Adele’s nieuwste verovering stond gisteren voor de eerste van twee keren in de Kompass te Gent. Dat het concert op één uur was uitverkocht en er nog een tweede bijgepland werd, wil wat zeggen over de populariteit van ’the King of Grime’, zeker in ons land. Skepta tourt dezer dagen met zijn nieuwe album Ignorance is bliss, zijn eerste album sinds het ondertussen legendarische Konichiwa uit 2016. De 37-jarige rapper had niet veel nodig om de Kompass in vuur en vlam te zetten. Enkel zichzelf en enkele straffe beats.
Shorty mocht, zoals vaak bij Skepta, het voorprogramma verzorgen. De mc, onderdeel van Skepta’s Boy Better Know-collectief, deed er alles aan om het publiek op te warmen. Met succes: zijn nieuwe nummer bleek aan te slaan en er ontstond al wat duw- en trekwerk. AJ Tracey had normaal ook moeten spelen, maar moest om persoonlijke redenen cancelen. Een domper, maar later op de avond werd dit iet of wat goedgemaakt.
Het was onvoorstelbaar druk in de Kompass. Iedereen wou naar voor tot bij het kleine podium. De setting van de verlaten industriehal droeg bij aan de underground sfeer, maar er mocht toch iets meer plaats zijn. Nog voor Skepta opkwam was het drummen en sardientje wezen. Wanneer de 37-jarige Londenaar het podium betrad, ontplofte de zaal en zou ze voor vijftig minuten niet meer stilstaan. Hoewel het buiten kouder en kouder wordt, werd het binnen broeiend heet. ‘Man said it wasn’t hot in here. Man lied.’
https://www.instagram.com/p/B4QroojjUtu/?utm_source=ig_web_copy_link
’s Mans flow is doorgewinterd, onvermoeibaar en soms ingenieus. Snoeihard rapt Skepta over de rauwe, rafelige beats van dj Maximum, die overigens het aantal wederkerende samples van knallende geweren en brekend glas mag doen dalen. De sfeer zat goed, bij elk lied stond de fabriekshal in vuur en vlam. Het nieuwe album is soms wat rustiger en heeft meer popinvloeden, waardoor liedjes als “What Do You Mean?” zorgden voor een rustpunt in de set. Ook hoorden we iets te veel refreinen waarin Skpeta het moest hebben van andere, niet aanwezige artiesten, waardoor de vaart soms uit de set gehaald werd.
Duidelijk was dat het vooral nog steeds de klassiekers zijn waar Skepta mee scoort. Het trio “That’s Not Me”, “Man” en “Shutdown” was het hoogtepunt van de set en deed de Kompass daveren. Hierna kregen we nog een troost op de afwezigheid van AJ Tracey. “Kiss and Tell”, een samenwerking van Tracey en Skepta, dat om middernacht zou uitkomen, werd ons als primeur voorgeschoteld. De man heeft niet veel nodig om het publiek los te krijgen. Een simpel handgebaar en de moshpit word geopend, een harde beat en de zaal ging aan het springen. Skepta, enkel voorzien van zijn micro, vuurde van links naar rechts het podium af vragend naar ‘energy’. Wat hij creëerde, was een kolkende, hete, scanderende massa.
Het laatste lied werd al geraden door enkele oplettenden op de eerste rij. Hij zou zijn setlist in het vervolg wat verder van het publiek leggen, om dergelijke cheaters te vermijden. “Grease Note” zorgde voor een mooie afsluiter. Een bisronde kwam er niet meer. De Kompass en Skepta waren uitgeput, uitgespeeld. Liters zweet waren verloren, honderden blauwe plekken gewonnen. Al dampend kwam het publiek de zaal buiten, opgelucht, eindelijk wat ademruimte en bewegingsvrijheid, maar voldaan. We hadden gerust nog wat langer sardientje willen spelen.
