Pothamus & Endlingr @ DOK Gent: Trio van donkere gitaren

Dat iedereen nog eens blij is om naar een concert te kunnen gaan, is een understatement van jewelste. Voor het tweede weekend op rij deed Democrazy de deuren van DOK nog eens open. Op zaterdag 19 juni 2021 konden we zo twee stevige drietallen aan het werk zien met Pothamus die de poorten tot de hel helemaal opende en Endlingr die ze langzaam, maar zeker terug sloot. Het werd een donkere avond, die werd afgesloten met een onweer alsof de twee bands dat hadden opgeroepen.

Pothamus kon in DOK eindelijk debuutplaat Raya voorstellen. De band speelde voor het eerst sinds de release van dat album live voor een echt publiek. Het kon dus gezegd worden dat ze er heel veel zin in hadden. De sfeer voor het concert van Pothamus was dan wel wat minder (veel licht, een praatgraag publiek en vooral een heel stille mix), toch smeten ze zich een goeie 45 minuten volledig.

Dat Pothamus dus beter in een donkere zaal tot zijn recht komt, kunnen we enkel maar benadrukken. Toch wist het drietal muzikaal zeker indruk te maken. Van begin tot eind zat je aan je stoel gekluisterd en luisterde je vol overtuiging naar de tribale sound die de band serveert. In het midden tussen alle sludge, voelde je ook een ritueel opkomen. Bij Pothamus was het dus jammer dat de sound iets te stil stond, omdat de intensiteit hierdoor niet helemaal naar binnen kwam.

Desalniettemin werd Raya wel goed voorgesteld. Het begon allemaal zeer mysterieus waarbij de opbouw centraal stond. Heel stil naar een climax opbouwend, zo werkte ieder nummer naar een sludgy wall of sound die hier en daar wel een mokerslag van jewelste opleverde. Bij “Heravis II” kregen we het gevoel dat Tool aan het werk was, en dat is zeker een verdienste van de groep en vooral te danken aan de heerlijke baslijn. Sterk werk dus van Pothamus, een band die naar de toekomst toe alleen maar kan groeien.

Endlingr had de lastige taak om daar nog harder op te volgen. Helaas bleek Endlingr wat last te hebben van podiumvrees. Ook zij kwamen hun debuut-ep From the Molten Vaults voor het eerst live voorstellen, alleen bleek die en de andere nieuwe nummers nogal ondermaats om aan een zittend publiek voor te stellen. Doorheen de show verlieten dan ook heel wat nieuwsgierigen, die vooral voor de sludge van Pothamus waren gekomen, de show.

Nochtans wist Endlingr wel heel veel plezier te maken. Dat kon je al meteen horen in opener “Rauchblau” waar de dynamiek tussen de drie muzikanten vooral plezier uitstraalde. Dat de muziek instrumentaal is en veel rustpauzes omvatte, zorgde bij het publiek toch voor wat twijfel. Er werd heel wat gepraat en hierdoor werden de kalme delen van de nummers volledig overstemd. Dat is op zich jammer, want zo kon je nooit helemaal opleven in de sfeer van de muziek.

Waar de debuut-ep vooral op een steviger geluid teert, zijn de nieuwe nummers toch diverser. “Shadow” bleek iets meer proggy sounds te hebben vooral in het begin, waarna toch een subtiele explosie volgde. Ook “Xolk” moest het van de sludgy vibes hebben en enkele stevige riffs die dan op het hoogtepunt volledig stopten. Sylvester Vanborm wist gedurende de hele set zijn drumstel niet los te laten, wat resulteerde in een altijd goeie metronoom die de band strak in de greep hield. Dat Endlingr plezier beleefde in alles wat ze doen, kon je ook merken aan de lengte van de set. Net toen afsluiter “Curtains” naar zijn hoogtepunt toekwam, moest de organisatie al wat komen melden dat ze moesten afronden. Het toonde aan dat de band zich volledig verloor in zijn muziek.

Het publiek apprecieerde dit stevige en intense einde ook wel. Want waar in het begin iedereen wat verloren liep, kwam op het einde toch de strakke sound van Endlingr naar boven. Hierdoor geven we de groep ook het voordeel van de twijfel. Het kan er ook aan gelegen hebben dat het toen al donkerder was en de lichtshow veel harder binnenkwam, maar Endlingr had een fenomenale eindsprint in zich die iedere twijfelaar toch nog over de streep trok. Het zal vooral te danken zijn geweest aan de dynamiek en aanstekelijkheid waarmee “Curtains” binnenkwam.

Al bij al zullen de fans van het donkere werk een fijne avond hebben beleefd in DOK. Pothamus was sludge volgens het boekje en Endlingr was eigenlijk meer een mix van stoner, psych, progrock en soms zelfs sludge. Beiden weten ze wel op het donkere genre te teren en het was dan ook geen wonder dat naar de avond toe een gigantisch onweer over Gent trok. Perfect om de muziek nog eens te verorberen en er helemaal in op te gaan.

Setlist Endlingr:

Rauchblau
Ponzi Pyramids
Shadow
Xolk
Tra
Crest
Curtains