LiveRecensies

Psych over 9000 (DOK): Intense psychviering

Psych over 9000 is een Gentse samenwerking van Purple Panda, Democrazy, het vroegere Cafe Video, Afsnis, Trefpunt en Charlatan. Het festival focust op, je raadt het al, de brede psychedelische scene en gisteren waren ze in DOK aan hun derde editie toe. Het werd een overweldigende psychdag met een gevarieerde line-up. Het gekke The Germans, sympathieke Leopard Skull en heftige SLIFT brachten ons van ons stuk, en ook de andere bands haalden alles uit de kast.

FLOWERS

FLOWERS sloeg als eerste band meteen goed raak. Dit vrouwelijk stonerduo uit Nederland kon niet meer in contrast staan met het zonnige sfeertje dat buiten hing. Ook de outfit van de frontvrouw was om ter kleurrijkst, maar de sound en uitstraling waren dat allerminst. Met veel distortion werden diepe, noisy klanken uit de gitaar geramd en de drumster droeg bij aan het sleurende gevoel van de set. Eentonig gebeuk klonk nog nooit zo goed, want hiermee creëerde FLOWERS spanningsbogen die ons nieuwsgierig maakten naar de volgende uithalen van de dames.

Terwijl wij steeds vooral benieuwd waren naar het verdere verloop van de enorm zware set, was het duo geconcentreerd en in de ban van hun muziek. Het was allemaal zodanig grungy dat ons enthousiasme bijna misplaatst leek. De emotie werd eruit gesleurd door FLOWERS en vakkundig de grond in gestampt. Doe het maar eens als opener.

S O R O R 

S O R O R vervolgens was iets toegankelijker. Dit viertal bracht rock met een shoegazegehalte dat al eens stevig uit de hoek kon komen, maar soms ook zonder al te veel omwegen of tierlantijntjes rechtdoor ging. De band wordt vaak vergeleken met Warpaint, en na deze set begrijpen we die referentie volkomen. S O R O R heeft er weliswaar nog een man bij gehaald, maar verder was het een en al girlpower zonder flowerpower.

De grootste sterkte van de groep was hun samenzang; de stemmen vulden elkaar goed aan en met originele harmonieën slorpten ze onze aandacht volledig op. Maar wanneer de frontvrouw alleen zong, bleek af en toe dat ze niet over het sterkste stemgeluid beschikt. Loepzuiver was het ook niet altijd, maar dan nog was de groep in staat om hun beoogde pop/rock/shoegazesound overtuigend neer te zetten.

The Germans 

https://www.instagram.com/p/B13F5GXIAXH/

De excentrieke Belgen van The Germans begonnen opvallend kalmpjes aan hun set. Als je de band niet kende, had je nog kunnen denken dat het rustgevend en onschuldig zou worden. Lang kan die gedachte in ieder geval niet overeind gebleven zijn, want The Germans staat garant voor het tegendeel. De frontman kwam nog geen vingerknip later in een trance, kletste water uit zijn klaarblijkelijk niet goed sluitende drinkbus in het rond en ontdeed zich van zijn oranje jas om een glimmend zilveren shirt te onthullen. De excentrieke toon was plots gezet en de muziek was om duimen en vingers bij af te likken.

Ons meekrijgen lukte in no time, want al bij de eerste ‘ooh’-sessie wilden we ons aansluiten bij de The Germans-sekte. De psychedelische prestaties van de band waren van niet te onderschatten niveau, waarbij vooral het drumtalent ons smoelwerk kon doen openvallen. Het was erg leuk om te zien hoe de vijf muzikanten er stuk voor stuk in op gingen en zich te pletter amuseerden. Na een sterk eerste deel dreigde een microfoonprobleem van de geschifte zanger roet in het eten te gooien, maar niemand die er wakker van lag. De band zette een jam in terwijl de frontman een ‘Wir haben es nicht gewollt!’ uitkraamde en smakelijk een zakje chips begon te verorberen.

Nadat het microprobleem van de baan was, kwam The Germans aandraven met een instrumentaal stuk dat clownfobieën en andere circusnachtmerries aanwakkerde om vervolgens een uitbundig dansfeest in gang te trappen. Ook hun af en toe opduikende donkere, elektronische kant werkte goed, en zo leverde The Germans een gevarieerde, strakke en vooral uniek entertainende set af.

Leopard Skull 

Leopard Skull bracht een meer opbeurend setje en dat was een welkome verademing tussen al dat grove materiaal. De band verblijdde ons met hun zachte indiesound met een toefje psychedelica. Geen gekke uithalen of ingewikkelde riffs, de mannen zijn leverancier van roze wolken. Hun insteek kan nog het best vergeleken worden met die van Allah-Las, wat alleen maar een compliment is.

De verschillende instrumentale momenten verveelden nooit en tilden onze wolk enkel nog hoger de lucht in. Dat neemt niet weg dat Leopard Skull het ook al eens ruiger kon aanpakken. Er werd gezamenlijk geschreeuwd en lol getrapt, maar ook dan misten ze geen noot en bleven de bandleden allemaal hun sympathieke zelf. Zo pretentieloos en tegelijk muzikaal sterk krijg je het niet elke dag. Van Leopard Skull gaan we nog heel wat horen, noteer het maar.

Condor Gruppe

Condor Gruppe had een explosief begin voorzien met stevige gitaren. Daarna kregen we bijna epische blazers te horen en achter ons weerklonk de opmerking: ‘Allez, precies van bij de cowboys!’ Condor Gruppe kon ons inderdaad teleporteren naar een westernsound, maar evengoed naar aangenaam drijvende woestijnrock met een hoek af.

Met zoveel op een podium staan en niet rommelig klinken, kan alleen als je echt goed op elkaar afgestemd bent en dat was duidelijk het geval. Alles klonk strak en gebalanceerd. Toch waren ze het publiek af en toe kwijt en overstemde het geroezemoes de verschillende solo’s wel eens. Voor sommigen duurden de opbouwen blijkbaar net iets te lang, maar eenmaal in the zone stoorde dat niet – zeker wanneer dan de langverwachte blazers telkens hun ding kwamen doen om de opbouw naar zijn climax te brengen. Condor Gruppe heeft misschien nog wat werk om iedereen te kunnen blijven boeien, en misschien zou af en toe wat meer interactie daar al geen slecht begin voor zijn. Maar aan talent alvast geen gebrek!

SLIFT

SLIFT bracht de hardste, ruigste en beste set van Psych over 9000. Het enige optreden waarbij de oordopjes werden aangeraden vooraleer je binnenging, dus we wreven al in de handen voor wat ons te wachten zou staan. De verwachtingen werden volledig ingelost; de band speelde DOK bijna letterlijk plat. Het was één grote brok intensiteit en met veel, veel noise gierden de mannen ervandoor. De vrij kleine zaal stond in vuur en vlam, en zweet.

Monotoon werd het nooit, want SLIFT bombardeerde DOK met heel wat gevarieerde songs. Het kon gaan van een wedstrijd om ter snelst de decibelmeter laten exploderen tot de vettigste grunge die je je kan inbeelden. Ook springerige punk kwam er aan te pas en de meest trippy sounds en zanglijnen werden ook verspreid doorheen de set als een rode draad. We kunnen nu wel de structuur in de set aanduiden, maar daar was het de mannen niet om te doen. Als het ons maar omverblies, en dat deed het zeker. De drukke visuals maakten band en publiek nog heviger dan ze al waren en toen we afgemat moesten afdruipen, bleek dat dit de perfecte afsluiter van de psychdag had geweest.

Night Beats

Night Beats stond dus voor een moeilijke taak na SLIFT. Een heleboel fans stonden er vooraan wel op los te springen, maar wij waren eerder het klokkijktype tijdens hun set. Ze stonden er nogal onderkoeld en zelfs arrogant bij, enkel de drummer ging op in de muziek. Vooral de bassist toonde nihil emotie en leek te denken aan de spaghetti die hij bij thuiskomst nog zou kunnen opwarmen en verorberen. Echt aanwezig was hij dus niet, en met het rookmachine vlak achter hem werd het zelfs een ietwat ludiek zicht. Nog werk aan de winkel wat podiumprésence betreft, dus.

De meer rechttoe rechtaan rock ‘n’ roll van de band kon vooral sterk uit de hoek komen wanneer er werd gespeeld met riffs. Als de band er hard tegenaan ging en de riffs welig in het rond tierden, waren we volledig mee in hun verhaal. Soms werd het zelfs punk-aandoend en die ongebreidelde sound bleek waar we voor gekomen waren. Maar na een tijdje werd het te veel van het goede: te weinig variatie en te veel soleren in het wilde weg zonder er echt in uit te blinken. Night Beats was niet de afsluiter waar we op gehoopt hadden, al zullen de fans van de eerste paar rijen het tegendeel beweren.

Related posts
LiveRecensies

SLIFT @ Ancienne Belgique (AB Box): Intergalactisch stokbrood

Het aantal muzikanten dat je uit Toulouse kunt opsommen, blijft als Belg en zeker als Vlaming eerder beperkt. Toch is er een…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Real Estate - "Flowers"

Voor het nieuwste nummer van Real Estate, “Flowers”, is het alsof een frisse lentebries door de kamer waait. Real Estate, bekend om…
AlbumsFeatured albumsRecensies

SLIFT - ILION (★★★★): Monsterlijke prestatie met meesterlijke fragmenten

Onafhankelijke rock-‘n-roll heeft de laatste tijd nog maar weinig bakens over. Toch is SLIFT sinds enkele jaren als een paal boven water…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.