Een band die zichzelf een noviteit noemt en tegelijk de oude paswoordtruc met cijfers en letters toepast zou niet spontaan onze interesse wekken, ware het niet dat de zelfverklaarde nieuwelingen neerdalen uit de wolk van Crack Cloud, het Canadese artpunkcollectief dat garant staat voor audiovisuele vonken. Jon Varley, een van de vele Crack Cloud-leden, is het muzikale brein achter N0V3L en Crack Cloud-collega Bryce Cloghesy stond in voor de productie van het debuutalbum NON-FICTION. Voldoende redenen om de oren te spitsen.
Varley schreef de elf nummers op NON-FICTION tussen 2017 en 2020 in het ondertussen gesloopte huurhuis in Victoria, British Colombia, waar hij met zijn band repeteerde. Dat is ongeveer alles wat we leren uit het bijzonder beknopte persbericht. Gelukkig spreekt de muziek van N0V3L – komt ie – wél boekdelen. Het album boeit van begin tot einde met spannende songs die hun kracht ontlenen aan een militante melange van maatschappijkritische teksten en een uitgebreid klankpalet van bij allerhande no-wave-, postpunk-, funk-, jazz- en zelfs discobands geleende geluiden.
Opener “Untouchable” vormt meteen stevige concurrentie voor bands als Squid, Parquet Courts en Shame die elkaar verdringen in de strijd om de award voor beste gebruik van Talking Heads-invloeden. Maar de koperblazer van dienst maakt hier het verschil: die blaast er een vleugje jazz in, wat dan weer echo’s van The The en Talk Talk oproept – wees blij dat we er Wet Wet Wet niet bijhalen. Gelukkig zijn het alleen maar echo’s van de bovenste plank die we ook terughoren in het nummer “Group Disease”. Als dit liedje een symptoom is, dan laten we ons met plezier infecteren door deze groepsziekte.
Besmettelijk is dit album wel, doelbewust besmettelijk zelfs. N0V3L is een band van actie, in meerdere betekenissen van het woord. Het is muziek die twijfelt of ze je naar de dansvloer of naar de barricades zal loodsen. ‘An instinct to overthrow’, noemt Varley het zelf in “Violent and Paranoid”. Dat contrast, die dubbele uitwerking op je kop is wat zijn band apart maakt. De dansbare polyritmes en de hypnotiserende melodieën zetten aan tot manisch meeknikken, de maatschappijkritische teksten tot rebels van nee schudden. Nee tegen Big Pharma, nee tegen Big Tech. De band haalt niet voor niets Public Enemy aan als een grote invloed.
In “Falling in Line” heeft Varleys monotone stem iets weg van Interpol-frontman Paul Banks, maar de jazzy sax en de wispelturige gitaar sturen het nummer alweer een minder voor de hand liggende richting uit. Nu, hoewel Varley ook hier tussen de lijnen aanmoedigt tot wat meer non-conformisme, lijkt precies dit nummer ons uitermate geschikt voor de radiogolven. Het refreintje ‘Busy falling in line’ belooft er vooral eentje te worden dat bij velen in de smaak zal vallen.
Door “Interest Free” waart de geest van de vorig jaar helaas te vroeg heengegane Andy Gill van Gang Of Four. Met opzwepende baslijnen, geslepen gitaren en beide dansvoeten vooruit tekeer gaan tegen de gevestigde orde: Gill en de zijnen deden het N0V3L een decennium of vier geleden al voor. De gevestigde orde ziet er vandaag anders uit dan toen, maar de oproep tot afbraakwerken klinkt uit de strot en snaren van Varley even scherp en boos. ‘Choose a site / Post review / Send It Back / Fall in line’, scandeert hij, en ‘Activist / Identity / Buy it Now / Interest Free’. Een snedige aanklacht tegen de internetreuzen en online consumentisme die er ons weliswaar niet zal van weerhouden om zijn vinyl meteen online te bestellen.
In “Apath” en “Violent and Paranoid” duiken donkere synthesizers op die tegelijk eighties en eigentijds klinken. Ze vormen voor de al vrij snel opduikende newwavesnaren de perfecte fundering om er enkele ruwe laagjes bovenop te metselen. Heel mooi, maar het allerbeste bewaart N0V3L voor het laatst: afsluiter “Notice of Foreclosure” is een instant verslavende semiparlando postpunkklassieker, met een bedrieglijk simpel repetitief gitaarpartijtje dat al na tien seconden een definitief picknickplekje opeist op je trommelvlies. Met de subtiele saxofoon als picknicklaken. Het lijkt wel of Varley ons na de opruiende rebellie wat verpozing gunt in de vorm van een magisch nostalgische coda waarin hij mijmert over vervlogen analoge tijden. Ook al heeft hij die zelf nooit meegemaakt. Maar met N0V3L gaan wij duidelijk wel nog wat meemaken.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
