Gisterenavond was het Californische viertal van Allah-Las op bezoek in de Botanique in Brussel. Ze deden dat in het teken van hun nieuwe plaat LAHS, dat volgende week uitkomt. De band speelde eerder al een paar keer in Europa. Bij hun laatste Europese tour moest echter een concert in Nederland gecanceld worden vanwege de kans op een terroristische aanslag. (De naam Allah-las, weet-u-wel.) Gisteren was dat alvast niet het geval en daar zullen veel bezoekers ongetwijfeld heel blij mee geweest zijn. De groep bracht een vlotte set waarbij ze de Orangerie onderdompelden in een Californische zomeravond.
Het voorprogramma werd verzorgd door Maston. Origineel een soloproject, maar live met band. Maston had zeker zijn plaats in deze avond en we konden zien waarom ze zo goed bevriend zijn met Allah-Las. De stijl van de muzikanten kwam goed overeen met die van de headliners en de muziek droeg de psychedelische rock een warm hart toe. De songs van Maston waren niet altijd even catchy, maar wel iets dynamischer dan die van Allah-Las. Er waren dan ook verrassend veel bezoekers al op post voor het voorprogramma, en die genoten met volle teugen. Dat het de verjaardag bleek te zijn van de frontzanger, werd enkel nog op meer gejuich onthaald.
Openen deed Allah-Las met “Sacred Sands”. Een instrumentaal nummer dat meteen gesmaakt werd door het publiek. Op de riffs van de leadguitarist, die iets wegheeft van Gorillaz’ Murdoc, werd uitvoerig gedanst. De band bewoog rustig heen en weer tijdens het spelen. De drummer had het niet altijd makkelijk met het rechthouden van zijn baret, maar deed zijn job desondanks uitstekend. Na een opgezweept openingsduo ging de groep verder met wat nummers van het nieuwe album. Daarop reageerde het publiek iets ingetogener. Het meezingen moest even plaatsmaken voor wat subtieler genot.
Een opvallende toevoeging deze tour zijn de keyboardspeler en percussie op bongo drums. Die laatste leek doorheen de nummers muzikaal niet bijster veel toe te voegen, maar zorgde met zijn aanstekende gelach wel voor een gelukzalig gevoel. Ondertussen stoomden de Amerikanen zonder al te veel pauzes door de rest van hun set. Dat kon niemand in de zaal duidelijk wat schelen, die waren gekomen om te genieten van de muziek en wat te dansen. Imponerend was dan ook hoe alle bandleden kunnen functioneren als leadzanger, zonder dat de muziek zelf aan die typische Allah-las vibe ontbreekt. Toont aan hoe strak het instrumentaal zit bij deze jongens.
https://www.instagram.com/p/B3P6j3Qg-zz/
Naar het einde van de set besliste de groep om terug te grijpen naar hun bekendste songs, vooral afkomstig van hun eerste album. Niet voor de eerste keer maanden de mannen van Allah-Las de bezoekers aan om hun nieuwste plaat te kopen, iets wat we veel mensen nadien ook effectief zagen doen. Toen de muziek plots stopte en de bandleden naar binnen gingen, had het publiek meteen door waar ze aan toe waren. Dat hitnummer “Catamaran” nog niet was gespeeld verraadde meteen dat er nog een bisnummer zat aan te komen. ‘Do you want a fast or a slow song?’, vroeg de leadgitarist. Een retorische vraag, waarop Catamaran onder luid gejoel werd ingezet. Een mooie klassieker die we meenamen op de trein huiswaarts.
Allah-Las wist in de Botanique vooral te overtuigen met ouder werk, maar ook de nieuwe songs vielen niet uit de boot. Volgende week verschijnt LAHS, maar de aanwezige fans konden gisteren al hun kopie op de kop tikken. Exclusief dus, en zo kunnen ze die songs ook al uit het hoofd leren voor de volgende keer dat de band naar België komt. Het werd een gezellig en gezapig optreden, maar we hadden niet anders verwacht.
