Op 17 oktober 2019 had Democrazy wederom twee heel fijne beloftevolle bands voor ons geprogrammeerd in Charlatan in het kader van Big Next. Op ons bord twee indie darlings die zowel op Pitchfork als Stereogum bejubeld worden. Stef Chura vanwege haar samenwerking met Car Seat Headrest en Dumb gewoon vanwege de chaotische sound die toch toegankelijk wordt. Beiden wisten ze dit in hun eigen sterkte om te buigen, al waren er hier en daar wel werkpuntjes.
Een halfuur later dan voorzien beklom Stef Chura het podium van de Charlatan. Naar eigen zeggen was dit haar eerste show met band, maar in niets viel dat te merken. Er was wel wat discussie over de songkeuze; de cover van Silver Jews was niet naar ieders believen, maar voor de rest leek de groep wel goed op elkaar te zijn ingespeeld. Zo was er ook de opvallende bassist die aan de hand van speciale basis alle aandacht op zich riep, al ging die van ons toch vooral naar Stef Chura zelf.
Chura heeft een unieke stem die de een vervelend kan vinden en de ander heel aangenaam. Wij hielden het midden tussen de twee, maar voelden toch dat die stem de meeste nummers kon voeden. Zo liet ze heel wat nummers op ons afkomen met behulp van de speciale stemeigenschappen; denk maar aan “Sweet Sweet Midnight”. Muzikaal hoorden we voornamelijk wat indierock met garage-invloeden, zoals ook Car Seat Headrest dat goed kan. De ene keer heel strak en furieus, de andere keer iets breekbaarder met ruimte om te exploderen. Hetgeen waar Stef Chura echt in uitblonk was echter de onverwachte tempowissels, zoals die bij “Method Man”. De ene keer kan ze noise serveren om daarna eens heel aanstekelijk uit te halen. Een leuke ontdekking dus, die Stef Chura, en eentje die na wat zoeken wel heel groot kan worden.
Niet veel daarna kwam Dumb uit Vancouver het podium al op. Er waren heel wat fans meegekomen, en daardoor was de sfeer bij die show van bij het begin al iets optimaler. De band bracht een rommelige en heel chaotische set die voor iedereen anders zal overgekomen zijn. De een vond het verschrikkelijk, terwijl de ander er heel hard van genoot en zelfs stond te dansen en springen. Ook hier bevonden we ons in een tweestrijd, want het lijkt ons alsof Dumb nog wat op zoek is naar wat ze nu het best live brengen.
De ene keer waren dat furieuze, snelle en energieke garagerockanthems die door merg en been gingen, en de andere keer ging het zachter, doch nog steeds met de nodige agressie in de vocals van de frontman. Wij hadden het toch eerder voor die eerste nummers, want die kregen de mensen echt mee door de intensiteit en strakheid waarmee de band ze bracht. Ze hielden bijgevolg een midden tussen Parquet Courts, vooral door de vocals, en Ty Segall, dan weer door de vele fuzzinvloeden. Door die twee acts te combineren ontstaat echter heel wat chaos, wat bij momenten lastig te volgen wordt.
Het waren vooral de tussenstukken die ons het meest stoorden. Daar probeerde de band wat tapes af te spelen van god weet wat, maar het paste totaal niet bij de set en ambeteerde voornamelijk. Gelukkig was dat maar een klein minpuntje in een verder strakke set waarin de band liet zien dat je rock niet altijd gelikt en doordacht hoeft te brengen. Er mogen al eens foutjes in zitten, het mag al eens rammelen en het kan zeker heel furieus overkomen. Dumb heeft nog werk om hun set heel doordacht te kunnen overbrengen, maar dat ze weten waar ze mee bezig zijn, hoorden we wel heel duidelijk.
https://www.instagram.com/p/B3u5oVRlp3r/
Geen overduidelijke winnaar dus gisteren in Charlatan, maar wel twee bands met potentieel in het genre waarmee ze bezig zijn. De een staat duidelijk al verder dan de ander, maar beiden moeten ze nog wat werken aan de podiumperformance om zo echt te overtuigen en de chaos achterwege te laten. Stef Chura verbaasde met haar stem terwijl Dumb het vooral van de snelle en harde nummers moest hebben, maar meer moet dat soms niet zijn. De matig gevulde Charlatan genoot beide keren met volle teugen.
