LiveRecensies

The Besnard Lakes + Endz @ De Kreun: Waar rook is, is vuur

LiveRecensies

The Besnard Lakes + Endz @ De Kreun: Waar rook is, is vuur

‘The Besnard wie?’ Ook wij moesten eventjes in ons geheugen graven. Sommige bands verlies je voor een onverklaarbare reden uit het oog. En dat gebeurde ook met The Besnard Lakes. Werden we helemaal terug in 2007 nog overdonderd door hun plaat The Besnard Lakes Are The Dark Horse, dan hadden we nu moeite om hun laatste plaat te benoemen. Aan de magere opkomst in De Kreun in Kortrijk te zien, leek het publiek er zo over te denken. Maar kijk, The Besnard Lakes bewezen ons en de thuisblijvers ongelijk met een strakke en overweldigende set. ‘The Besnard wie?’

Openen voor een half lege zaal is een moeilijke opgave. Voor de letterlijke zes man en een paardenkop spelen, is zo mogelijk nog moeilijker. ‘It’s a dirty job, but someone’s got to do it,’ en deze keer was het aan de Brusselse/Naamse band Endz om het vuile werk op te knappen. Ze konden bij het zien van het weinige publiek hun kop in de grond steken en een routineuze set opvoeren, maar de band deed dat niet. Ze maakten er een guitige en enthousiaste repetitie van en toonden met hun fijne mengeling van shoegaze en dreampop dat er wel potentieel in hun muziek zit.

Hun laatste wapenfeit, A Coliseum Complex Museum, kwamen ze vorig jaar al voorstellen in de Rotonde van de Botanique. Tussendoor hielden ze ons zoet met de single The Besnard Lakes are The Divine Wind. De band uit Canada had dus niet meteen nieuw materiaal om op het publiek los te laten, dus kreeg De Kreun een soort best of van hun laatste platen. Beginnen deden ze met een spoken word intro die iets vertelde over het leven van sterren en eindigde met de onheilspellende vraag ‘Or are they a danger to themselves?’. Daarna bouwden frontman Jace Lasek samen met gitarist  Robbie MacArthur en keyboardspeelster Sheenah Ko een indrukwekkende wall of sound op, die voor de rest van het concert overeind zou blijven.

#thebesnardlakes #besnardlakes @besnardlakes #bandshoot #backstage #justbeforethegig #dekreun #kortrijk #belgium #ww

Een bericht gedeeld door Francois Berland (@fberphoto) op

Enig nadeel was wel dat door die overvloed aan gitaren, de stem van Lasek en bacingvocals helemaal achteraan in de mix verzeilt raakte. Het was één en al gitaar die het woord voerde. Van de priemende gitaarsolos van MacArthur, over een subtiel E-bow duet in “The Spectre” tot de psychedelische akkoorden van “Laura Lee”. Soms deed The Besnard Lakes denken aan het zwaardere werk van Tame Impala of de minder catchy momenten van Temples en klonk vaak grootser dan de kleine zaal van de Kreun. Het publiek werd omvergeblazen en meegesleurd in een draaikolk van distortion, snerende gitaren en dromerige zang.

The Bernard Lakes hadden een uitgekiende setlist klaar. Tien nummers plukken uit hun rijke discografie. Wat uit laatste plaat A Coliseum Complex Museum, nieuwe singles “Laura Lee” en “The Divine Wind” aangevuld met de beste nummers van The Besnard Lakes Are The Roaring Night. Daarna begon de band met “Disaster” aan een integrale uitvoering van The Besnard Lakes Are The Dark Horse, volgens ons hun beste plaat. Zo begint “For Agent 13” met een gevoelige gitaar intro en eindigt het nummer met weidse gitaren en krachtige drums. De perfecte opwarmer voor “Devastation” die zijn naam alle eer aan doet en heerlijk uithaalt. Met de hulp van een klein rookkanon werden de nummers zo mogelijk nog vuriger en intenser.

Het vijftal uit Montreal, Canada toont ook dat ze begenadigd muziekanten zijn. Ze spelen een set van meer dan twee uur voor ongeveer dertig man zonder ook maar een blijk van afkeuren of teleurstelling te tonen. Meer zelfs, uit kleine technische problemen puren ze grapjes (‘The next song is called Robbie fixes his pedals’). Een snaar vervangen tijdens een sferische synthintro of plagerig elkaars gitaren bespelen tijdens “Tungsten 4: The Refugee”? Geen probleem! Het beperkte publiek leek hen niet te deren. Met afsluiter “Like The Ocean, Like The Innocent” trokken de meren nog eens alle registers open. Trage opbouw, synths met stekelige gitaren en een rookkanon: alle ingrediënten die ze doorheen de avond hadden verspreid, gooiden ze nog eens samen in een meesterlijke cocktail. Volgende keer hopen we The Besnard Lakes tegen te komen op een festival of met een groter publiek. Want de sympathieke rockers uit Canada verdienen beter dan de magere opkomst van deze avond.

Setlist:

Pressure of Our Plans
And This Is What We Call Progress
Golden Lion
The Specter
Laura Lee
Necronomicon
The Divine Wind
Albatross
Nightingale
Tungsten 4: The Refugee
Disaster
For Agent 13
And You Lied To Me
Devastation
Because Tonight
Rides The Rails
On Bedford And Grand
Cedric’s War
Like The Ocean, Like The Innocent

Related posts
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

Sonic City onthult tweede reeks namen

Voor muzikale avonturiers loopt de festivalzomer dit weekend op zijn laatste benen tijdens Leffingeleuren. Gelukkig zet het Kortrijkse Sonic City Festival die…
LiveRecensies

Hatebreed @ Wilde Westen (De Kreun): Lappen van de broer

Sommige bandnamen zijn zo eenvoudig dat je meteen weet in welk genre de band thuishoort. Hatebreed is hardcore. Punt. Jamey Jasta en…
LiveRecensies

Portland @ Wilde Westen (De Kreun): Sprankelend ‘sensational’

Poëtische dreampop die vertrekt vanuit een melancholie die met donker en licht speelt, maar altijd de juiste snaar raakt; dat is Portland….

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.