Na de release van zijn eerste twee ep’s in 2016 en 2017 moesten de fans van Obongjayar het doen met enkele singles en samenwerkingen met andere artiesten zoals Danny Brown, Wiki en Richard Russell. Eindelijk kunnen we onze honger stillen met Which Way Is Forward?. Ook hier een frisse sound met elementen van afrobeat, spoken word en gospel, waarbij het belangrijkste instrument de raspende stem van deze moderne predikant zelf is.
Obongjayar groeide op in Nigeria, maar verhuisde zo’n tien jaar geleden naar Londen en dat hoor je. Hij verweeft zijn Nigeriaanse erfenis met moderne soulmuziek en slaagt erin herkenbare maar originele songs te schrijven. Songs die hij opbouwt uit percussieve beats, meditatieve melodieën en een stem die er soms krachtig, dan weer kwetsbaar overheen croont en huilt.
Obongjayar raakt verschillende thema’s aan. Hij heeft het over zijn ervaringen als zwarte man in “Soldier Ant”: ‘Our fathers put us in the sun / We’ve been paying for it since’, maar evenzeer over verzet en persoonlijke kracht: ‘Keep your head up / Press your weight against the winds that try to throw you’, zingt hij in “God’s Own Children”, dat eerder al op single uit kwam.
We hebben er lang op moeten wachten, maar het resultaat is meer dan de moeite waard. Een prachtige ep die we op repeat zullen zetten tot er nieuw werk uitkomt. Als we dan toch een kleine bedenking moeten geven, laat het dan het volgende zijn: we hadden Which Way Is Forward? graag als volwaardig album gezien. De torenhoge verwachtingen zijn op vlak van kwaliteit zeker ingelost, maar zeven songs waarvan er drie reeds als single uitkwamen? Dat laat ons toch wat op onze honger zitten. We hadden graag enkele nummers extra gezien die voor wat variatie in tempo en gevoel zouden brengen, zodat het geheel niet zo uniform zou overkomen.
