Dat ze ooit frappuccino’s en lattes maakte in Starbucks lijkt een herinnering uit ver vervlogen tijden voor de Britse nachtegaal die we kennen als Jorja Smith. Na het alom geprezen debuutalbum Lost & Found reisde de zangeres de wereld rond om vriend en vijand ook live te overtuigen van haar kwaliteiten. Na wat samenwerkingen her en der werd het echter hoog tijd dat ze nog eens met een volledig eigen product kwam. Be Right Back is echter maar een appeltje voor de dorst, want het acht nummers tellende project zou volgens de Britse slechts een intermezzo zijn in afwachting van haar tweede langspeler. Toch wist ze met “Addicted” en “Gone” al heel wat zieltjes voor zich te winnen.
Op debuutplaat Lost & Found waren geen features te bespeuren en ook op Be Right Back wordt er door de zangeres heel voorzichtig mee omgesprongen. Dat in tegenstelling tot de vele samenwerkingen met onder meer Popcaan en Burna Boy die we in de vorm van singles op streamingdiensten kunnen vinden. De Britse kan het dan ook goed genoeg zelf, want de bijdrage van de Londense Shaybo op “Bussdown” brengt niet echt een meerwaarde en mist vooral wat kruiden. Hoe leuk het idee ook is, de stemmen lijken niet helemaal bij elkaar te passen waardoor de rap van Shaybo er niet echt uitspringt en we dus voornamelijk wachten tot Jorja het heft weer in eigen handen neemt. Ook “Time” is een beetje in hetzelfde bedje ziek. Het amper twee minuten durende liedje wordt abrupt onderbroken door een sample van een gesprek waaruit blijkt dat de zangeres geen koosnaampje heeft. Jammer, want het soulvolle nummer had heel wat potentieel.
Daarna gaat het echter in exponentieel stijgende lijn en schildert Smith in de diepste, rijkste kleuren van haar palet. Want laten we eerlijk zijn, haar allergrootste troef blijft toch die innemende stem die schijnbaar moeiteloos op verkenning gaat van laag naar hoog. Op het rustigere, ingetogen “Home” wordt de hoofdrol glansrijk ingenomen door Jorja en valt de instrumentatie compleet naar de achtergrond. Hoewel de song al vrij minimalistisch is, lijkt er toch nog wat onnodige ballast, al kan dat gevoel ook komen door de weinig gevarieerde gitaarpartij.
In tegenstelling tot wat je zou verwachten van slechts acht nummers is Be Right Back behoorlijk gevarieerd. De kalmte en ingetogenheid wordt al snel ingeruild voor meer uptempo, zwoele songs die meer in de lijn liggen van die eerste single “Addicted”. Zo ook “Digging” dat ervoor zorgt dat we onze roestige dansmoves weer eens bovenhalen, of het sexy klinkende “Weekend” waarop Smith helemaal voor het r&b-pad lijkt te kiezen. Het contrast tussen hoog en laag, maar ook tussen licht en duister, geeft het nummer een heel fijne extra dimensie waar we ons graag in verliezen.
Dat Be Right Back geen volwaardig album is, maar wel een intermezzo tussen hoofdstuk 1 en 2, dat is al bij de eerste luisterbeurt duidelijk. Het project geeft de zangeres de kans om na jaren onderweg en een pandemie terug dichter bij haar fans te komen. We horen nog flarden van Lost & Found en verkennen het landschap voor de voorlopig titelloze tweede plaat. Toch weet Smith ons keer op keer weer te verleiden en vallen we als een blok voor de prachtige vocalen. De Britse onderstreept nog maar eens dat genres helemaal passé zijn en vermengt jazz, soul, hiphop en r&b tot een sound die we alleen maar kunnen beschrijven als 100% Jorja.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
