Voor velen is de glorieperiode van rapper Nas al lang voorbij. Met zijn debuutalbum Illmatic maakte hij in 1994 een van de beste hiphop platen aller tijden en was de toon gezet. Na Illmatic volgden onder meer It Was Written, Hip Hop Is Dead en King’s Disease. Laatstgenoemde verscheen in augustus 2020, exact één jaar voordat het vervolg, King’s Disease II, uitkwam. KDII is Nas zijn dertiende album in maar liefst 27 jaar. Deze pioneer gaat dus al even mee!
Nas is een rapper die meegaat met zijn tijd, maar toch nog af en toe teruggrijpt naar het verleden. Dat hoor je ook op zijn nieuwste album. Er zitten oldschool nummers in, die terug doen denken aan de jaren negentig, maar er zitten ook meer hedendaagse tracks bij die dan weer in deze tijd passen. Ook de samenwerkingen tonen dat aan. Namen als EPMD, Lauryn Hill en Eminem zijn artiesten die al jaren meedraaien, maar A Boogie wit da Hoodie en Blxst zijn dan weer rappers die uit een nieuwe generatie komen.
Dat Nas kan rappen, weet iedereen. Dat hij het nog steeds kan, bewijst hij hier. Vanaf het eerste nummer is het er boenk op, we herkennen meteen de typerende stijl van de Amerikaanse rapper. Op “Death Row East” hoor je hem nadenken over vroeger en dingen die toen gebeurd zijn. De titel van het nummer verwijst daar dan ook naar. Death Row East zou normaal een dochterlabel zijn van Death Row Records, gericht op de oostkust van de Verenigde Staten. Het is zeer sterk hoe Nas al die verhalen kan gieten in een nummer, wat het zeer interessant maakt voor de luisteraar!
“40 Side” is het eerste nummer op het album dat geen oldschool is. Dat wil niet zeggen dat het minder is, integendeel. Het zorgt voor een andere wending en dat Nas op andere manier moet rappen. Toch verliest hij niet zijn eigenheid, wat het alleen maar beter maakt. Jammer genoeg zijn er dingen die het album niet beter maken, de verse van Eminem op “EPMD 2” bijvoorbeeld. We hadden hem liever een andere flow en stemgebruik zien gebruiken, die meer neigt naar vroeger.
Gelukkig is Nas er nog om alles recht te trekken. Hij zorgt er door verschillende soort beats te hanteren voor dat het album allesbehalve eentonig is. De ene keer is het meer een jazzy sfeer die erbij komt en de andere keer leunt het meer aan bij soul. Die soulvibes komen tot uiting in “Nas is Good”. Tussen al deze oldschool nummers is er natuurlijk nog plaats voor trap. “YKTV” brengt drie verschillende soorten rappers samen en resulteert daardoor in een eerder wisselvallig nummer. Nas past niet echt op deze track, terwijl YG en A Boogie wit da Hoodie dat wel doen.
Dat Nas veel artiesten kan samenbrengen, is al gebleken. In 1996 hoorden we de eerste keer Lauryn Hill en Nas samen op de hit “If I Ruled the World” en dat was tot heden de enige keer. “Nobody” lijkt het ideale nummer om te luisteren in de auto als je rijdt door een regenbui. Lauryn Hill haar bijdrage hier is zeer welkom en ze doet blijken dat ze nog steeds haar mannetje kan staan! Het lijkt wel alsof we teruggegaan zijn in de tijd.
Nas heeft met King’s Disease II maar even een klassiek hiphop album uitgebracht, dat nog vaak gaat beluisterd worden! Het merendeel van de nummers bevat een sterke boodschap en doet ons mijmeren over vroeger. Ook de samenwerkingen mogen weer gezien worden, alleen jammer dat legende Eminem teleurstelt, zoals wel vaker tegenwoordig. Maar over de gehele lijn, buiten enkele nummers, is het wel een sterk staaltje muziek van de koning uit Queens!
Facebook / Twitter / Instagram
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify!
