Jazz kan worden gebracht door slechts één pianist of door een grote band. Vandaag kregen we op Gent Jazz drie bands te zien met een verschillend aantal bandleden. Of ze nu met twee, drie of vier zijn, de muziek die we op deze eerder zonloze donderdag te horen kregen was telkens gelaagd. De drie bands experimenteerden allemaal, en elk op een andere manier. Schroothoop maakt hun instrumenten zelf uit afval, bij schntzl komt er ook wat elektronica bij en Commander Spoon haalt ook invloeden uit onder meer rock en hiphop. Er stond veel variatie op het programma en alle bands leverden kwaliteit. Naast goeie muziek was er nog één constante: een pratend publiek, en dat was jammer.
De avond werd geopend door Schroothoop, dat het moeilijk maakte om te blijven zitten aan onze bubbeltafel. Het Brusselse trio is niet alleen een muzikaal spektakel, maar ook visueel interessant. Schroothoop speelt op jerrycans, emmers, pvc-buizen enzovoort. Je zou dichterbij willen gaan kijken om de instrumenten met onze ogen te ontleden, maar dat gaat jammer genoeg niet. Wat wel gaat is genieten van de muziek. Melodieuze klanken verwarmden het veld, en doordat hun werk zo gevarieerd is, verveelt het ook zeker en vast niet. Het ene nummer sluit aan bij jazz of blues, het ander bij zuiderse dansmuziek. Zo nu en dan wist het trio een ludieke insteek in de muziek te steken door bijvoorbeeld te roepen of we het papier even willen buitenzetten. Tijdens de volgende lockdown gaan wij zeker ook een drumstel maken uit schroothoopmateriaal.
Geheel respectloos en ronduit degoutant was het publiek tijdens het optreden van schntzl. Vooral de tafels van acht bleven het volledige optreden door babbelen. Hier en daar kon een applausje er nog af, maar aan andere tafels zouden ze het niet gemerkt hebben mochten The Beatles plots op het podium verschenen zijn. Niet zo iconisch als Paul en co, maar toch zeer aangenaam is de muziek van schntzl. Het duo combineert akoestische muziek zo nu en dan met elektronica waardoor ook de tweede act niet ging vervelen. De jongens gingen zelf helemaal op in de muziek, maar voor het publiek was dit niet even gemakkelijk, al deed het duo erg haar best. Wij konden alvast wel genieten van de tweede band van gisteren.
De pianist en percussionist waren heel goed op elkaar ingespeeld en gaven elkaar de ruimte om te schitteren en hun ding te doen. De muziek was doorgaans redelijk dansbaar, maar er doken ook eerder kwetsbare momenten op. Soms kwamen die twee uitersten aan bod in eenzelfde nummer en zo toonde ook dit duo een veelzijdige kant van zichzelf. schntzl deed het zeer goed en vol overtuiging. Vandaag schieten we niet op de pianist, maar wel op het publiek. Deze pratende menigte gaf ons wel een excuus om later nog eens naar een optreden van schntzl te gaan.
Na een trio en een duo was het tijd voor een kwartet en die eer was weggelegd voor Commander Spoon. Hoewel het Brusselse viertal zich binnen de grenzen van de jazz begeeft zoeken ze andere genres als blues, hiphop of rock ook wel eens op. Dit betekent dat het er met momenten redelijk stevig aan toeging. De vaak prominent aanwezige percussie zorgde ervoor dat er op de muziek gedanst had kunnen worden en de saxofoon versterkte die drang. Soms werd die dansbaarheid echter ingeruild voor een zwoeler gevoel. Opnieuw een act met gevarieerde muziek dus.
Commander Spoon bevindt zich niet alleen in meerdere genres, maar ook alle mogelijke sferen worden opgezocht in hun werk. Zo nu en dan klonk de muziek ingetogen, maar meestal lag het feestgehalte redelijk hoog. Snel gitaarwerk, een lekkere baslijn, een upbeat drum en een opzwepende saxofoon pakten het publiek zomaar in.
Doordat de muziek redelijk catchy is zouden ook niet-jazzliefhebbers overtuigd kunnen worden door deze jongens. Dit resulteerde in een al iets stiller publiek dan voordien, maar jammer genoeg wordt er nog steeds redelijk wat gebabbeld. Toch gaf ook deze band het beste van zichzelf en dat resulteerde in verschillende indrukwekkende solo’s op onder andere de saxofoon. Commander Spoon weet hoe ze een publiek moeten entertainen.
Hoewel Schroothoop, schntzl en Commander Spoon enkele genen gemeenschappelijk hebben is het DNA van de drie bands zeer verschillend. De acts die we gisteren aan het werk zagen maken allemaal een ander soort muziek, en toch wisten ze tot recht te komen op hetzelfde podium. De Belgische groepen gaven het beste van zichzelf en ondanks dat het publiek zich niet altijd op de muziek concentreren kon de échte muziekliefhebber toch genieten van de muziek. Gent Jazz wist een mooie line-up op te stellen voor 16 juli; had het publiek dat ook ingezien, dan was onze dag nog mooier geweest.
