© Maxwell Grainger
Vrijdag is het eindelijk zover. De debuutplaat van Black Country, New Road liet lang op zich wachten, maar For the First Time belandt drie jaar na de release van hun eerste single “Athens, France” in de winkelrekken. Genoeg tijd om een volgeladen album uit te brengen zou je denken, maar we zullen het momenteel moeten stellen met zes nummers, waarvan we er nota bene al twee heel lang kennen. Dat een wereldwijde pandemie daar ook ergens roet in het eten kwam gooien hoeven we u wellicht niet meer te vertellen. De hele industrie zat plat op zijn gat en vele artiesten wilden geen muziek uitbrengen zonder garantie dat ze ermee konden touren. Voor een opkomende band als Black Country, New Road is het jammer genoeg de belangrijkste periode in de levenscyclus van een band die voor onbepaalde duur on hold moest.
Over een (soms onstabiele) zoomverbinding spraken we met Isaac Wood, frontman en gitarist, en violiste Georgia Ellery – die ook bekend is als een helft van het duo Jockstrap – over hun nieuwe album, touren en, uiteraard, COVID.
Zijn jullie enthousiast voor de release van het nieuwe album?
Georgia: Ja echt wel. Het heeft alleszins lang genoeg geduurd. Isaac: [lacht] Dat kun je wel zeggen ja.
De band heeft al heel wat positieve feedback gekregen van zowel fans als muziekpers. Ervaren jullie dat zelf als iets positief of brengt het eerder een stress met zich mee om te slagen?
Isaac: Ik vind de aandacht soms zelf nogal overbodig, maar over het algemeen ervaren we dat wel als positief. Het is leuk te weten dat je muziek veel mensen bereikt.
Gezien de tour uitgesteld is naar eind dit jaar, weten jullie al wat je gaat doen in de tussentijd?
Georgia: We zijn vooral aan het schrijven nu en ons aan het voorbereiden op album nummer twee. Isaac: Klopt, album twee komt er vrij snel aan, For the Second Time. Georgia: Het was een lange periode zonder nieuwe muziek, maar dat komt vooral door de omstandigheden. Niemand wil echt muziek uitbrengen tijdens de lockdown. Isaac: Hmm, dat is echt jammer eigenlijk. Georgia: COVID was ook de enige reden waarom we de release van ons album zo ver hebben uitgesteld. Niemand wil echt muziek uitbrengen door COVID. We wilden het heel graag uitbrengen in september en dat meteen koppelen aan een tour maar dat zat er dus niet in. We kunnen niet echt langer wachten om het album de wereld in te sturen.
Hebben jullie de kans gekregen om te repeteren het afgelopen jaar? Ik kan me inbeelden dat dat met zeven mensen in een band moeilijk was.
Isaac: Inderdaad, we konden eigenlijk helemaal niet samenkomen. Georgia: Heel soms konden we eens oefenen als we livestreamoptredens gepland hadden. Isaac: Ik denk eigenlijk dat we legaal gezien altijd wel mochten samenkomen, maar het was eigenlijk nogal onduidelijk. We wisten toen ook niet echt wat er allemaal gebeurde.
Het album bestaat ook maar uit een zestal nummers, terwijl jullie ondertussen wel al heel wat meer nummers live hebben gespeeld. Is het een bewuste keuze om het album zo beknopt mogelijk te houden?
Isaac: Het was zeker bewust ja. Het is de bedoeling dat je de verschillende fases van onze band kan horen. We proberen ergens een mentale lijn te plaatsen tussen onze albums. Georgia: De nummers die we nu schrijven klinken en voelen ook anders aan dan de nummers die we al hebben uitgebracht.
Een belangrijk aspect van jullie muziek zijn de teksten van Isaac die soms heel cryptisch en soms heel direct zijn. Hoe ga je te werk om die teksten te schrijven.
Isaac: Ik schrijf meestal wat uiteenlopende gedachten op en achteraf probeer ik de stukken aan elkaar te lijmen om zo een narratief te creëren. Het is zeker niet zo dat ik op voorhand al helemaal weet waar alles naartoe zal leiden. Dat was toch voornamelijk het proces voor het eerste album. Voor ons tweede, waar ik nu voor aan het schrijven ben, is het nog een pak minder georganiseerd.
Met zeven in een band is wellicht ook niet altijd gemakkelijk. Welke uitwerking heeft dat op het schrijfproces?
Georgia: Normaal schrijft Isaac de nummers op zijn eentje, maar het wordt echt een mooi proces wanneer de hele band erbij betrokken. Iedereen speelt wat hij wil spelen en er zijn heel weinig discussies. Dat is wellicht vrij zeldzaam nee?
Isaac: Bij alles wat ik schrijf onthoud ik dat er heel veel hulp later in het proces zal bijkomen. Het gaat er hem niet om om volledige nummers te schrijven die ik als afgewerkt beschouw. Ik schrijf en laat doelbewust gaten omdat ik weet dat de anderen die gaten zullen opvullen.
Welke soorten muziek beschouwen jullie momenteel als invloeden?
Georgia: We zijn met zeven, dus het is echt een hele waaier. Alles van pop tot experimenteel. Isaac: Op het moment dat we ons eerste album opnamen luisterden we voornamelijk naar postrock en dat hoor je ook wel. Dat was voor mij op dat moment nieuw. We wilden ook muziek maken die sterk overkwam op een podium. Het mist wat nuance maar het creëert een soort van naïeve impact omdat het goed klinkt ook al hoor je niet echt wat er juist gebeurt.
We horen ook een sterke invloed van klezmermuziek, voornamelijk op “Opus”. Is dat een gevolg van de prominente plaats voor saxofoon en viool in de band?
Georgia: We zijn momenteel niet echt meer met die specifieke stijl bezig. Momenteel zijn we eerder gefocust op klassieke muziek. Die klezmerstijl was een soort hangover van de laatste band waar we in zaten (n.v.d.r. Nervous Conditions). Het paste heel goed bij de muziek de stuwende en spannende muziek die de andere bandleden brachten. Toen de band begon met Isaac als songwriter en op vocals voelde alles weer heel nieuw aan en werden we op natuurlijke wijze aangetrokken naar die stijl. Alles verandert momenteel heel snel; we spelen niet echt meer met die harmonieën en melodieën. Dat is wel aangenaam, het houdt de muziek fris en nieuw. Het was ook niet echt een bewuste verandering, eerder een natuurlijke verandering.
Er valt ook nog wat te zeggen over de visuele richting die jullie aan de muziek koppelen. Voor al jullie promomateriaal maken jullie gebruik van schijnbaar willekeurige royalty-free foto’s van Unsplash. Hoe is dat idee tot stand gekomen?
Isaac: Dat was allemaal het idee van Bart Price. Hij is geen bandlid, maar hij werd op een bepaald moment onze visual director. Het is verrassend hoeveel werk erin gaat en het klopte eigenlijk niet echt dat we er helemaal in meegingen. We wilden het eerst niet echt, maar hij had een paar interessante en grappige ideeën. Hij regisseerde ook de video’s voor “Science Fair” en “Track X”.
Het valt ons ook op dat sommige lyrics op albumversies anders zijn dan de lyrics van de singles. Op “Sunglasses” zijn alle fucks bijvoorbeeld vervangen. Doen jullie dit om de Amerikanen niet te kwetsen?
Georgia: [lacht] Isaac: I’ve got my eyes on the money. Ik wou mijn moeder ook niet meer van streek maken.
Gezien alles in 2021 ook al uitgesteld wordt kunnen we er wellicht al vanuit gaan dat dit ook niet echt het grote jaar van de verlossing wordt. Wat zijn jullie voornemens en plannen voor 2022?
Isaac: [lacht] Nee dat denk ik niet. 2021 wordt fantastisch. Het wordt the summer of love. Everyone will be naked in the fields, painting each other’s body.
Op vrijdag 5 februari komt For the First Time uit via Ninja Tune.
