AlbumsRecensies

Joeri Chipsvingers – De avonturen van Joeri Chipsvingers (★★★★): Om je vingers bij af te likken

Uit het sinistere, donkere hol dat conservatoria soms kunnen vormen voor de springgrage absurdist, is er onlangs weer eentje weggeglipt. Ditmaal een kleurrijk uitgedoste gifkikker, fris afgestudeerd dan nog wel. Het is Joeri Chipsvingers, alias van Michiel de Naegel. De jonge componist van Limburgse grond kiest er namelijk voor een ander persona aan te nemen voor zijn nieuwste muzikaal project. Hij transformeert zich tot Joeri Chipsvingers, het labiele trutje dat we ook kennen als dirigent van het elfkoppige orkest dat zijn cartooneske composities brengt. Misschien een vreemde uiting, zou je kunnen denken, want De Naegel is ook actief als gitarist of frontman van lawaai als 30,000 Monkies en Youff. Toch ligt de muziek niet zo ver van elkaar als hun toegeschreven doosjes je zouden kunnen doen denken.

Michiel werd Joeri onder meer uit liefde voor rapper Kool Keith, die albums uitbracht onder een resem aan alter ego’s. Joeri brengt ons in zijn vers gezouten én gepeperd album chipsgetinte verhalen, en dat zonder al te veel blabla. Letterlijk. Toch worden we af en toe de muziek ontnomen om onder de stem van verteller Julia Stinissen even rust te vinden in de ludieke tussenstukjes. Zo zet het album ook in met een gesproken intro. ‘Joeri’, scandeert een mensenmassa. ‘Joeri. Joeri! Joeri!!!’ Met zo’n ovatie kan je niet langer op je laten wachten, toch?

Neen, dat kan niet. We worden bekogeld met lawaai. Aha, zo kennen we de artiest! Als een parmachtige pauw paradeert “het Joeri Chipsvingers Superrrrthema” met alle pluimen die we doorheen het album zullen terugvinden. Het functioneert als een inleidend thema voor wat volgt en doet mooie beloftes. Beloftes die overigens meer dan waar worden gemaakt. De langspeler schreeuwt ‘Luister naar mij!’ en dat doen we ook gedwee. Het ontploft en dan zijn we plots bij het volgende nummer. De blazers hebben hun longen opengezet en de strijkers hebben hun bogen in de hand. Het avontuur mag nu echt beginnen.

Als een benauwd kippetje worden we in “labiel trutje” de wijde wereld in gesmeten. Help, paniek slaat toe! Of: een boel muzikale stimuli die van langs alle kanten lijken binnen te vallen. Deze vele elementen werken evenwel niet storend, maar verblijden elkaar mooi en zijn op een eigen hectische wijze toch in balans. Het nummer en zo ook de hele plaat danst eigenlijk op een mooi tempo op en neer, met een duidelijk volgbare verhaallijn, zoals Sergej Prokofjev het hem misschien zou hebben voorgedaan in Peter en de Wolf. Het mag dan misschien een labiel trutje zijn, zoals Michiel naar Joeri verwijst, maar het is toch zeker geen labiel album.

Joeri is veel sterker in het maken van muziek dan hij laat blijken met zijn gekleurdeonderbroekenattitude. Dit valt nog het meest op in het voorlaatste stuk, “Joeri Chipsvingers en het Lays Lament”. Hier toont hij een nieuw kunnen, hoogstnodig in het geheel van het album. Na al die oproer in de voorgaande nummers lijkt dit rust. Toch dreigt er wat: strijkers nemen ons mee en worden snel opgejaagd door blazers. Dit alles bouwt ongelooflijk traagjes maar alsnog stagnant op tot een overweldigende climax. Niet eentje die je overdondert met die neurotisch levende chaos die dit album eigen maakt, maar gelukkig wel nog steeds met toeters en belletjes. Althans: echte toeters en belletjes. Het eerder minimalistische nummer maakt zelfs in zijn stilte een duidelijk statement.

Deze albumrecensie heeft meer weg van een concertverslag. Zo voelt luisteren naar De avonturen van Joeri Chipsvingers dan ook: als een ware livebelevenis. Je kan niet alleen helemaal opgaan in de muziek, maar vooral ook in het narratieve dat zich erin verscholen houdt. We raden dan ook absoluut aan om het niet louter bij beluisteren te houden; dit is een album om te beleven.

87 posts

About author
Streep™
Articles
Related posts
AlbumsRecensies

Youff - Heydays (★★★½): Kinderlijke herrie

België loopt vol fantastische noiserockgroepen. HEISA, Crowd of Chairs of bijvoorbeeld Raketkanon hebben duidelijk hun stempel gedrukt op wat ons land te…
LiveRecensies

We Are Open 2023 (dag 1) @ Trix: Gezegend met talent

Jaarlijks stelt Trix al diens podia (inclusief de Kelder) ter beschikking van allerlei Belgische projecten. Deze jongstleden editie van ontdekkingsfestival We Are…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Ludovico Einaudi - "The Tree"

Als we denken aan grote componisten, dan springen er automatisch een paar Italianen in ons hoofd. Niet alleen in het verleden, maar…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.