AlbumsRecensies

The Besnard Lakes – Are the Last Great Thunderstorm Warnings (★★★): Storm in een glas whisky

Als een boom omvalt in een bos en er is niemand in de buurt om het te horen, maakt die dan wel geluid? Als een band een album uitbrengt waar geen haan om kraait, is het dan wel een album? De Canadezen van The Besnard Lakes hebben nochtans alle kenmerken en potentieel in huis om een rockzwaargewicht te zijn, en toch blijft om de een of andere reden het grote succes uit. Enkele jaren geleden speelde de band de Kortrijkse zaal De Kreun helemaal plat voor letterlijk vijf man (en een figuurlijke paardenkop). Waarom toch? Het is een vraag die je beter niet stelt. Zoals Jonny Polonski het in de fijne documentaire van Otto-Jan Ham treffend verwoordde: ‘I try not to think about it. I just do my thing. It’s either gonna happen or it’s not.’

Na Until in Excess, Imperceptible UFO en A Coliseum Complex Museum keert de band terug naar hun beproefde recept en schrijven ze een derde hoofdstuk in hun The Besnard Lakes Are …-reeks. Dit keer zijn ze The Last Great Thunderstorm Warnings. Al meteen een belangrijke nuance; ze zijn niet de overweldigende storm, enkel de waarschuwing. De band uit Montréal brak met het grote label Jagjaguwar na een huwelijk van dertien jaar en vier albums, om terecht te komen bij het kleinere Full Time Hobby uit Londen, dat ook Bananagun en Tunng huisvest. Een stap terug om een stap vooruit te kunnen zetten, zou je denken, maar het is wellicht een keuze die hen meer vrijheid en ademruimte oplevert om gewoon hun eigen ding te kunnen doen. Ze willen enkel relevant zijn voor zichzelf, en dat blijkt een rol die hen wel ligt.

The Last Great Thunderstorm Warnings werd opgebouwd als dubbel-lp, waarbij elk kantje niet ondubbelzinnige noemers als Near Death, Death, After Death en Life opgespeld kreeg. Daarmee probeert frontman Jace Lasek niet alleen de dood van zijn vader in 2019 een plaats te geven, maar ook de spreekwoordelijke dood en hergeboorte van zijn band een geluid te geven. Toch moet je echt al met een vergrootglas zoeken naar de verwijzingen om het verhaal te kunnen volgen. Of er de tekst bij nemen, want over zowat het hele album raakt Laseks stem ondergesneeuwd door afwisselend gitaren, synths, echo’s en galm, of een mengeling van dat alles. Het is dus aan de instrumentatie om dat gevoel over te brengen en dat lukt The Besnard Lakes toch niet altijd even goed.  

“Blackstrap” is een traag sijpelend stroompje bloed dat langzaam maar zeker richting het afvoerputje loopt. Het is geen opener die je meteen bij je nekvel grijpt, maar een die meteen de kaarten op tafel legt. Atmosferische synths, dreigende gitaren, een wind die opsteekt, donkere wolken die zich samenpakken: je voelt dat er iets op til is, en dat het elk moment kan losbarsten. Ook “Raindrops” krikt het tempo niet op en stompt rustig verder. Het lijkt alsof de laatste hippe trends in de rockmuziek helemaal geen effect hebben op hun geluid en The Besnard Lakes gewoon hun eigen zin blijven doen. Geen snedige riffs, geen opgehitste zang, geen opgefokt tempo; de groep klinkt wel vaker als een reliek van lang vervlogen tijd. Zoals de schilderijen die hun albumcovers tooien, lijkt de band op een tijdscapsule die je naar de jaren zeventig, gouden jaren voor psychedelische hardrock, katapulteert.

Na The Dark Horse, The Roaring Night en nu The Last Great Thunderstorm Warnings zou je kunnen vermoeden dat The Besnard Lakes – nota bene vernoemd naar de meren in Saskatchewan, Canada – wel iets zouden hebben met de natuur, maar daar is eigenlijk maar heel weinig van aan. Hun natuurlijke habitat is de studio, meer bepaald de Breakglass Studios van zanger en gitarist Jace Lasek waar de band het album opnam en mixte. In die comfortabele setting is het makkelijk werken en sluipt er zelfs een beetje gemakzucht in het album. Hoewel elk nummer zorgvuldig gemixt en gearrangeerd werd, lijken er nergens echt harde of moeilijke keuzes te zijn gemaakt. The Besnard Lakes klinken zoals ze altijd al geklonken hebben: als een erudiete blok rock-‘n-roll die aan het tempo van een pletwals over je heen rijdt.

En daar ligt misschien wel de grootste struikelblok. Wie geduld heeft, wordt beloond met een stevige geluidsmuur waar het heerlijk tegen aan lopen is, maar het vergt wel wat geduld. “Christmas Can Wait” wordt ietwat kunstmatig opgespoten tot een kolos van acht minuten, want het blijkt in de praktijk vooral te bestaan uit ambientpartijen met een fijne outro waar eindelijk een synthmotiefje en een gitaarsolo komt piepen. Grootste zondaar in die categorie is titelnummer en afsluiter “Last of The Great Thunderstorm Warnings”, dat gewoon aangedikt wordt met een tien minuten lange ambient outro die weinig aan het geheel toedraagt. Voor The Besnard Lakes telt duidelijk de reis en niet de bestemming, maar wanneer je vader belooft om tornado’s te gaan spotten, dan heb je natuurlijk niet graag dat hij nog eerst een blokje omrijdt.

Ze kunnen het nochtans; stevig én bondig zijn. Getuigen daarvan het heerlijk gebalde “Feuds with Guns” of het fijne uptempo “Our Heads, Our Hearts on Fire Again” dat dan toch weer tegen de zes en een halve minuut inklokt. Ook “The Father of Time Wakes Up” is zijn lange speelduur helemaal waard met zijn een trage slepende opbouw, Tame Impala-esque samenzang (uit de Innerspeaker-periode, welteverstaan) en hypnotische gitaren. Als toemaatje krijgen haalt de band zelfs hun innerlijke Slash naar boven met een heerlijke gitaarsolo.

Of The Besnard Lakes veel nieuwe zieltjes zal winnen met hun nieuwe album, is een moeilijke vraag. Het lijkt zelfs alsof de band daar eigenlijk weinig om geeft. Ze kabbelen liever verder op hun eigen weg en dat is natuurlijk ook hun goed recht. Meer zelfs, het is bewonderenswaardig dat ze zich niet laten beïnvloeden door hedendaagse trends in het rockgenre en zichzelf niet verloochenen. Toch ontbreekt net dat tikkeltje meer waardoor hun nummers je ook bijblijven en langer blijven hangen. The Last Great Thunderstorm Warnings is geen storm, maar slechts een impressie van een storm.

Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single The Besnard Lakes - "Our Heads, Our Hearts On Fire Again"

De Canadese band The Besnard Lakes brengt met “Our Heads, Our Hearts On Fire Again” weer een single uit. Eind oktober kregen…
LiveRecensies

The Besnard Lakes + Endz @ De Kreun: Waar rook is, is vuur

‘The Besnard wie?’ Ook wij moesten eventjes in ons geheugen graven. Sommige bands verlies je voor een onverklaarbare reden uit het oog….
Filmpje van de week

Filmpje van de week 28 maart - 3 april

Het was een drukke week voor filmpjes. De bands waren in vorm en de laatste week van maart bleek het perfecte moment om…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.