Ramkot had pech vorige week. Problemen bij de aggregator zorgden ervoor dat hun ep niet beschikbaar was op streamingplatformen. Dan besloot de band maar om het ding integraal op YouTube te gooien. Logisch, nieuwe ouders zetten ook foto’s van hun eerste baby op Instagram. De eerste worp van de band is het logische gevolg van ruim een jaar cafés vullen en een eerste single de wereld in sturen. Nu de problemen opgelost zijn, is deze ep overal te beluisteren. Invloeden van Queens of the Stone Age en Millionaire zijn duidelijk te horen, zonder eigenheid te verliezen. Onder het motto ‘hard gaan of niet gaan’ kan dit enkel goeds betekenen. Voor luisteraars van het eerste uur is er eigenlijk maar één nieuwe. Dat is “King of the Harmless”, die je tegenkomt op het einde van de rit. Spoiler alert: het is eigenlijk een etterbak met slechte manieren.
De drie Gentenaars etaleren hun kunnen op deze ep. Gitarist Tim Leyman had met zijn broer Tom niet veel tijd nodig om een levende metronoom te vinden om de band te vormen. Hannes Cuyvers, jeugdvriend en sterke muzikant, is een hemelse aanvulling om helse muziek te maken. Samen met Jorge Van de Sande (RHEA) producete de band hun kwartier vertier de voorbije maanden tot die volledig op punt stond.
Beginnen doen ze met een mokerslag op het trommelvlies. “Red” is een rasecht stonernummer geworden waarmee Ramkot, ettertjes die ze zijn, je al meteen uit je lood wil slaan. Zij die eerder nog niks hoorden, liggen nu met hun hoofd in de pot. De sterke magen vinden dan enige houvast in de single “Broken Thighs”, een toegankelijkere song die iedere luisterbeurt beter klinkt. En net wanneer iedereen denkt zijn maag in de plooi te hebben, is daar de echte vijand. “Valium” komt binnen, en hard; een klets in je gezicht die je twee dagen later nog steeds doet draaien. Ramkot herwerkte deze knaller en sloeg hiermee de nagel op de kop. Een song die aanvoelt als een nachtelijke wandeling in een steeg die niet zo verlaten is als initieel gedacht. Hij staat als een huis, met een sober intermezzo dat boekdelen spreekt.
Voor je beseft wat je net gehoord hebt, is er een ijselijke schreeuw, waarmee voor een laatste keer de hel losbarst. “King of the Harmless” helpt je naar huis en ondersteunt je de hele weg. De lange outro zorgt voor een eerste reflectiemoment nog voor de ep is afgelopen. Een trance van anderhalve minuut om het werk af te ronden. Aan variatie geen gebrek, aan muzikale kunstjes nog minder: heerlijke afsluiter.
Een ep die je bang maakt met riffs, je doet zweten met agressieve drums en vooral tot diep in je lijf binnendringt met verscheurende baslijnen. Een volle, duistere, doch aangrijpende sound brengt ieders liefde voor het hardere werk opnieuw naar boven. Vallen en opstaan, klappen krijgen en incasseren om dan gewoon staalhard terug te slaan, dat is Ramkot. De band past niet in één hokje en toont dit ook aan met dit studiowerk. Puik werk, dat is duidelijk, en achteraf hebben we toch even tijd nodig om te bekomen. Het is een stevige brok, blijft even op je maag liggen om je achter te laten met goesting in meer. Zij die het zelf willen aanschouwen en een fysiek exemplaar van de ep willen bemachtigen, kunnen op 9 januari terecht in Cafee Cabron te Antwerpen.