Gent blijft een bruisend vat van nieuwe, spannende muziek. Nadat gitarist Artan Buleshkaj als sideman deel uitmaakte van verschillende spannende projecten, kreeg het idee stilaan vorm om eens iets anders te gaan uitproberen. Muziek met een eigen kwartet, waarbij hij de primaire aandrijver van zou zijn, is nu het resultaat, in de vorm van ep Anemic Cinema.
Bij het componeren en uitwerken kwam hij al gauw terecht bij een aantal usual suspects, zoals saxofonist/klarinettist Rob Banken (H A S T, John Ghost) en drummer Matthias De Waele, maar evengoed ging hij samenwerken met Steven Delannoye (tenorsax en basklarinet). Samen vormen ze een jonge en hongerige bende avonturiers die de muziekwereld een frisse schop geven.
Al van bij opener “Solenoid Creatures” word je gewaar dat de groep een bende muzikale vrijbuiters is. Het viertal speelt er lustig op los en legt daarbij vaak erg filmische accenten. Zo valt onder meer op dat de focus op deze Anemic Cinema helemaal ligt op samenspel en het kundig in elkaar doen vlechten van verschillende instrumenten in een geheel.
Misschien wat vreemd is de energieke heavymetal-factor, die zich onder meer uit in het robuustere drumwerk. Bovendien, en dat is wel wat uitzonderlijk, laat deze groep de bas vallen, maar vangt die op door scheurende klanken via onder meer basklarinet. Ook valt er her en der een tintje klassiek op te vangen, zoals in het initieel rustig openbloeiende “Poète maudit” dat gaandeweg dan wel stevig aan rockflair wint.
Knap is ook hoe Anemic Cinema de spanning tussen rustigere passages en ronduit schurende, opwindende tracks zoals “Enmity” verder weet op te rekken. Een meer dan prima debuut-ep dus, die soms erg onverwachte en daarom ook behoorlijk spannende wegen inslaat. Anemic Cinema, onthou die naam maar voor als er weer concerten kunnen doorgaan.
