Liefhebber van verfrissende, nieuwe bands ontdekken op unieke en sfeervolle locaties? Tijdens de zomer ben je nergens beter af dan in Oostende. De programmerende argusogen van de Leffingeleuren/De Zwerver weten al enkele jaren uiteenlopende, onbekende parels op te vissen. Daarbij volgen ze, naar eigen zeggen, vooral hun buikgevoel. Wat blijkt, na een Oostendse passage, breken veel van deze namen ook effectief door! Denk maar aan artiesten als Portland, Vito, HEISA, Kids With Buns, ILA… Kortom, wie op Jong Muziek speelt, heeft iets te bieden. Wij waren dit jaar aanwezig bij Barno Koevoet & The Duijmschpijkers en Bluai.
Eerstgenoemden mochten Fort Napoleon bezetten. De postpunkband uit Brugge is ontstaan uit de assen van Budget Trash, maar die verwijzing vervalt wanneer de Barno Koevoet-orkaan toeslaat. De heren brengen korte, krachtige songs die als mokerslagen worden uitgedeeld. Barno Koevoet is een attitude-band, zo-eentje die je in een rijtje met acts als IDLES, Shame en Girl Band kunt plaatsen. De heren hun set zat doorspekt met humor en naarmate hun show vorderde, groeide het muzikale verhaal ook meer en meer. We kregen zo een duidelijker beeld van welke kant ze op willen. Daar waar we aan het begin nog vooral aan Sleaford Mods moesten denken, deden ruige tracks als “Fight Me Boomer”, “Dating Sucks” en “No Fucks” ons overtuigen van de piste dat deze band wel eens het Belgische antwoord op IDLES kan worden.
En passant, deden de heren ook het onverwachte met “Dancing in The Dark” van Springsteen, waardoor de cover eindelijk wat meer kloten aan het muzikale lijf kreeg dan het origineel maar heeft. Barno Koevoet en zijn Duijmschpijkers hebben weliswaar nog een weg te gaan. Het kan en mag allemaal nog harder, ongeremder en bruter. Nog een paar shots killerinstinct in deze band en we zullen onze notities waarschijnlijk al pogoënd moeten neerpennen in een kolkende mensenmassa.
Veel rustiger ging het er ’s avonds aan toe bij BLUAI. Catherine Smet, want zo heet de dame, houden we al sinds we haar geweldige persfoto’s onder ogen kregen in de smiezen. Hoe langer we haar parcours bleven volgen, hoe duidelijker het werd dat ze wel eens de next big thing kon worden. BLUAI strandde – onverwacht – bij de laatste dertig van de meest recente De Nieuwe Lichting, maar wist ondertussen al supports van Mooneye en Meskerem Mees te strikken en tekende bij het frisse indie label Friends Of Friends van MCLX-bezieler Benjamin Beutels. De industrie heeft haar al duidelijk in de armen gesloten, we waren dan ook vol verwachting waar ze live toe in staat was.
Live laat Smet zich op elektrische gitaar bijstaan door andere Jong Muziek-oudgediende Ilayda Cicek (ILA), die haar plek binnen dit project perfect invult. Als een harmonieuze schaduw vulde ze Smet aan, zonder zichzelf ook maar één moment in the picture te brengen. BLUAI heeft live een gevarieerde en internationale klankkleur. Aan het begin van de set, lag de focus nadrukkelijk op de surfy Mustang-gitaarsound, maar die werd naarmate de set vorderde meer verlegd naar de songs en vocals zelf. Vaak worden hedendaagse, vrouwelijke artiesten vergeleken met doorgebroken namen als Phoebe Bridgers, Clairo en Snail Mail, maar in BLUAI’s geval houdt die vergelijking op élk vlak meer dan steek. Smet staat er als een zelfbewuste jonge vrouw die haar ding doet, zonder daarbij in een rolletje te moeten kruipen.
Haar bindteksten en songs waren oprecht en hadden een duidelijke richting; herkenbare, optimistische songs uit het dagdagelijkse leven van een Gen Z’er gegrepen. Smet’s zang is daarenboven krachtig doch mysterieus, iets wat tal van opties kan bieden naar de toekomst toe. De eerste aankomende single, die ze aan ons voorstelden, “Lady”, lijkt op het lijf geschreven voor de dagrotatie van Studio Brussel, maar het was toch vooral met de cover van John Prine’s “Angel from Montgomery” waarmee ze ons helemaal inpakten. BLUAI heeft alle ingrediënten om een succesverhaal te worden. Het wordt geen kwestie van of, meer van wanneer ze een ‘wereldhit in België’ te pakken zullen hebben.
Theater aan Zee programmeert onder de noemer Jong Muziek jaarlijks acht groepen die het ontdekken waard zijn. De andere geselecteerde namen zijn Ão, Azertyklavierwerke, Le Motat, Theegezin, Woolvs en Youniss.
Tickets voor hun shows zijn via de site van Theater Aan Zee te koop.