Nog voor hij ook maar een nummer had uitgebracht, werkte David Numwami al samen met Nicolas Godin van Air. Daarnaast ging Numwami ook op tournee met Charlotte Gainsbourg, waar hij zowel gitarist als toetsenist was. Tijdens eigen optredens speelt hij ook soms zelf muziekinstrumenten, maar op andere momenten zingt hij gewoon en maakt hij leuke bewegingen. Dat maakt zijn liveperformances nog net iets leuker. Toch is de veelal dromerige muziek op zich al genoeg om ons mee te nemen naar de wereld van de jonge Brusselaar, een vredevolle planeet hier ver vandaan met alleen maar zonneschijn. Nu David Numwami een eerste ep uitbrengt, krijgt die planeet ook een naam: Numwami World, hoe toepasselijk.
‘David Numwaaaamiiii. Hello, my name is David Numwami’, klinkt het aan het begin van de ep. De muzikant verwelkomt ons op zijn planeet en vraagt of we een tasje thee willen. Koffie kan ook. Hij stelt voor samen te chillen. Als we iets nodig hebben, moeten we het maar laten weten en ondertussen zal hij wel wat beats maken. Wat later krijgen we dan ook “Beats!” te horen, de tweede single van de artiest. Debuutsingle “Le fisc de l’amour” is niet op de ep terug te vinden, maar er staan genoeg goede liedjes op waardoor we die eerste single niet meer missen. “Beats!” weet nog steeds hetzelfde gevoel los te maken als toen het liedje net uitkwam. Het doet ons wegdromen en laat ons toe om kleine dansbewegingen te maken terwijl we op het einde lekker meefluiten. Het is en blijft een fijn deuntje dat goed in elkaar zit.
Ondanks dat we bijna de helft van de nummers afgelopen maanden al te horen kregen, staan er nog vier nieuwe op Numwami World. Veelal net iets rustiger dan de singles en zo wordt het haast vanzelfsprekend om weg te dromen. Op de titeltrack krijgen we tijdens het refrein niet veel meer dan wat gemompel te horen en naar het einde toe slaat het lied om in vage elektronica. Het is heel rustgevend, volgens sommigen wellicht saai, maar volgens ons prachtig. “The Music Is Forever”, het laatste lied, gebruikt dezelfde piano als de intro van de ep en zo is de cirkel rond. Met een mooie melodie en beperkte instrumentatie stuurt Numwami ons terug naar de aarde en ondanks dat hij op het einde nog eens ‘Yes’ zegt, denken wij gewoon ‘Nee, we willen hier nog wat blijven’.
Ondanks dat met de singles de hoogtepunten worden bereikt op Numwami World zijn de overige liedjes ook de moeite waard. Of David nu zingt over Brussel of de Melkweg, hij doet het met zijn herkenbare en charmante stijl en dat zorgt voor een glimlach. Toch is het meer dan gewone feelgood music, want de nummers zitten telkens goed in elkaar. De ene keer wat voorspelbaarder dan de andere, maar altijd goed om bij weg te dromen. Zelfs wanneer er een beatje onder zit. Sluit de ogen, druk op play en reis naar Numwami World.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
