Een strakke bass met een eigenzinnige melodie. Dat is kort door de bocht de debuutsingle van SMANDEM. (geïnspireerd door het Engelse begrip ‘the mandem’). Samen met de getalenteerde dwarsfluitiste Elena Pinderhughes bracht het jonge Amsterdamse collectief “12 AM in Bali” uit. Het instrumentale nummer is een kruisbestuiving tussen lounge, jazz, een hintje drum and bass en een grote portie feeling. In het begin is een Arabisch tuinfeest nooit ver weg, maar gaandeweg neemt een jazzy feeërieke vibe het over, met zelfs een heuse dwarsfluitsolo. Die wordt zonder veel poespas opgevolgd door een uitbarsting klanken, waarbij elk instrument een beetje zijn eigen weg op gaat zonder het geheel uit het oog te verliezen. Geen nood, naarmate het einde nadert vinden ze elkaar terug om sereen af te sluiten.
Het nummer getuigt van een zekere brutaliteit en lef, maar arrogant worden de jongens van SMANDEM. nooit. Ze bewijzen eerder hun muzikale kunde door de harmonie op te zoeken tussen een strakke drum en een eigenwijze dwarsfluit. Een klein puntje van kritiek: soms is het geheel te chaotisch om nog bij de elegantere jazz te behoren. Zeker in het tweede deel zit het af en toe wat geforceerd tegendraads. Al is SMANDEM. geen jazzband pur sang. Ze gaven zelf mee dat ze wat stijlen proberen te combineren, en voornamelijk werken met wat ze zelf leuk vinden, wat dat ook mag zijn. Als debuutplaat kan dit alleszins tellen. Het wordt afwachten of ze dat ook kunnen doorzetten naar de toekomst. We zullen in elk geval luisteren.
