De poorten van de hel van de sludge/doom-scene uit New Orleans staan weer wagenwijd open en vanuit deze hel schreeuwt EYEHATEGOD ons toe. Deze goden spreken op onregelmatige basis het pleps toe en wanneer het dan gebeurt, is het vaak verschroeiend. De laatste full length EYEHATEGOD dateert alweer van 2014 en het werd dus inderdaad hoog tijd dat New Orleans liet horen dat ze kwalitatief ver boven iedereen uit steken als het dit soort muziek betreft.
Vandaag wordt er niet lichtzinnig met muziek omgesprongen door EYEHATEGOD. Na de storm Katrina leek deze band echter ferm door elkaar geschud, maar toch brengen deze heren weer een muzikaal meesterwerkje. Wat er achter de coulissen allemaal misgelopen is, dat zullen we allemaal nooit met zekerheid weten. Wat we wel weten is dat de lelijkheid in hun muziek steeds het beste in hen naar boven brengt. In “Fake What’s Yours” worden we traag meegenomen door de akelige stem van Mike Williams die begeleid wordt door een bluesy gitaargeluidje waar je even aan moet wennen. De scherpte en diepte druipen er vanaf terwijl het je naar het einde meesleept in een donker onderonsje.
EYEHATEGOD laat nogmaals horen dat lelijk best wel ok is. Het laat een andere insteek zien die we moeilijk alledaags kunnen noemen. Maar het is net dit aspect dat de band uniek en ijzersterk maakt. Op 12 maart brengen ze A History of Nomadic Behavior uit en we weten één ding zeker: het gaat allesbehalve mooi worden.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
