Madlib is een van de, zo niet de meest legendarische producer van de afgelopen 25 jaar. Hij startte zijn carrière in de vroege jaren negentig met Lootpack, waarna hij na de eeuwwisseling solo ging met allerhande projecten. Een greep uit dat lijstje: Quasimoto, de fictieve jazzgroep Yesterdays New Quintet, en samenwerkingen met J Dilla als Jaylib en MF DOOM als Madvillain. Ook zat hij mee achter de knoppen voor de grootste rappers van de laatste jaren; zo nodigden onder meer Snoop Dogg, Kanye West, Kendrick Lamar, Mac Miller en Freddie Gibbs hem uit in de studio.
Sound Ancestors is niet zomaar een Madlib-album, want Four Tet heeft hierop ook wel wat in de pap te brokken. Kieran Hebden, zoals de man dagdagelijks door het leven gaat, was enkele jaren geleden naar nieuwe beats en studiosessies van Madlib aan het luisteren, toen bij hem het idee daagde om al deze ongebruikte beats in een soloalbum te gieten. Madlib ging akkoord en stuurde Kieran honderden nummers, loops en experimenten door waarmee Kieran kon beginnen knutselen aan wat uiteindelijk Sound Ancestors zou worden. Hierdoor krijgen we een album dat bol staat met experimentele beats die gaan van hiphop over jazz tot zelfs wat reggae, en dit allemaal afgewerkt met een magische Four Tet-touch.
Sluit je ogen en Sound Ancestors neemt je mee op een reis doorheen Madlibs geniale muzikale hersenspinsels. We worden meegenomen van rock via reggae tot lo-fi, van oldschool hiphop over latin tot jazz en alles wat daar nog enigszins tussen ligt. Hoewel we als een Duracell konijn van het ene genre naar het andere springen valt er toch een rode draad te trekken doorheen dit alles. Een vaag drumlijntje dat uit een drumstel lijkt te komen dat al jaren op Madlibs zolder staat, zorgt ervoor dat we niet gewoon een collectie beats en melodieën voorgeschoteld krijgen, maar wel mee op reis mogen met Otis Jackson, Jr en Kieran Hebden.
Doordat Madlib sneller muziek maakt dan zijn schaduw kunnen we dit album ook zien als een soort samenvatting van wat de man allemaal al geproducet heeft. Nummers als “The Call” en “The New Normal” bevatten rockelementen die we ook al hoorden op Rock Konducta, Pt. 1, terwijl we voor de reggae van “Theme De Crabtree” en “Loose Goose” terug moeten naar zijn compilatiealbum Blunted in the Bomb Shelter. De latininvloeden die te horen zijn op “Latino Negro” en “Duumbiyay” hoorden we dan weer eerder op Sujinho, waarvoor hij samenwerkte met de Braziliaanse jazzfunkband Azymuth.
Madlib zou Madlib natuurlijk niet zijn als we geen experimentele hiphop en jazz zouden tegenkomen. Op “Riddim Chant” hadden we graag MF DOOMs strofes gehoord, terwijl er op “Hang Out (Phone Off)” en “Two for 2 – For Dilla” naarstig met samples gegoocheld wordt. De overgang tussen “Sound Ancestors” en “One For Quartabê / Right Now” toont nog maar eens aan hoe goed de man klassieke jazz vlotjes afwisselt met een meer experimentele variant. Met behulp van wat gesample draait dit alles bijna uit in een hiphopbeat, maar tegen het einde neemt hij toch weer wat gas terug.
Gingen we af op “Road of the Lonely Ones“, “Hopprock” en “Dirtknock”, de drie nummers die Madlib en Four Tet als voorproefje op ons los lieten, dan was Sound Ancestors een laidback, lo-fi album geworden. Na enkele luisterbeurten kunnen we met zekerheid stellen dat het niet zo is. Zoals de naam al doet uitschijnen, kregen we een 16 nummers lange ode aan muzikale voorvaderen die Otis Jackson, Jr hebben geïnspireerd, maar dan in de Madlibversie die samengesteld werd door Four Tet. Wat heeft een mens nog meer nodig?
Wie op deze vraag ‘nog meer Madlibmuziek’ antwoordt, kunnen we alvast blij maken: in een artikel van The New York Times laat hij namelijk weten dat hij vanaf nu elke maand een album hoopt uit te brengen via zijn label Madlib Invazion. Hiernaast gaf hij ook aan dat hij al heel wat calypso en industriële muziek klaar heeft, net als materiaal met enkele Braziliaanse artiesten en een indierockplaat met niemand minder dan Thundercat.
