BERWYN staat aan de vooravond van zijn definitieve doorbraak. De Brit kende een zeer succesrijk jaar en zag dat recent nog beloond met een nominatie voor BBC Sound of 2021! Zijn eerste tape DEMOTAPE/VEGA werd met lovende recensies onthaald en voor het komende jaar staat er al een volgende mixtape klaar. Tussen de repetities door voor zijn eerste kleine UK-tour (natuurlijk coronaproof), vond hij toch nog even de tijd om ons online te woord te staan voor een korte babbel. Maak nu alvast kennis met een van dé artiesten van het komende jaar in dit openhartig get-to-know-interview.
Eerst en vooral: hoe gaat het met je?
Ik voel me wel goed! Het is een beetje druk met de repetities om mijn eerste shows helemaal op orde te hebben, maar ik heb er zin in!
Voor veel mensen was 2020 een slecht jaar, maar voor jou ging het best wel goed. Hoe zou jij de laatste twaalf maanden samenvatten?
Definitief niet mijn slechtste jaar dat ik al heb gehad (lacht). Ik heb al veel moeilijkere jaren en maanden gehad in mijn leven, maar 2020 ging echt nog wel goed. Op een globale schaal weet ik dat het voor velen niet zo’n prettige maanden waren, maar vanuit persoonlijk standpunt ging het dus best wel prima. Toch wil ik mij er niet te goed bij voelen en er te hard erover nadenken,
Is er iets waar je in het bijzonder trots op bent?
Niet echt eigenlijk. Ik kan bijvoorbeeld nog steeds niet een ruimte vol vreemden binnenkomen en dat is wel iets substantieel. Maar ik heb dit jaar wel een aantal micro-succesjes gevierd waar ik fier op ben. Ik klink nu waarschijnlijk een beetje ondankbaar voor alles wat ik heb mogen doen dit jaar, maar er is nog een lange weg af te leggen en daar focus ik mij liever op.
Je werkte al samen met een aantal grote namen zoals Richard Russell (Everything Is Recorded), Fred Again… en Headie One. Hoe was het om met hen samen te werken?
Ik heb eigenlijk met geen van hen echt samengezeten en de nummers gemaakt. Maar Richard Russell (labelbaas van XL Recording) en ik hebben elkaar een aantal jaar geleden ontmoet op een muziekbusiness-evenement en we zijn sindsdien eigenlijk redelijk goede vrienden. Hij is echt wel een heel eerlijke man en een soort van mentor/docent in de muziekindustrie voor mij geworden. En Freddie (Fred Again…) is echt een van mijn beste vrienden. Voor we muziek maken spelen we altijd eerst nog een ronde FIFA (lacht). Freddie is op dat vlak echt anders dan rest.
Zijn er andere artiesten met wie je graag zou willen samenwerken?
Ik heb eigenlijk wel een hele lijst met namen, maar die is niet eigenlijk niet echt elementair of bepalend. In ieder geval sorry voor zo een saai antwoord (lacht).
Je werd door Jools Holland uitgenodigd om het nummer “Glory” te brengen in zijn show. Voor deze speciale gelegenheid schreef je een extra strofe over racisme en de BLM-beweging. Hoe belangrijk is het voor je om je platform te gebruiken om deze belangrijke boodschappen te verspreiden?
Ik heb de neiging om er niet mee te overdrijven, omdat ik mij ervan bewust bent dat je je platform op een rationele manier moet gebruiken zodat het ook echt iets te weeg kan brengen en mensen niet het gevoel dat men weer aan het prediken is. Ik denk dat het echt allemaal met de balans te maken heeft, maar op dat moment kwam die extra verse heel instinctief. Het voelde ook als het juiste om te doen op dat gegeven moment. Maar het is nu niet dat ik daar meer over ga beginnen schrijven. Ik hou mijn mening liever voor mijzelf en bekijk welke impact het heeft wanneer ik mijn mond open en mijn mening verkondig. Op dat moment heb ik de opties gewogen en welke impact dat mijn mening ging hebben en het bleek zeer vruchtbaar te zijn.
Je bent geboren in Trinidad & Tobago, maar verhuisde naar London toen je net negen werd. Hoe kijk je terug op die tijd?
Ik weet dat ik niet uit het paradijs kom en dat mijn ouders er veel voor hebben gedaan om me er weg te krijgen. Maar in mijn gedachten, zover ik mij kan herinneren, kom ik uit een zonovergoten paradijs waar de grond te warm is om op blote voeten rond te lopen, waar er eindeloos veel fruit is en waar iedereen meer lacht dan huilt. Dat is wat ik mij herinner van Trinidad & Tobago.
Ben je er nog eens teruggekeerd?
Ik ben er nog eens geweest voor een kleine en mooie vakantie, maar dat was meer een korte trip.
Je schreef twee jaar geleden je eerste project DEMOTAPE/VEGA , in een van de moeilijkste periodes in je leven. Kan je ons een beetje meer vertellen over het schrijfproces van deze tape?
Ik schreef de tape in min of meer twee weken. Ik had toen net beslist dat ik me voor iets honderd procent wilde inzetten en dat heb ik met DEMOTAPE/VEGA ook gedaan. Ik begon met “Intro” en maakte het album in een redelijk logische volgorde, gewoon wetende van alle persoonlijke verhalen die ik graag wou vertellen.
Voelde het als een verlossing om je persoonlijke verhaal eindelijk te kunnen delen?
Ja, ik denk van wel. Ik was nu niet wanhopig om het uit te brengen, maar je wilt natuurlijk wel dat de mensen ernaar luisteren. En het is echt wel fijn te weten dat mensen opstaan en gewoon nummers van VEGA opzetten. Dat ze de optie kiezen om het te beluisteren. Het is ook tof te weten dat het nu echt te beluisteren is, en dat durf ik soms wel eens te vergeten. Dan is het fijn om te zien dat er weer iemand mijn nummer op zijn Instagram-story zet en mij er op die manier weer aan doet denken. Het is echt een aangename sensatie waar ik echt nooit aan zal kunnen wennen.
Heel wat platformen betitelen je als de ‘The Next Big Thing’, zoals recent nog bleek uit je nominatie voor de BBC Sound of 2021. Hoe overweldigend is deze titel?
Ik geloof dat ik onder druk nog beter presteer. Ik voel me ook niet geïntimideerd door zo een erkenning, maar het geeft me eerder nog meer zelfbewustzijn en geloof in mezelf. Ik krijg er dus zeker geen negatieve energie van!
Je bracht recent je nieuwe nummer “Vinyl” uit. Waarover gaat dit nummer?
Het nummer gaat erover dat ik me misdraag als ik iets te veel drink. Mezelf bedrinken is zeker niet iets wat ik de hele tijd doe, maar het zorgde er wel voor dat ik in contact kwam met veel mensen waar ik nu niets meer van hoor. Het is een nummer waarin ik mijn vroegere relaties met slechte mensen erken en mezelf toesta ervan te stelen.
Ten slotte, hoe hoop je volgend jaar iedereen te verrassen?
Is het wel nog een verrassing als ik jullie nu het antwoord geef? (lachend). Nee serieus, ik hoop jullie te verrassen door jullie eraan te herinneren dat zelfs ik niet weet waar de grens van mijn muzikale mogelijkheden ligt. Elke dag verleg ik weer een nieuwe grens, en ik zeg dat niet uit arrogantie, maar om elke dag een betere versie van mezelf te worden. Mijn vermogen en de algehele kwaliteit van mijn muziek worden steeds beter naarmate de dag vordert, dus dat zal wel nog een aantal leuke verrassingen voor de mensen opleveren.
Bedankt voor je tijd en hopelijk tot snel in België!
Bedankt en hopelijk tot snel!
