeuntje. Op deze manier worden de invloeden van het traditionele American Primitivism getransformeerd tot een alles teisterende vernietigingskoers die vragen stelt bij geloof en het pad dat daarin te vinden valt.
Desalniettemin staat Hayters stem centraal, en die stem staat dan ook écht centraal. Dit was al te horen in enkele covers, zoals zijnde “Wicked Game”, een samenwerking met Daughters-frontman en Hayters wederhelft Alexis Marshall, en klassieker “Jolene”, twee nummers waarin we nogmaals bevestigd kregen dat Hayter, met meerlagige zang, Gregoriaanse stijl en meditatieve herhaling, het smeltpunt tussen schoonheid, leed en horror kenmerkt. Ook op Sinner Get Ready is deze omschrijving van kracht. Het is een onmogelijke zoektocht naar God die zindert door merg en been.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify!
