De vijf Amerikanen van Ceremony voeren al meer dan tien jaar ceremoniële muziekpraktijken uit. Ze zijn dus al lang geen onbekenden meer in de brede punkscene en brachten vandaag met In the Spirit World Now hun vijfde studioalbum uit. Hun vorige langspeler dateert intussen van vier jaar geleden, en dus was het een lange tijd wachten op nieuw materiaal.
Of het het wachten waard was? Door de singles die we op voorhand te horen kregen, vermoedden we van niet. Twee van de drie singles maakten ons namelijk sceptisch door hun eentonige synthsound en een serieus gebrek aan pit en variatie. We hadden er dus geen goed oog op toen we begonnen luisteren naar het eindresultaat, maar tot onze grote vreugde blijkt dat er veel meer sterke nummers te vinden zijn dan verwacht. Een aangename verrassing, dat zeker.
Ceremony steekt stevig van wal. Op opener (en enige sterke single) “Turn Away The Bad Thing” en “Further I Was” zijn de synths niet weg te denken, zonder dat de band hun punky insteek van weleer achterwege laat. Elektropunk; als het nog geen begrip was, is het dat bij dezen. De band bekoort moeiteloos met hun springerige vibe en een speels, anarchistisch kantje dat lak heeft aan alle conventies en opgeblonken klanken.
Als je al vond dat die twee nummers het absolute tegenovergestelde van een knus theekransje waren, dan hou je je maar best vast voor hun punk volgens het rebelse boekje. De synths komen overal wel terug, maar hier klinkt alles nog een klad ruwer. We durfden er niet meer op hopen, maar kregen met “Say Goodbye To Them”, “We Can Be Free”, “Years Of Love” en “Never Gonna Die Now” alsnog verschillende boegbeelden te horen van wat we verlangen van Ceremony.
Vooral “Say Goodbye To Them” is krachtig in zijn kortheid en geagiteerde rauwheid, en ook “Never Gonna Die Now” springt erbovenuit door zijn aanstekelijke hectiek. We volgen de zanger gretig in zijn geschreeuw en om af te ronden komen er nog scherpe en enerverende synths bij. Chaotisch dus, zoals de meest gewichtige punk het betaamt.
Natuurlijk blijven er nog enkele nummers over die de verwachtingen van de singles jammer genoeg wel inlossen. “I Want More”, “Calming Water”, “From Another Age” en singles “In the Spirit World Now” en “Presaging The End” geven stuk voor stuk een meh-gevoel. Ook al begint het vijftal er vaak goed aan met een catchy synthlijntje dat in opvallend contrast staat met de brute zang van de frontman, toch blijkt dat vaak het enige wat de nummers in kwestie te bieden hebben. We kunnen er onze energie wel op kwijt en de songs echt slecht noemen zou overdreven zijn, maar het is allemaal te eentonig en voorspelbaar om een tweede luisterbeurt waard te zijn. Jammer, maar helaas.
Ceremony wint ons terug voor zich, want In the Spirit World Now blijkt een veel groter succes dan we gedacht hadden. Het blijft zonde van die slappere nummers, maar gelukkig reageren de punkexemplaren daarop door een stevige uppercut te komen geven.
Op zaterdag 23 november staat Ceremony in Trix. Tickets vind je hier. En ook op de openingsdag van Sonic City op 8 november tekent de band present.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.