De Antwerpse Quinten De Pauw is al jaar en dag bezig met muziek en heeft ervoor gekozen om vandaag met zijn kersverse project Earl Elliot de wijde wereld in te stappen. Het mag dan wel zijn eerste officieel werk zijn, de ambitie druipt ervan af. Hij weet dan ook te boeien in zijn kleine kunstwerkjes. Waarom één single als je er evengoed twee tegelijk kan uitbrengen? Op zijn debuutsingles scheert Elliot hoge toppen met een rijke sound. Soms doet het al eens denken aan de synthpop van Warhola, maar met een vleugje magie weet De Pauw het kaf van het koren te scheiden en ons in beslag te nemen met zijn eigen lo-fi indiepop.
“Chroma” opent met een zachte gitaar en een excentrieke stem. Er wordt een bekorende, maar ook droevige sfeer neergezet, waarbij de productie een mooi tapijtje voor het tedere nummer creëert. Op het einde worden alle registers nog eens opengetrokken om met een smakelijk hoogtepunt af te sluiten. In contrast met het magische “Chroma” staat het stevige “Stufato”. Waar er ruimte voor bezinning was, hangt er hier een drukkere, zwoelere sfeer in de lucht. Een pianoprogressie vormt de basis in combinatie met welwillende hiphop-beats. In het refrein zorgen een fijne baslijn en enkele synths voor dat licht opzwepend gevoel, waar we ten volle in meegaan. Elliot weet hoe hij een aanstekelijk, alsook sfeervol nummer moet maken. “Chroma” en “Stufato” lijken elkaar wel aan te vullen.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
