© CPU – Bert Savels
Zo’n twee maanden geleden verblijdden de Londenaars van Shame ons eindelijk met het nummer “Alphabet”, de eerste nieuwe muziek die we van hen hoorden sinds hun alom geprezen debuutalbum Songs Of Praise uit 2018. Daarmee lieten de vijf heren horen dat hun gitaren en songwriting skills scherper staan dan ooit. Eind oktober kregen we daarbovenop nog een liveversie van een tweede nieuwe song: “BiL”, wat op de plaat “Born In Luton” zal heten. En kijk, daar is de derde nieuwe schijf al: “Water In The Well”, gekoppeld aan het nieuws dat hun nieuwe album Drunk Tank Pink – met daarop ook de drie reeds geloste songs – zal verschijnen op 15 januari.
Het bronwater uit The Well van Shame is van nature sprankelend als Gerolsteiner Sprudelwasser. De gitaarriffs van “Water In The Well” spuiten uit je speakers en dringen onder scherpe hoeken binnen in je kop om er zich al na de eerste luisterbeurt voor goed te vestigen. Frontman Charlie Steen ontpopt zich in deze song tot een van de beste van zijn generatie. En dat geldt meteen ook voor de band. De mosterdpot van de Britse postpunk en punk is aangevuld met invloeden als Talking Heads, en we horen ook een beetje Parquet Courts. Ook productioneel maakt de band duidelijk een sprong voorwaarts, met dank aan producer James Ford.
Shame heeft geen podium nodig om de fans op te jutten. Je woonkamer volstaat. Zet wel even de kamerplanten en het porselein opzij, en de kat buiten. Het is haast onmogelijk om onbewogen te blijven bij deze song. Een welgekomen brok energie in deze tot bore-outs leidende lockdown. Weg met de kersenpitkussentjes uit de microgolfoven, we warmen ons liever op in de moshpit van Shame. Met nieuw songmateriaal van hetzelfde kaliber als hun drie nieuwe singles, belooft die nieuwe plaat zo mogelijk nog beter te worden dan hun eerste.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
