AlbumsRecensies

Olivia Dean – Growth (★★★): De betere melancholische avondmuziek

Ongeveer een jaar geleden stond onze Facebookpagina live in verbinding met de slaapkamer Olivia Dean. Toen op zich nog een nobele onbekende, maar een handvol maanden later dook ze plots op in heel wat noemenswaardige lijstjes van in de gaten te houden namen. We willen dus niet al te veel pluimen op onze eigen hoed steken, maar we zien de zangeres met andere woorden wel uitgroeien tot een mooie muzikale vlinder die vanuit het Verenigd Koninkrijk de wereld rondfladdert. Olivia’s debuut-ep What Am I Gonna Do on Sundays? bevestigde die vermoedens, waardoor we haar mix tussen soulpop en r&b nog wat nauwlettender in de gaten zijn gaan houden. Het heeft geloond, want met Growth is de jonge Britse er – hoe kan het ook anders? – nog wat meer op vooruit gegaan.

Echt grote radiohits zal Olivia met haar tweede ep’tje weliswaar niet scoren, want daarvoor missen de vijf nummers net dat tikkeltje commercialiteit. Daarmee insinueren we voor de duidelijkheid niet dat Growth niet geslaagd is. Integendeel, de creaties van de Britse klinken net wat doordachter dan voordien en is de perfecte loungemuziek. Geen grootse elementen met andere woorden, maar eenvoudige, soms zelfs schattige liedjes die uitblinken in hun oprechtheid. Zo trekt de zwoele baslijn vanop “Be My Own Boyfriend” de boel in gang, waarna de Britse meteen toont dat ze in het bezit is van een gouden strottenhoofd. Het is dan ook die lijn die wordt doorgetrokken in de rest van de ep: de ideale zondagnamiddagmuziek.

Op “Slowly” kruipt Olivia zelf achter de piano voor een wondermooie emotionele ballade, om op “Cross My Mind” je gedachtengang te kapen met een fijne mix van soul en pop. Muzikaal blijft ze zich weliswaar tot het uiterst minimale beperken, waardoor haar stem alsmaar beter tot zijn recht komt. Als een frisgewassen donsdeken op een mooie lentedag omarmt Olivia je, terwijl ze met “Float” op Celeste-achtige wijze afscheid neemt.

Olivia Dean onderstreept met Growth dus nog maar eens wat ze in haar mars heeft. Een zeemzoete stem, die in combinatie met de minimale instrumentatie je warrige hoofd helemaal tot rust kan doen brengen. De ideale muziek om te beluisteren op een melancholische avond of terwijl je de regen naar beneden ziet glijden langs je raam, maar op grote ontploffingen of catchy refreinen hoef je niet te rekenen. Het is misschien ook daar dat het schoentje zal wringen in de weg richting de grote doorbraak voor de Britse, maar voorlopig mag ze zulke rustgevende liedjes als deze blijven maken.

Facebook / Instagram

Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.

2113 posts

About author
't is oke.
Articles
Related posts
2023FeaturesInstagramUitgelicht

20 debuutalbums uit 2023 die je niet mocht missen

We hebben je de afgelopen weken al overspoeld met lijstjes vol steengoede albums, en toch zijn er sommige platen die nog wat…
AlbumsFeatured albumsRecensies

Olivia Dean - Messy (★★★★½): Allesbehalve een rommeltje

Soms moeten we lang wachten vooraleer een volwaardig debuutalbum voorgeschoteld krijgen. Dit was dan ook niet anders met Olivia Dean. De Britse…
InstagramLiveRecensies

CORE Festival (Festivaldag 2): Hoog- en laagspanning

De tweede dag van CORE Festival begon nog warmer dan de dag ervoor. Opnieuw werden we getrakteerd op een divers programma met…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.