© CPU – Bert Savels
Sommige artiesten hoeven nu eenmaal geen introductie. Hoewel er nog steeds onverlaten zullen bestaan die David Gilmour niet linken aan ‘zijn’ Pink Floyd. Inderdaad, niet Roger Waters, maar David Gilmour ís Pink Floyd. Waar Waters met zijn eigen ego worstelde en meer erkenning (lees: geld) wou, probeerde Gilmour de groep (en naam) Pink Floyd in leven te houden. Tevergeefs. In 1987 kwam het zelfs tot een zaak voor het hooggerechtshof (!) waardoor Pink Floyd als groep nog enkele jaren zonder Waters verder ging. Een diepe wonde die pas in 2005 min of meer genas, toen de drie nog overblijvende leden van de band samen optraden op het benefietconcert Live 8 in Londen. In totaal nam David Gilmour vier soloplaten op, de eerste was al in 1978. Sinds Rattle That Lock uit 2015 bleef nieuw materiaal uit, maar eindelijk laat hij weer van zich horen.
De tekst voor het nummer “Yes, I Have Ghosts” werd geschreven door zijn vrouw Polly Samson en wordt gebruikt voor het audioboek van haar fictieroman A Theatre For Dreamers. Gilmour maakte graag van de gelegenheid gebruik om hierrond een sfeervolle nieuwe song te componeren. Romany, één van zijn acht (!) kinderen, begeleidt hem op de harp en haar zeemzoeterige achtergrondstem geven het geheel een ingetogen en akoestische compositie. De rasperige stem van Gilmour doet angstaanjagend veel denken aan Leonard Cohen en ook de teksten zijn van poëtische allure. Samen met een eenzame viool en een geduldige harp voelt (de gitaar van) Gilmour zich volwaardig in zijn element. En misschien heeft hij wel zijn spoken -wie niet trouwens-, Gilmour zelf is er allerminst eentje. Dit is tijdloze muziek, lieve mensen. Enjoy.
Volg ons op Spotify voor meer nieuwe muziek!
David Gilmour is als zéér goede wijn…
Correctie op uw informatie: Gilmour heeft de rechtszaak waarvan sprake GEWONNEN en stuurde sindsdien Pink Floyd verder de hoogte in met origineel materiaal “A momentary lapse of reason” (1987), “The Division Bell” (1994), “The Endless River”. Niet te vergeten de talloze live tours.
stonden nog vautjez in. Lees mijn comment maar.
Correcties op uw informatie.
1. De rechtszaak van Waters tegen Gilmour/Pink Floyd was voor een High Court en dat is niet het Hooggerechtshof (dat is Supreme Court).
2. Op Live8 speelden de vier van Pink Floyd samen (Waters, Gilmour, Mason, Wright).