AlbumsRecensies

Igorrr – Spirituality & Distortion (★★★): Knotsgekke muziek voor knotsgekke tijden

Grenzen zijn er om te verleggen. Dat moet ook het motto zijn van Gautier Serre, alias Igorrr, wanneer het aankomt op muziekgenres. De Franse muzikale duizendpoot heeft er eindelijk weer een nieuwe plaat bij. Spirituality & Distortion is de opvolger van Savage Sinusoid uit 2017 en klinkt, zoals we wel verwachten, compleet gestoord. Doorgaans horen we op de albums van Igorrr een mix van de meest uiteenlopende genres: van break beat naar metal, van klassiek naar polka en dan terug naar metal, noem maar op.

Op Spirituality & Distortion ligt bij Igorrr de focus duidelijk op het metalaspect van de muziek. Wees gerust, er is gretig buiten de lijntjes gekleurd, maar we zien dat Igorrr een poging onderneemt om structuur aan te brengen in de muziek. Op opener “Downgrade Desert” horen we dat Igorrr de mosterd is gaan halen bij Midden-Oosterse muziek. Ook op de eerder gereleasete single “Camel Dancefloor” wanen we ons pal tussen de Egyptische pyramides.

“Nervous Waltz” is dan weer een nummer dat van de hak op de tak springt. Een strijkersensmeble zet ons op weg, maar moet al gauw plaats maken voor IDM-geïnspireerde breakbeats en de betere chugga chugga gitaren. Toch is het overduidelijk metal die hier de genrecompetitie wint. Op “Parpaing” nodigt Serre een stem uit de hel uit. Vreemd genoeg is Corpsegrinder wel de eerste die verstaanbare teksten weet neer te zetten op een Igorrrplaat.

Het pronkstuk van de plaat is de zeven-minuten-durende “Himalaya Massive Ritual”. Serre blijft nieuwe klanken introduceren. Zo horen we in de intro een zelfgemaakte hangdrum, gesneden uit een oude gasfles. De sopraanzang van Laure Le Prunerec zweeft over de haast hypnotiserende metaldrums en -gitaren. De polyritmiek op het einde van de track doet ons nog het meeste denken aan “Suzanne” van het recent ter ziele gegane Raketkanon.

Wat we in de eerste helft al gehoord hebben, horen we in feite ook vaak in de tweede helft. De toon is gezet en nieuwe elementen worden eerder schaars na “Himalaya Massive Ritual”. Op “Lost in Introspection” staat de piano tussen al het megalomaan geweld centraal en “Overweight Poesy” opent met een Oosters-klinkende ballade, ook hier weer met Le Prunerec prominent op de vocals. Voor “Paranoid Bulldozer Italiano” waant Serre zich nog even Aphex Twin en schreeuwt onze geliefde sopraan even de longen uit haar lijf. Tot slot krijgen we nog wat muzikale LSD aangeboden op “Kung-fu Chèvre”. Funky baslijnen, polka en black metal hadden we inderdaad nog niet samen gehoord.

Als avant-gardemetalplaat kan Spirituality & Distortion kampen met de beste uit het genre. Toch moeten we besluiten dat de experimentele kantjes er soms wat te veel zijn afgeschuurd. Bij mensen die nog nooit muziek van Igorrr gehoord hebben, zal het wtf-gehalte bij deze nieuwe ongetwijfeld heel hoog zijn. Maar toch klinkt de plaat in de hele lijn wat te voorspelbaar voor een Igorrrplaat. De breakdowns zijn hard, maar nogal clichématig. Daarnaast verliezen de meer experimentele nummers zoals “VERY NOISE” en “Musette Maximum” hun experimentele schijn omdat ze wat te veel klinken als de experimenten op Savage Sinusoid. Je verwacht uiteindelijk wel wat meer variatie over albums heen van een man die ooit een nummer schreef met zijn kip.

Spirituality & Distortion verscheen op 27 maart via Metalblade Records.

Facebook / Instagram

Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Igorrr - "Camel Dancefloor"

Ook Gautier Serre, alias Igorrr, is zoals vele andere muzikanten een slachtoffer van de broodnodige strenge maatregelen die getroffen worden tegen de…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.